Η σχολική άρνηση είναι από τις συνηθέστερες παιδικές φοβίες. Παρουσιάζεται κυρίως στην ηλικία των 6 ετών, όταν τα παιδιά από το νηπιαγωγείο πηγαίνουν στο Δημοτικό σχολείο, και στην ηλικία 10-11 ετών, λίγο πριν τη μετάβασή τους στο Γυμνάσιο. Πρόκειται για το φόβο των παιδιών να πάνε στο σχολείο και στην έντονη δυσαρέσκειά τους να αποχωριστούν […]
ΜΙΑ ΚΛΙΣΕ ΙΣΤΟΡΙΑ…( του Ηλία Στεργίου) Τριγυρνώ σαν χαμένος μέσα στους πολύβουους δρόμους της πόλης, χαμένος στον δικό μου κόσμο, καταποντισμένος στην σκοτεινιά της ψυχής μου. Συντροφιά μου, ένα τσιγάρο που κόντευε να σβήσει μα δεν με ένοιαζε, ούτως η άλλως, όλα τελειώνουν κάποτε. Είμαι και εγώ ο ήρωας μιας ιστορίας, όπως χιλιάδες άλλοι. Ίσως […]
Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τον σάλο που γίνεται αυτές τις μέρες για το Νόμπελ Ειρήνης στους Έλληνες νησιώτες. Είναι ένα θέμα που δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο. Λίγο αν το έχεις παρακολουθήσει, λίγες σκηνές αν έχεις δει από την τραγωδία που εκτυλίσσεται εδώ και καιρό στα νησιά, καταλαβαίνεις πως πρόκειται για κάτι ασυνήθιστο (με την […]
το ξενοδοχείο Memories καταλύαμε πάντα, σχεδόν εμμονικά. Επίλογος σε ένα ταξίδι τόσο κουραστικά ίδιο και εξόχως επίπονο κάθε Χριστούγεννα. Μια επανάληψη χτισμένη στην υπεροπτική βεβαιότητα του μπαμπά πως όλοι περνάμε καλά πηγαίνοντας στο χωριό για γιορτές. Αλλόκοτο εκ φύσεως, όταν όλος ο κόσμος πέρναγε τις γιορτές στις πόλεις, κι εμείς εκεί, στις παραθαλάσσιες ρίζες του […]
ριστούγεννα. Ήρθε η ώρα τα παραμύθια να γεννηθούν ξανά, οι νεράιδες ντυμένες στα λευκά να βγούνε βόλτα σε ελπίδες κρυφές, ο αέρας να μοσχοβολάει ευχές.. Μέρες ξεχωριστές. Μαγικές και μαγεμένες. Χαρούμενες και στολισμένες. Με μια γλυκιά μελαγχολία να τις αγκαλιάζει, μια μελαγχολία για όλα όσα ο παλιός ο χρόνος θα πάρει μαζί του. Ο κάθε […]
ρχονται τα Χριστούγεννα! Αργά, νωθρά και νωχελικά αλλά πάντως, έρχονται. Και όπως κάθε τέτοια περίοδο, αρχίζει πάλι ένας αέναος αγώνας, μια μάχη να φορέσουμε την ευτυχία. Άλλο που δαύτη εμφανίζεται για πολλοστή φορά, τσαλακωμένη στην κρεμάστρα πλάι στα χειμερινά αποκαΐδια της χρονιάς που φτάνει στο τέλος της. Κι όπως κάθε τέτοια περίοδο, θυμάμαι τη θεία […]
ροχωράω στο δρόμο με τα χέρια μου στις τσέπες προσπαθώντας να τα ζεστάνω και… κοιτάζω τριγύρω μου. Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος έχουν στολίσει τα πάντα, ενώ ακούγονται από τα μαγαζιά χαρούμενα τραγούδια, γραμμένα και αφιερωμένα στη περίοδο αυτή, η οποία ονομάζεται… Χριστούγεννα. Όταν ήμουν πιο μικρή δε καταλάβαινα τι ακριβώς σημαίνει, όμως παρατηρούσα […]
