Οι 10 απόντες των φετινών Όσκαρ – Ποιοι έμειναν απ’ έξω

Oι υποψηφιότητες των Όσκαρ ανακοινώθηκαν χτες, και πέρα απ’ αυτούς που είναι υποψήφιοι, ενδιαφέρον έχουν και αυτοί που δεν τα κατάφεραν τελικά…
Από το Star Wars στον Ταραντίνο: Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος γράφει για τις εκπλήξεις και τις παραλείψεις των υποψηφιοτήτων.

Ρίντλεϊ Σκοτ    
Όχι πως η σκηνοθεσία του στη Διάσωση ήταν η καλύτερη της καριέρας του, αλλά έρεε η έντονη φήμη πως θα μπορούσε να διεκδικήσει επιτέλους το Όσκαρ σκηνοθεσίας που δεν έχει κερδίσει ποτέ, έστω και μια feelgood διαστημική περιπέτεια, και, επίσης, η ταινία πρωταγωνιστεί σε βασικές και τεχνικές κατηγορίες, από τα τεχνικά επιτεύγματα της μέχρι την κατηγορία της καλύτερης ταινίας και τον Ματ Ντέϊμον στον πρώτο ρόλο, σχεδόν μια εικοσαετία μετά τον Ξεχωριστό Γουίλ Χάντινγκ.

Τοντ Χέϊνς    
Το Κάρολ βρίσκεται υποψήφιο σε 5 κατηγορίες- ακόμη και στον Κάρτερ Μπεργουέλ, μόνιμος συνεργάτης των αδελφών Κοέν, δόθηκε η πρώτη του ευκαιρία για ένα Όσκαρ. Όχι όμως στον Τοντ Χέϊνς που το σκηνοθέτησε, ούτε και στην ταινία, στη μεγάλη κατηγορία. Αντ’ αυτού, προτιμήθηκε ο “εξωκοινοβουλευτικός” Άνταμ Μακέϊ για το Μεγάλο Σορτάρισμα, και, για το Spotlight, o Τομ Μακάρθι, ο οποίος, μπορεί να έχει υπογράψει ενδιαφέρουσες ανεξάρτητες ταινίες, όπως το Station Agent και το Visitor, αλλά μόλις πέρυσι, ήταν ο υπεύθυνος για το χάλι που λεγόταν Cobbler, με τον Άνταμ Σάντλερ, ένα σκέτο δράμα εν είδη κωμωδίας που δικαίως πρωταγωνιστεί φέτος στα Χρυσά Βατόμουρα.

Στίβεν Σπίλμπεργκ    
Με λίγο σπρώξιμο, ο Σπίλμπεργκ θα σκόραρε ακόμη μια υποψηφιότητα στην κατηγορία της σκηνοθεσίας, με ελάχιστες ωστόσο πιθανότητες να διεκδικήσει το τρίτο του Όσκαρ. Δεν πειράζει όμως, αν υποθέσουμε πως τη θέση του πήρε ένας άγνωστος, ο Λένι Άμπραμσον για το Room, έχοντας κάνει μια εντυπωσιακή δουλειά σε ένα δωμάτιο και στους δύο χαρακτήρες.

Τζέϊκομπ Τρεμπλέϊ    
Η Μπρι Λάρσον είναι φαβορί για το Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου, αλλά η ταινία Room δεν νοείται χωρίς το έτερον της ήμισυ, τον 9χρονο πιτσιρίκο με τα ανδρόγυνα χαρακτηριστικά (τέλειο κάστινγκ και θα διαπιστώσετε το γιατί βλέποντας την ταινία) που πέρυσι υποδύθηκε μοναδικά τον 5χρονο Τζακ. Αν και ισάξιος ρόλος με της Λάρσον, στην κούρσα των φετινών βραβείων πλασαριζόταν ως δεύτερος, και τη θέση του πήρε το συναισθηματικό φαβορί, ο αντίθετης ηλικίας και αισθητικής Σιλβέστερ Σταλόνε για το Creed. Τόπο στα νιάτα; Μάλλον όχι.

Γουίλ Σμιθ    
Ο Γουίλ Σμιθ ήταν υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα παίζοντας έναν Νιγηριανό γιατρό στο δράμα Concussion. Από τα Όσκαρ απουσιάζει, όχι μόνο αυτός, αλλά όλοι οι αφροαμερικανοί που διακρίθηκαν φέτος, προκαλώντας και πάλι συζητήσεις περί διακρίσεων. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που περίμεναν το Straight Outta Compton, την τεράστια εισπρακτική επιτυχία του καλοκαιριού στις ΗΠΑ να φτάσει ακόμη και στη λίστα των Όσκαρ καλύτερης ταινίας, αλλά μπήκε μόνο σε μια κατηγορία.

