Κόκκινο

Κόκκινο

Της Ιωάννας Αντωνιάδου Από μικρή που με θυμάμαι ζούσα περικυκλωμένη από το πέπλο του θαυμασμού. Ήμουν η γνωστή Brygida, το αηδόνι της γαλλικής συνοικίας του Saint-Germain des-Prés , που δεν άργησε να φτάσει και στη σκηνή της Rive Gauche. Στα 44 πλέον και η αναγνώριση του κόσμου με έκανε να νικάω όλους τους φόβους μου. Εδώ […]

Κόκκινο

Κόκκινο

Του Παναγιώτη Σεμασιώτη Την προσοχή του τράβηξε η εκπομπή στην τηλεόραση με τα κόκκινα τριαντάφυλλα, τις κόκκινες καρδούλες και τα κόκκινα σκηνικά. Ήταν η ημέρα του Άγιου Βαλεντίνου. Δεν θα άφηνε την ευκαιρία να πάει χαμένη. Έπρεπε να το γιορτάσει. Το χρωστούσε άλλωστε στις γυναίκες. Πήγε κατευθείαν στο μπάνιο. «Περιποίηση προσώπου- σώματος» είπε την ώρα που […]

Χρυσό

Χρυσό

Της Χρυσούλας Κολλήγα  «Καλούμε όλους τους επαγγελματίες, τους δημόσιους και ιδιωτικούς υπαλλήλους, τους φοιτητές, τις μανάδες, τους πατεράδες… όλους όσους θέλουν ένα καλύτερο μέλλον. Ελάτε στην ειρηνική διαδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στην πλατεία Συντάγματος, την Πέμπτη στις 10:00 το πρωί. Πρέπει να δώσουμε όλοι το παρόν. Πρέπει να αντισταθούμε. Αγαπητοί φίλοι, συμπατριώτες, συναγωνιστές… .δεν θα υπάρχει […]

Ροζ

Ροζ

Της Ουρανίας Φασούλη  Το δωμάτιο έμοιαζε μαύρο κι άραχνο, ο φωτισμός διακριτικός και το συννεφιασμένο πρωινό δεν άφηνε και πολλά περιθώρια. Στο πάτωμα μια σκιά βυθισμένη στην ταραχή. Τα βήματα χόρευαν στο ρυθμό της τρέλας και διέταζαν το ξύλινο παρκέ να σφυρίζει στον σκοπό τους. Η Μαρία μια μελαχρινή γυναίκα γύρω στα 30, μετρίου αναστήματος και με […]

Μωβ

Μωβ

Του Ηλία Στεργίου Δεν είμαι καλός άνθρωπος. Ζηλεύω και μάλιστα με την κακή έννοια της λέξης. Ζηλεύω την ευτυχία σε όλες της τις μορφές. Τους ανθρώπους που γελάνε, που χαίρονται, που ζούνε. Δεν τόλμησα ποτέ να κοιτάξω την χαρά κατάματα, υπό τον φόβο της απόρριψης, δεν θέλω να πληγωθώ. Ήδη μετράω αρκετές πληγές επάνω μου. […]

Μωβ

Μωβ

Της Αναστασίας Γεωργίου Μια φορά και έναν καιρό στο βασίλειο της Ενχάτσια ζούσε ο βασιλιάς Ρολάνδος και η βασίλισσα Μιράντα με τα μικρά τους παιδιά τον Τζέιμς την Άμπερ και την Σοφια. -Καλημέρα πριγκίπισσα Σοφία. -Καλημέρα μαμά. -Πως κοιμήθηκες; -Καλά. -Ωραία ντύσου γρήγορα για να κατεβούμε για  πρωινό. -Εντάξει. -Τι φόρεμα θέλεις να βάλεις; -Το […]

Μαύρο

Μαύρο

Της Βιβής Αντωνίου  Στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου παίζει ένα τραγούδι  με τη φωνή του αγαπημένου της τραγουδιστή «Μια μάνα που ‘χε ένα γιο, μα ήταν λωλοπαρμένη δεν είχε την υπομονή για να το αναθρέψει και στην ποδιά της το ‘βαλε, πάει να το ρεματίσει Στο δρόμο που επήγαινε, στη στράτα που πηγαίνει μια πέρδικα της άπαντα, μια […]

Μαύρο

Μαύρο

Της Βερόνικας Αποστόλου Το λεωφορείο μπήκε ασθμαίνοντας στο χώρο στάθμευσης του ΚΤΕΛ.  Ένας-ένας οι επιβάτες του άρχισαν να κατεβαίνουν, οι περισσότεροι μεγάλης ηλικίας. Τελευταία κατέβηκε η Σάρα, που παρά τα ογδόντα της χρόνια,  αποφάσισε ότι αυτό το ταξίδι θα το έκανε· και ας ήτανε το τελευταίο της. Ο γιατρός δεν της είχε δώσει πολύ καιρό, […]

Κόκκινο

Της Μαριλένας Μπουμπάρη Κάθισε στην αφράτη πολυθρόνα μπροστά από το μεγαλοπρεπές γραφείο. Αν και αρκετά βολική, εκείνη τη δεδομένη στιγμή, η Ιλεάνα δεν μπορούσε παρά να νιώθει το αντίθετο ακριβώς. Άβολα. Επάνω στο γραφείο μια πένα στηριγμένη σε μια μεταλλική θήκη, ένα πελώριο ημερολόγιο με αναγεγραμμένες διάφορες ημερομηνίες, ένα πολύχρωμο βαζάκι με δεκάδες χρωματιστούς μαρκαδόρους. […]

Πορτοκαλί

Πορτοκαλί

Της Δήμητρας Ριζοπούλου -Τι χρώμα είμαι; -Εεεε δεν ξέρω… -Πως γίνεται να μην ξέρεις;  Όλοι βλέπουν χρώματα μέσα στους άλλους. Εσύ ας πούμε είσαι καθαρό πορτοκαλί. «Τι να σημαίνει αυτό δηλαδή;» σκέφτηκε η Αναστασία. «Εγώ δεν έχω αυτό το χάρισμα, να βλέπω τους ανθρώπους με χρώματα». Αυτό ήταν και ένα από τα χαρακτηριστικά του που […]

Γκρι

Γκρι

Του Σταύρου Παπαδόπουλου Με λένε Κωνσταντίνο Παπαγρηγορόπουλο και γεννήθηκα στην Ξάνθη πριν από 36 Δεκέμβρηδες. Οι γονείς μου, αγρότης ο πατέρας μου και δασκάλα η μάνα μου, φρόντιζαν να έχω ό,τι χρειάζομαι για να είμαι χαρούμενος, πάντα με τα δικά τους κριτήρια. Ίσως για αυτό να έμαθα κι εγώ από μικρός να προσαρμόζω τη χαρά […]

Γκρι

Γκρι

Της Μαρίας Πολίτη Κι αν η ζωή μου βούτηξε στο χρώμα χρώματα δεν είδα. Μόνο το θαμπό φως της λάμπας πάνω σ’ ένα κιτρινισμένο βιβλίο. Τίποτα δεν ορίζω έρμαιο της τύχης μου κι εγώ. Από ήλιο σε βροχή από καταιγίδα σε τρικυμία. Βαρέθηκα τις μισοτελειωμένες κουβέντες τους μισοχαλασμένους δρόμους κι αυτή τη βροχή που βροχή […]