ιατί τρελαίνονται όλοι με τα πολύχρωμα φωτάκια; Μικρές λάμπες είναι που δεν χρησιμεύουν και σε τίποτα. Γιατί ενθουσιάζονται με τα πολύχρωμα στολίδια, και τι περίεργο να φέρνεις μέσα στο σπίτι σου δέντρο, και να το στολίζεις κιόλας να δείχνει όμορφο; Το δέντρο από μόνο του είναι όμορφο και η θέση του είναι εκεί έξω όχι […]
Σε πολλά σπίτια, η ώρα της μελέτης συνοδεύεται από καβγάδες και εντάσεις. Κι όμως, το παιδί σας μπορεί να μάθει να διαβάζει τα μαθήματα της επόμενης μέρας ήρεμα κι αποτελεσματικά. Μετά από περίπου οχτώ ώρες στο σχολείο, το παιδί γυρνάει στο σπίτι και αυτό που το περιμένει είναι πάλι… διάβασμα! Τα παιδιά μοιάζουν, όμως, με […]
Εκείνο το βράδυ η τρομοκρατία μας χτύπησε την πόρτα και άφησε πίσω της τον φόβο Η Παρασκευή το βράδυ με βρίσκει σ ένα πάρτι στο πανεπιστήμιο, στο νότιο κέντρο του Παρισιού. Ξαφνικά, ανάμεσα σε μουσικές και μπύρες, παρατηρώ ότι όλοι γύρω μου είναι στο τηλέφωνο. Μου φαινόταν περίεργο και όταν πήγα να βρω την παρέα […]
Η πρόεδρος του Συλλόγου ατόμων με ΣΚΠ Καστοριάς, Αποστόλου Βερόνικα, περιγράφει την πρώτη της επαφή με τη νόσο και δίνει με έναν μοναδικό τρόπο, μαθήματα ζωής και ελπίδας, για όλα τα άτομα που πρωτομαθαίνουν οτι πάσχουν απο την ασθένεια. Όταν μου ζητήθηκε από τη Συμβουλευτική γυναικών θυμάτων βίας μία εισήγηση για την ημέρα της γυναίκας, […]
Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από το περιοδικό Different VIEW (Φεβρουάριος 2015, Καστοριά) με αφορμή το χτύπημα στην σατιρική εφημερίδα Charlie Hebdo. Η ουσία όμως παραμένει ίδια κάθε φορά που οι δύο κόσμοι (Δύση και Ανατολή) συναντώνται με βία. Το αναδημοσιεύουμε ως μια ενδιαφέρουσα και εμπεριστατωμένη ματιά στις αιτίες του “κακού”… Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου* Στο μυθιστόρημα του Χ. […]
Διαβάζω στο πισώφυλλο ενός βιβλίου: είναι απίστευτο πώς περνούμε ολόκληρη τη ζωή μας με μάτια μισόκλειστα, αφτιά βουλωμένα, σκέψεις νεκρωμένες. Ίσως να ‘ναι πιο καλά έτσι. Ίσως αυτό να κάνει τη ζωή τόσο ανεκτή και τόσο ευπρόσδεκτη. Αφήνω το διήγημα στην άκρη και πιάνω την κούπα με τον καφέ. Τα τσιγάρα επάνω στην τραπεζαρία πραγματικά […]
Αν πάντοτε θυμόμαστε τις ουράνιες αγγελικές δυνάμεις, αν επικαλούμαστε στις προσευχές μας καθημερινά τον φύλακα Άγγελο λέγοντας : «Άγιε Άγγελε, ο φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής», αν σε κάθε Ιερά Ακολουθία παρακαλούμε το Θεό με το στόμα των Διακόνων του Ιερού Θυσιαστηρίου για την παρουσία των Αγγέλων στη ζωή μας : «Άγγελον ειρήνης, […]
«Το Μάιο πήγα σε σπίτι και, σε περίπτωση που διαφεύγει στους αναγνώστες, το σπίτι έχει ανάγκες, εξοπλισμό, λογαριασμούς κλπ». Α! Ευχαριστούμε. Αυτό ήταν το καλυτερότερο (που λέει κι η κόρη μου) κομμάτι του δακρύβρεχτου άρθρου της Χριστίνας Ταχιάου, πρώην βουλευτίνας που δεν τα έβγαζε πέρα με 5.501,74 ευρώ καθαρά τον μήνα. Η βουλευτίνα του Ποταμιού έγραψε […]