Του Νίκου Κτιστάκη

Ολοκληρώθηκε σε λιγότερο από 12 μήνες αντί 3 ετών η διαπλάτυνση της διώρυγας του Σουέζ, μετατρέποντας σε αμφίδρομη την κυκλοφορία των πλοίων. Πλέον από 49 καράβια θα μπορούν να διευλαύνουν 97 και ο χρόνος μειώθηκε από 18 σε 11 ώρες.

Η διώρυγα είναι η εμπορική αρτηρία της Ευρώπης με τη ΝΔ και ΝΑ Ασία μέχρι Άπω Ανατολή. Συνδέει τη Μεσόγειο με την Ερυθρά Θάλασσα, ενώ χωρίζει την Αφρικανική ήπειρο από την Ασία και παρέχει τη συντομότερη θαλάσσια διαδρομή μεταξύ της Ευρώπης και των χωρών γύρω από τον Ινδικό και δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό.

Επειδή υπάρχει το Σουέζ, η Μεσόγειος έπαψε να είναι μία κλειστή λεκάνη και η Ερυθρά Θάλασσα δεν είναι ένας κλειστός υδάτινος θύλακας.

Τη σημασία της κατάλαβε καλύτερα η ανθρωπότητα, όταν στον πόλεμο των 6 ημερών κατά τον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο η διώρυγα έμεινε κλειστή επί επτά χρόνια παρασύροντας τις τιμές των εμπορευμάτων και του πετρελαίου σε δυσθεώρητα ύψη.

Ο πρωθυπουργός μας Τσίπρας ήταν από τους τιμώμενους καλεσμένους στη λαμπρή δεξίωση που τελέστηκε στα εγκαίνια του έργου από τον πρόεδρο της Αιγύπτου στρατηγό Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι.

Στρογγυλοκάθισε ο θαυμαστής του Μάο Τσε Τουνγκ, μαζί με τον Ολάντ, για να παρακολουθήσει τη γιορτή του καπιταλισμού.

Ήταν τιμώμενος καλεσμένος ο Τσίπρας γιατί στο πρόσωπό του αντιπροσωπεύονται οι καλύτεροι πελάτες της διώρυγας, που είναι οι Έλληνες εφοπλιστές και πλοιοκτήτες, αφού δέκα στα πενήντα πλοία που διέρχονται καθημερινά τα στενά και πληρώνουν ετησίως περίπου ένα δισ. ευρώ τέλη κυκλοφορίας είναι ελληνικών συμφερόντων.

Αν ρίξουμε όμως μία ματιά στη σημασία που έχει αυτή η διαπλάτυνση της διώρυγας στην οικονομία της χώρας, και τις προοπτικές που διαφαίνονται από κέρδη στη διακομεταβιβαστική αγορά, είναι λογικό να εκτιμήσουμε ακόμη περισσότερο τα πλεονεκτήματα της γεωπολιτικής μας θέσης.

Θα μπορούσαμε να το πούμε με πιο απλά λόγια: το μαγαζί είναι γωνία. Και είναι γωνία, γιατί είμαστε ευνοημένοι στην εποχή της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, που κάθε ημέρα γρηγορότερης παράδοσης των εμπορευμάτων καθορίζει τις τιμές και διαμορφώνει τις αγορές.

Τα πλοία δεν χρειάζεται να διασχίζουν τη Μεσόγειο για τη μεταφορά εμπορευμάτων σε χώρες της Β. Ευρώπης, αλλά να επιλέγουν το κοντινότερο λιμάνι τον Πειραιά.

Αυτό το γεωπολιτικό πλεονέκτημα μπορεί στο άμεσο μέλλον να μετατρέψει το λιμάνι του Πειραιά σε πρώτο λιμάνι της Ευρώπης, και ένα από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως.

Φυσικά δεν θα μπορούσε αυτό να επιτευχθεί -εκτός από τη γεωπολιτική συγκυρία- χωρίς τη συνδρομή της COSCO, της τεχνογνωσίας και των κατασκευαστικών επενδύσεων που πραγματοποίησαν και σχεδιάζουν στο μέλλον οι Κινέζοι που τόσο λυσσαλέα πολεμήθηκαν από το κόμμα του Τσίπρα.

Να θυμηθούμε πως η πρώτη δήλωση του Λαφαζάνη, όταν έγινε υπουργός, ήταν πώς θα ακυρώσει την σύμβαση με τον ΟΛΠ.
Για να έχει όμως νόημα και αποτέλεσμα η στρατηγική θέση που διαθέτει το λιμάνι του Πειραιά, πρέπει να έχουμε σύγχρονο εμπορικό σιδηροδρομικό δίκτυο που να το συνδέει με την Θεσσαλονίκη και τα Βαλκάνια.

Για να το εξηγήσω: Τα πλοία ξεφορτώνουν στον Πειραιά τα κοντέινερ και μετά φορτώνονται μέσω σιδηροδρόμου για τα Βαλκάνια ή πευθείας για ευρωπαϊκές χώρες. Αυτή η αλυσίδα προσφέρει 11 ημέρες κατά μέσο όρο γρηγορότερη παράδοση. Αυτές οι 11 ημέρες είναι χορός δισεκατομμυρίων που μπορούν να αναβαθμίσουν και να ωφελήσουν τη χώρα μας.

Όμως και πάλι είμαστε ανέτοιμοι να διαχειριστούμε το καλό, γιατί το σιδηροδρομικό μας δίκτυο είναι απαρχαιωμένο και χρήζει αναβάθμισης. Βλέπετε, το πελατειακό κράτος τόσα χρόνια όχι μόνο δεν προέβλεψε τη μεγέθυνση των εμπορικών μεταφορών αλλά και ξόδεψε τεράστια κονδύλια χτίζοντας σιδηροδρομικές γραμμές σε άγονες περιοχές με ελάχιστη κυκλοφορία και σίγουρα ζημιογόνες χρήσεις, αρκεί να ικανοποιηθεί η ψηφοθηρική πελατεία των εκάστοτε τοπικών πολιτευτών.

Δεν ξέρω αν ο Τσίπρας τα σκέφτηκε όλα αυτά μετά τις λαμπρές αεροπορικές επιδείξεις για τον εορτασμό από το αιγυπτιακό κράτος ή κατά τη διάρκεια του γεύματος που σερβιρίστηκε μαύρος χαβιάρης και πανάκριβες σαμπάνιες που ταίριαζαν με τη γιορτή του παγκόσμιου καπιταλισμού.

Δεν γνωρίζω αν σκεφτεί και συγκρίνει τα τεράστια δολοφονικά φαραωνικά έργα του Μάο που θαυμάζει και πόσο άχρηστα ήταν, ενώ προκάλεσαν το θάνατο εκατομμυρίων εξαναγκασμένων εργατών στην κομμουνιστική μαοϊκή Κίνα.

Εγώ δεν θα μπορούσα να κλείσω αυτό το άρθρο χωρίς να αποτίσω φόρο τιμής στο μεγάλο οραματιστή Φερδινάνδο Λεσέψ, τον κατασκευαστή του Σουέζ, που άλλαξε με το όραμά του τη μορφολογία της γης, το ρου της ανθρωπότητας και υπήρξε η δόξα των συγχρόνων του.

Αναδημοσίευση από athensvoice.gr