Τρίτη και 13: Η γρουσούζικη μέρα των Ελλήνων που «καθιερώθηκε» με την Άλωση της Πόλης

Το ημερολόγιο δείχνει Τρίτη και 13. Πολλοί που το αντιλαμβάνονται εντός της ημέρας αρχίζουν να… φτύνονται, να σταυροκοπιούνται, να μουρμουράνε διάφορα και άλλα, μιας και πιστεύουν ότι ο συνδυασμός της Τρίτης με το 13 είναι… γρουσούζικος!

Του Γιώργου Μιχαηλίδη

Η Τρίτη και 13 θεωρείται μία γκαντέμικη ημέρα για τους Έλληνες. Τα τελευταία χρόνια λόγω της αμερικανικής επιρροής έχει προστεθεί και η Παρασκευή και 13, αλλά αυτή δεν έχει καμμία σχέση με την λαϊκή παράδοσή μας. Η Παρασκευή και 13 είναι μία αγγλοσαξονική «συνήθεια» και διαδόθηκε εκεί στα μέσα του 19ου αιώνα. Μάλιστα ο φόβος για την ημέρα αυτή ονομάζεται στα αγγλικά «paraskavedekatriaphobia», δηλαδή Παρασκευηδεκατριαφοβία. Ας έρθουμε όμως στο θέμα μας.
Η δική μας κακότυχη ημέρα πάει πολύ πιο πίσω. Εκεί στα χρόνια του μεσαίωνα και σύμφωνα με τις δοξασίες συνδέεται άμεσα με την βασιλεύουσα των Ελλήνων, την Κωνσταντινούπολη. Όλα ξεκίνησαν μία πραγματικά άσχημη ημέρα. Κάπου εκεί στις ακτές του Βοσπόρου, εκεί που η Ευρώπη τελειώνει, και η Δύση συναντά την μυστηριακή Ανατολή, μέσα από τον θάνατο… γεννήθηκε μία από τις μεγαλύτερες δεισιδαιμονίες του λαού μας.
Τρίτη 29 Μαΐου 1453. Και για όσους δεν τα έχουν καλά με τις ημερομηνίες, τότε αλώθηκε η Κωνσταντινούπολη από τους Οθωμανούς Τούρκους. Τότε ο Μωάμεθ ο Πορθητής μετά από περίπου έναν μήνα μπήκε νικητής και κατακτητής στην πρωτεύουσα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Βυζαντινή Αυτοκρατορία). Και εδώ έρχεται η αριθμολογία, γιατί οι Έλληνες ανέκαθεν ήταν λάτρεις των αριθμών και των συμβολισμών τους.
Η χρονολογία 1453 έχει άθροισμα 13 και αυτό σε συνδυασμό με την ημέρα Τρίτη όπου τελικά αλώθηκε η πόλη δημιούργησε τον σκοτεινό συνδυασμό Τρίτη και 13. Ρωτώντας τους παλαιότερους μέχρι και πριν μερικά χρόνια απέφευγαν να κάνουν ταξίδια, να κλείσουν συμφωνίες και γενικότερα να προγραμματίσουν σημαντικές προσωπικές υποθέσεις οποιαδήποτε Τρίτη. Πόσω μάλλον Τρίτη και 13. Η Τρίτη και 13 θεωρείται γρουζούζικη για διαφορετικούς όμως λόγους και από τους Ισπανούς.
Όμως η κακή σχέση των Ελλήνων με το 13 πάει ακόμα πιο πίσω. Ίσως φτάνει και μέχρι την αρχαιότητα. Συγκεκριμένα ο αριθμός 13 είναι «κακός» γιατί έπεται του «καλού» 12 . Δώδεκα οι θεοί του Ολύμπου, δώδεκα οι άθλοι του Ηρακλή, δώδεκα οι μήνες, δύο δωδεκάωρα έχει η ημέρα, δώδεκα μαθητές είχε ο Χριστός, δώδεκα και τα Ευαγγέλια που διαβάζονται την Μεγάλη Πέμπτη. Όπως καταλαβαίνουμε το 12 έχει μία έννοια ολοκλήρωσης, τελειότητας. Έτσι το 13 ως ο πρώτος αριθμός της επόμενης 12άδας, είναι ουσιαστικά αυτός που διαλύει την υπάρχουσα αρμονία.

Και καλή μας τύχη…

Leave a Reply

Your email address will not be published.