Ο τελευταίος καρβουνιάρης των Γρεβενών

Ο τελευταίος καρβουνιάρης των Γρεβενών

Στον κόμβο της Εγνατίας οδού στην νότια είσοδο των Γρεβενών λειτουργεί ένα από τα μοναδικά παραδοσιακά καμίνια της δυτικής Μακεδονίας. Ανήκει στον 50χρονο Ιωάννη Παπαλάμπρο που συνεχίζει την παράδοση του καρβουνιάρη που κληρονόμησε από τον πατέρα του. Τον συναντήσαμε την ώρα που οι εργάτες του έκαναν τις τελευταίες ετοιμασίες πριν βάλουν φωτιά στο καμίνι.

Τα πρόσωπα τους μαυρισμένα με την καρβουνόσκονη να είναι κολλημένη σε κάθε γυμνό μέρος του σώματος. «Όσο περνούν τα χρόνια λιγοστεύουν οι καλοί τεχνίτες για τα καμίνια μας και οι δυσκολίες του επαγγέλματος όπως τις βλέπετε απωθούν τα νέα παιδιά να ασχοληθούν έστω και εποχιακά με την συνέχιση της παράδοσης», αναφέρει στο ΑΠΕ ΜΠΕ.

ο καλό ξυλοκάρβουνο παράγεται από ξύλο δρυός και η προετοιμασία του καμινιού χρειάζεται χρόνο και δεξιοτεχνία. Στην αρχή τοποθετούν τρία μεγάλα για το στήριγμα του καμινιού και γύρω τους αρχίζουν να κτίζουν τοποθετώντας μικρούς κορμούς μήκους ενός μέτρου και διάμετρο είκοσι εκατοστών. Το καμίνι στο τέλος θα πάρει την μορφή ενός μικρού λοφίσκου.

Η διάμετρος του κάθε καμινιού μπορεί να φτάσει τα 15 μέτρα και το ύψος του σε κάποιες περιπτώσεις εάν ο καρβουνιάρης είναι καλός δεξιοτέχνης να φτάσει και τα τέσσερα μέτρα. «Μόλις τελειώσει το κτίσιμο του καμινιού το σκεπάζουμε προσεκτικά με άχυρο που προμηθευόμαστε από τα θερισμένα χωράφια της περιοχής και πάνω από το άχυρο τοποθετούμε χώμα ώστε το καμιόνι να μην αναπνέει και να μην εισέρχεται αέρας».

ΦΩΤΟ: Φωτογραφία που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα και εικονίζει εργάτες να ετοιμάζουν το καμίνι για να ανάψουν τα ξύλα και να παραχθεί το ξυλοκάρβουνο, Τρίτη 16 Αυγούστου 2016. Μια τεχνική που κρατά εδώ και πολλά χρόνια η παραδοσιακή παραγωγή ξυλοκάρβουνων. Η βασική τεχνική θέλει να τοποθετούνται ξύλα, ως επί το πλείστον οξειάς, τα μεγαλύτερα περιμετρικά, κυκλικά ενώ στη συνέχεια τοποθετούνται τα μικρότερα. Τα ξύλα συγκλίνουν προς τα πάνω σχηματίζοντας καμίνι που στο επάνω μέρος καταλήγει σε τρούλο με άνοιγμα στη μέση (καμινάδα) για να ανάψουνε τη φωτιά αν χρειαστεί, ο οποίος σκεπάζεται με άχυρα, κλαδιά και χώμα. Πρόκειται για μια επίπονη διαδικασία που απαιτεί μαεστρία, ιδιαίτερη τεχνική και συνεχή έλεγχο της φωτιάς, η οποία διοχετεύεται στα καμίνια από παράπλευρους αγωγούς, έτσι όταν αναζωπυρωθεί να ρίχνεται χώμα ώστε να καθηλωθούν οι φλόγες της. Mε το φτυάρι λοιπόν στο χέρι νυχθημερόν να ελέγχουν τα καμίνια των ξυλοκάρβουνων στα Γρεβενά. Κόντρα λοιπόν στην εποχή υπάρχουν ακόμη επαγγέλματα και άνθρωποι όπως ο Γιάννης Παπαλάμπρου με μεράκι που τα στηρίζουν, Παρασκευή 26 Αυγούστου 2016. ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΡΑΒΟΥ

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Leave a Reply

Your email address will not be published.