Τζέιν Φόντα    
Ο ρόλος της στο Youth ήταν ο καλύτερος της τις τελευταίες δεκαετίες- αυθεντικά supporting, δηλωτικός της κλάσης της να αξιοποιεί τα λίγα λεπτά που της δίνονται, όπως είχε κάνει και το Butler του Λι Ντάνιελς, ως Νάνσι Ρίγκαν. Προς το παρόν, τα δύο όσκαρ στα ’70ς της αρκούν. Το δε Youth διεκδικεί μόνο το Όσκαρ τραγουδιού, αφήνοντας τον Αλεχάντρο Ινιάριτου ως τον μοναδικό μη αγγλόφωνο σκηνοθέτη στις μεγάλες κατηγορίες, αν και με αγγλόφωνη ταινία.

Αλεχάντρο Ινιάριτου    
Όχι, δεν έγινε λάθος, ο Αλεχάντρο Ινιάριτου, όπως ήδη γνωρίζετε, διεκδικεί και πάλι τα Όσκαρ σκηνοθεσίας και ταινίας, βραβεία που πήρε και πέρυσι, όπως και εκείνο του σεναρίου. Αν καταφέρει να ντουμπλάρει τα βραβεία σκηνοθεσίας για δύο συνεχόμενες χρονιές, θα είναι ο τρίτος μετά τον Τζον Φορντ (το 40 και το 41) και τον Τζόζεφ Μάνκιεβιτς (το 49 και το 50). Η διαφορά είναι πως ο Μάνκιεβιτς είχε κερδίσει μέσα σε δύο χρονιές 4 Όσκαρ, καθώς είχε υπογράψει, εκτός από τη σκηνοθεσία, και το σενάριο για το Γράμμα σε τρεις Συζύγους και το αξεπέραστο Όλα για την Εύα. Φέτος ο Ινιάριτου δεν είναι υποψήφιος για το σενάριο της Επιστροφής, και αυτό λογίζεται ως ένα μικρό σύννεφο για το οσκαρικό μέλλον της ταινίας- όχι για τον Ντι Κάπριο, μην ανησυχείτε… Από την άλλη, η απουσία του Τιτανικού από την κατηγορία του σεναρίου, το 1997, δεν ανέκοψε τον θρίαμβο της ταινίας, σε 11 συνολικά κατηγορίες, ανάμεσα σε αυτές της ταινίας και της σκηνοθεσίας. Ο μόνος αντίπαλος του Ινιάριτου φέτος είναι το περυσινό Birdman του ιδίου. Δυο φορές σε Μεξικάνο; Πώς το είχε πει ο Σον Πεν; Who gave this son of a bitch the green card;

Άαρον Σόρκιν    
Το σενάριο του για το Steve Jobs ήταν κέντημα, μια πρωτότυπη, σχεδόν οπερατική προσέγγιση που αποδομεί την κλασσική έννοια της βιογραφίας και προσεγγίζει έναν οικείο χαρακτήρα από άλλη γωνία. Ο Ντάνι Μπόϊλ στη σκηνοθεσία εμπλούτισε με κινήσεις και συνεχείς εναλλαγές τη στατικότητα, και ο Ντάνιελ Πέμπερτον στη μουσική έγραψε τρία εντελώς διαφορετικά μουσκά σκορ για να πλαισιώσει ισάριθμες μεγάλες πράξεις. Και οι τρεις απουσιάζουν μυστηριωδώς, αλλά η παράλειψη του νικητή της Χρυσής Σφαίρας, και θριαμβευτή στα όσκαρ πριν από μερικά χρόνια για το Social Network, είναι σχεδόν παράλογη.

Κουέντιν Ταραντίνο    
Οι Μισητοί Οκτώ δεν ήταν η καλύτερη του ταινία, αλλά ο Ταραντίνο δεν συμφωνεί με αυτό. Δηλώνει εξαιρετικά υπερήφανος για το σενάριο της ταινίας του και άλλωστε, ως σεναριογράφος έχει βραβευθεί δις από την Ακαδημία. Ενδεχομένως χαρεί με την υποψηφιότητα του αγαπημένου του Έννιο Μορικόνε για την πρωτότυπη μουσική που απρόθυμα του έγραψε, και με εκείνη της Τζένιφερ Τζέϊσον Λι, η οποία μέχρι σήμερα θεωρείτο η καλύτερη ηθοποιός που δεν είχε προταθεί ποτέ για Όσκαρ και έσπασε τη ρετσινιά μετά από 30 χρόνια καριέρας- με κάποια κενά.

Star Wars    
Με την αστρονομική επιτυχία που ακόμη δεν έχει κοπάσει, και πολύ καλές κριτικές, ο τελευταίος Πόλεμος των Άστρων του Τζ. Τζ. Έϊμπραμς είχε ελπίδες, εκτός από τις σίγουρες τεχνικές κατηγορίες, για μια θέση στην κατηγορία της καλύτερης ταινίας, που φέτος δεν συμπλήρωσε, ως συνήθως το ανώτατο επιτρεπόμενο των 10 θέσεων, αλλά έκλεισε με 8, ενώ συνήθως έφτανε τις 9, με ένα σύστημα πρόκρισης που μόνο μαθηματικός μπορεί να κατανοήσει πλήρως. Φαίνεται πως από περιπέτειες, η Ακαδημία καλύφθηκε με το εντελώς επίγειο Mad Max και το αρκούντως εναέριο Martian.

Leave a Reply

Your email address will not be published.