Μια Ελληνίδα που ζει στο Παρίσι μιλάει για την εμπειρία της από το χτύπημα του ISIS

Μια Ελληνίδα που ζει στο Παρίσι μιλάει για την εμπειρία της από το χτύπημα του ISIS

Εκείνο το βράδυ η τρομοκρατία μας χτύπησε
την πόρτα και άφησε πίσω της τον φόβο

sal mar
Μαρία Σαλματζίδου, Φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής στο Παρίσι

Η Παρασκευή το βράδυ με βρίσκει σ ένα πάρτι στο πανεπιστήμιο, στο νότιο κέντρο του Παρισιού. Ξαφνικά, ανάμεσα σε μουσικές και μπύρες, παρατηρώ ότι όλοι γύρω μου είναι στο τηλέφωνο. Μου φαινόταν περίεργο και όταν πήγα να βρω την παρέα μου δεν μπορούσα να καταλάβω τι συνέβαινε.. Μια φίλη καθισμένη στη σκάλα κλαίει με αναφιλητά, ο φίλος της είναι σε ένα μπαρ στο 10ο διαμέρισμα.

«Είναι όλοι κλεισμένοι μέσα στην κουζίνα, στο πάτωμα με σβηστά φωτά». Βλέπω πλάι μου, άλλοι φίλοι ανήσυχοι, άλλοι κλαίνε: «Ο Ανρί, ο Φρανσουά και τα παιδιά είναι στο Μπατακλάν! Δεν σηκώνει κάνεις τo τηλέφωνο!» Κλείσαμε τη μουσική και μπήκαμε μέσα στο κτίριο, περιμέναμε εκεί μέχρι τις 3 το πρωί. Γύρισα σπίτι εξουθενωμένη, τα μηνύματα από φίλους και γνωστούς ατέλειωτα. Όταν πια άνοιξα την τηλεόραση και είδα τις εικόνες, τότε μόνο συνειδητοποίησα τι πραγματικά είχε γίνει.

Οι επόμενες μέρες κυλούν περίεργα. Υπάρχει παντού στρατός και η πόλη είναι άδεια.. Στην επιφάνεια φαίνεται ότι όλα είναι καλά, επιστρέψαμε στις δουλειές μας, ξαναπήραμε το μετρό, ξαναβγήκαμε για καφέ, αλλά στην πραγματικότητα είμαστε όλοι πολύ αγχωμένοι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για μένα ήταν το απόγευμα της Κυριακής όταν έγινε ένα false alarm στην εβραϊκή συνοικία του Μαρέ.

Μόλις είχα επιστρέψει σπίτι και ξαφνικά, μηνύματα και τηλεφωνήματα φίλων με προειδοποιούν να μην βγω έξω. Στο λεπτό η γειτονιά γεμίζει αστυνομία και ελικόπτερα. Ακούω θόρυβο στο διάδρομο και βρίσκω τέσσερα άτομα να μου ζητούν καταφύγιο. Περιμέναμε μέσα στο σπίτι μου να μάθουμε από πού έρχονταν οι πυροβολισμοί. Όταν πια όλα ηρέμησαν και βγήκα έξω, το θέαμα ήταν τρομακτικό, ο κόσμος είχε ποδοπατηθεί αφήνοντας πίσω του ένα σκηνικό πολέμου.

Εκείνο το βράδυ της Παρασκευής η τρομοκρατία μας χτύπησε την πόρτα κ αυτό που άφησε πίσω της εκτός από τα θύματα είναι ο φόβος. H συνειδητοποίηση ότι θα μπορούσαμε να ήμασταν εμείς μας σοκάρει όλους. Θα μπορούσαμε εμείς να είχαμε βγει για φαγητό στο Petit Cambodge, για ποτό απέναντι στο Carillon ή στη συναυλία στο Bataclan… Το όμορφο Παρίσι που ξέραμε δεν είναι πια το ίδιο, ελπίζουμε να το ξαναβρούμε σύντομα.

Leave a Reply

Your email address will not be published.