Τον Ιούνιο του 2013, εκτιμήθηκε από την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε για Πρόσφυγες, πως υπάρχουν 11.1 εκατομμύρια πρόσφυγες σε όλο τον κόσμο. Άνθρωποι που παράτησαν τα σπίτια τους λόγω πολέμου και σκληρής βίας για να βρουν ένα «υγιές» σπιτικό για τα παιδιά τους. Για τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, οι περισσότεροι πρόσφυγες αποτελούνται από Αφγανούς. Αυτό ξεκίνησε το 1979 όταν η Σοβιετική Ένωση εισέβαλε στο Αφγανιστάν αναγκάζοντας πολλούς ανθρώπους να μετακινηθούν προς τις γειτονικές χώρες Πακιστάν και Ιράν. Αφού ο πόλεμος με τη Σοβιετική Ένωση έληξε, πολλοί Αφγανοί παρέμειναν πρόσφυγες σε αυτές τις χώρες λόγω της βίας που επικρατούσε στη χώρα τους από διάφορους αρχηγούς στρατών που είχαν πάρει τον έλεγχο. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι Ταλιμπάν «άνθισαν» από τις στάχτες του πολέμου. Το αποτέλεσμα είναι πως μια ολόκληρη γενιά παιδιών γεννήθηκε και έζησε ολόκληρη τη ζωή του στο Πακιστάν. Το 2001, οι ΗΠΑ εισέβαλαν στο Αφγανιστάν προσπαθώντας να αποδυναμώσουν τους Ταλιμπάν. Περίπου τέσσερα εκατομμύρια Αφγανοί επέστρεψαν πίσω στη χώρα τους αλλά πολλοί παρέμειναν. Σήμερα, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε για τους Πρόσφυγες, υπάρχουν 1.7 εκατομμύρια καταγεγραμμένοι πρόσφυγες Αφγανοί στο Πακιστάν και υπολογίζεται πως οι μη εγγεγραμμένοι , φτάνουν τους 1 εκατομμύριο. Τα παιδιά και στις δυο πλευρές των συνόρων, υποφέρουν λόγω της βίας και της κακοποίησης που υπάρχει από τους μεγαλύτερους.
Ο φωτογράφος του Associated Press, Μουχάμεντ Μουχέισεν, προσπάθησε να αποτυπώσει πορτρέτα προσφύγων παιδιών που ζουν μια σκληρή καθημερινότητα. Ο φωτογράφος δήλωσε για το συγκεκριμένο project: «Η σκληρή τους ζωή, τους έκανε να φαίνονται και να συμπεριφέρονται σαν μεγαλύτεροι. Αλλά η αθωότητά τους αποτυπώνεται μέσα από τα μάτια τους. Ηθελα να τους φωτογραφίσω για να δείξω σε όλο τον κόσμο τί βλέπω κάθε φορά που πηγαίνω σε φτωχογειτονιές. Δημιουργώντας πορτρέτα του κάθε παιδιού, αντί να τους αποκαλώ “Το Αφγανό πρόσφυγο αγόρι και κορίτσι”, θα τους θυμούνται όλοι με τα ονόματά τους».