Μετεωρολογική βόμβα χτυπά το Χρηματιστήριο

Μετεωρολογική βόμβα χτυπά το Χρηματιστήριο

f692a20588df4f2cac4c6662053bbb91
Του Μάνου Χατζηδάκη*

Ξεχάστε όποια τέλεια καταιγίδα έχετε στο μυαλό σας. Η επενδυτική καταιγίδα που έχει ξεσπάσει στην ελληνική αγορά από το 2008 και μετά δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Η μεγάλη ύφεση του 1929 είναι μια απλή παρεξήγηση όταν τα μεγέθη γίνουν ανάλογα.  Είναι ένας συνδυασμός συνεχούς, έντονης και γρήγορης καταστροφής αξίας που συντελείται σε κάθε αξία που έχει την “ατυχία” να διαπραγματεύεται στην Ελλάδα. Είτε σε οργανωμένη αγορά, είτε όχι.

Εσχάτως η καταιγίδα πήρε την μορφή μετεωρολογικής βόμβας. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα ανατρέξει στα γεγονότα, τις διάφορες εσωτερικές και εξωτερικές αιτίες που έφεραν την μεγάλη απαξίωση σε σπίτια, ομόλογα και μετοχές, στο μεγάλο ξεπούλημα που έκαψε 70 δισ. ευρώ σε κεφάλαια στις ελληνικές τράπεζες και “αφάνισε” κεφαλαιοποίηση ίση με το φετινό ΑΕΠ της χώρας. Το ελληνικό χρηματιστήριο δεν έφτασε τυχαία ως εδώ. Όπως πολύ σωστά έχει ειπωθεί σε λάθος στιγμή όμως “το ΧΑ είναι ο καθρέφτης της οικονομίας”.

Μην παρασύρεστε όμως, οι τιμές είναι καλές και το προϊόν αξιόλογο. Το πρόβλημα δεν είναι να αγοράσεις φθηνά στο Ελληνικό Χρηματιστήριο, τα ελληνικά ομόλογα ή ένα ακίνητο. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι να πουλήσεις ακριβότερα. Να δημιουργηθούν δηλαδή οι προϋποθέσεις για να υπάρξει προστιθέμενη αξία. Ένας θεσμικός επενδυτής είναι διατεθειμένος να περιμένει πολύ ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι η αξία που έχει αγοράσει θα του παρουσιάσει βραχυπρόθεσμα ζημιές. Αυτό που δεν αντέχεται είναι η σχέση προσδοκώμενης απόδοσης/αβεβαιότητας. Όταν η αβεβαιότητα έχει δυναμική και συνεχώς αυξάνει τον συντελεστή προεξόφλησης ρίσκου τότε φθάνει η στιγμή που η τιμολόγηση των προσδοκιών καθίσταται αναποτελεσματική.

Όσοι πουλούν τις ελληνικές τράπεζες με έκπτωση 50% και 70% από τα επίπεδα που αγόρασαν πριν από δύο μήνες το κάνουν γιατί αισθάνονται ότι δεν συντρέχουν οι λόγοι για τους οποίους πείσθηκαν να αγοράσουν. Να έχουν δηλαδή μια δίκαιη απόδοση για το ρίσκο που αγόρασαν. Οι υπόλοιποι ακολουθούν από φόβο, σπέκουλα και επειδή δεν πιστεύουν τα νούμερα. Είναι ενδιαφέρον το ότι υπάρχουν ακόμα επενδυτές που έχουν ή είχαν τοποθετηθεί στις τράπεζες ενώ δεν πιστεύουν στα νούμερα που δημοσιεύουν. Όχι μόνο εδώ αλλά και στο εξωτερικό. Εν πάση περιπτώσει το να πάρεις μια μικρή ζημιά είναι πολλές φορές θεμιτό. Το να πάρεις όμως μια μεγάλη ζημιά σε μέγεθος και ποσοστό μετά από μια εξίσου μεγάλη και καταστροφική ζημιά  και μάλιστα σε βάθος χρόνου μικρότερο του ενός έτους σημαίνει ότι κάτι άλλο δεν πάει καλά.

Γιατί πουλάνε λοιπόν οι ξένοι; Νομίζω ότι όλα θα μπορούσαν να εξηγηθούν με μια σκηνή από την ταινία “Margin Call”. Ο CEO της χρηματιστηριακής στέκεται στο παράθυρο ενώ έχει ήδη σκάσει η φούσκα των subprimes και μονολογεί: “Είμαι το πιο ακριβοπληρωμένο στέλεχος στην εταιρία. Ο λόγος για τον οποίο πληρώνομαι τόσο αδρά είναι για να κοιτάζω έξω. Και αυτή την στιγμή κοιτάζω έξω και δεν βλέπω τίποτα, για αυτό πουλήστε…”

* Ο κ. Μάνος Χατζηδάκης είναι αναλυτής της Beta Χρηματιστηριακή.

capital.gr

Leave a Reply

Your email address will not be published.