17 χρόνια από το θάνατο του Γ. Κρανιδιώτη- τι συνέβη στο 24″ στο μοιραίο Φάλκον

Συμπληρώνονται σήμερα 17 χρόνια από την ημέρα που ο Γιάννος Κρανιδιώτης μαζί με άλλα πέντε άτομα, έχασαν με τραγικό τρόπο τη ζωή τους, όταν το υπηρεσιακό αεροσκάφος τύπου Φάλκον της ελληνικής κυβέρνησης υπέστη σφοδρές αναταράξεις πέφτοντας μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα κατά 20.000 πόδια και παίρνοντας στο θάνατο σχεδόν όλους όσοι δεν ήταν δεμένοι στα καθίσματά τους.

Συγκεκριμένα, ο Γ. Κρανιδιώτης. ως αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών στις 14 Σεπτεμβρίου του 1999, μαζί με το γιο του και άλλους υπηρεσιακούς παράγοντες, μετέβαινε με το υπηρεσιακό αεροσκάφος της ελληνικής κυβέρνησης στο Βουκουρέστι, προκειμένου να συμμετάσχει σε Διαβαλκανική Διάσκεψη των υπουργών Εξωτερικών.

kranidiotis_me_gio_toy
Γιάννος Κρανιδιώτης μαζί με τον γιο του Νικόλα

Είκοσι λεπτά πριν την προσγείωση, το αεροσκάφος υπέστη σφοδρές αναταράξεις και έχασε απότομα ύψος, πέφτοντας από τα 25.000 στα 5.000 πόδια. Το αποτέλεσμα ήταν να βρουν τραγικό θάνατο έξι από τους 13 συνολικά επιβαίνοντες που εκείνη την ώρα είχαν την ατυχία να έχουν λύσει τις ζώνες ασφαλείας από τα καθίσματά τους. Νεκροί ανασύρθηκαν ο Γιάννος Κρανιδιώτης, ο γιος του, Νικόλας, οι δημοσιογράφοι Δημήτρης Πανταζόπουλος (της ΕΡΤ) και Νίνα Ασημακοπούλου (της ΕΡΑ), ο εικονολήπτης της ΕΡΤ Παναγιώτης Πούλος, ο συνοδός της φρουράς του, αστυνόμος Νίκος Ασημακόπουλος και ο μηχανικός του αεροσκάφους Μιχάλης Παπαδόπουλος.

Σήμερα το υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

Συμπληρώνονται σήμερα δεκαεπτά χρόνια από τον αδόκητο χαμό του Γιάννου Κρανιδιώτη. Ο Γιάννος Κρανιδιώτης σε όλη τη διάρκεια της διπλωματικής και πολιτικής του διαδρομής, υπηρέτησε με αυταπάρνηση και με συνέπεια τα συμφέροντα του Ελληνισμού και συνέβαλε καθοριστικά στην ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Καθώς συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού προβλήματος, τιμούμε για μία ακόμη φορά τη μνήμη και τη διπλωματική παρακαταθήκη του Γιάννου Κρανιδιώτη και συνεχίζουμε τις προσπάθειες για την υλοποίηση του οράματός του για επανένωση της Μεγαλονήσου  και για την απομάκρυνση των τουρκικών στρατευμάτων. 

Η λύση του Κυπριακού δεν μπορεί, πλέον, παρά να λαμβάνει υπόψη της τα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί από τη συμμετοχή της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για την οποία ο Γιάννος Κρανιδιώτης εργάστηκε άοκνα και αποτελεσματικά. 

Η δίκη του κυβερνήτη

Μεγάλο ενδιαφέρον είχε και η δίκη που ακολούθησε την απώλεια των έξι ανθρώπων. Πρωτοδίκως, ο κυβερνήτης κ. Ιωάννης Ανδρουλάκης είχε βρεθεί ένοχος και καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση. Άσκησε έφεση, η οποία υποστηρίχθηκε από τον δικηγόρο Ιωάννη Σταμούλη, και με την οποία αμφισβήτησε ουσιαστικά τη νομιμότητα της συνολικής διαδικασίας και της κατάρτισης των πορισμάτων στα οποία στηρίχθηκε η καταδίκη. Ο κ. Ανδρουλάκης αθωώθηκε από τις κατηγορίες της υπερβολικής ταχύτητας και του κακού χειρισμού του αυτόματου πιλότου και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 35 μηνών γιατί δεν είχε ανάψει τη φωτεινή ένδειξη «προσδεθείτε».

Από την άλλη πλευρά, η οικογένεια του μηχανικού της Ολυμπιακής, Μιχαήλ Παπαδόπουλου είχε υποβάλει αγωγή συνολικού ύψους 7,544,840 ευρώ εναντίον της Ολυμπιακής, της κατασκευάστριας του αεροσκάφους Dassault Aviation και της κατασκευάστριας του αυτόματου πιλότου Honeywell Inc. Τις κατηγόρησε για σχεδιαστικά και κατασκευαστικά σφάλματα, αποτυχία να λάβουν διορθωτικά μέτρα, μη αξιόπιστα εγχειρίδια σχετικά με ασφάλεια πτήσης, κλπ που είχαν ως αποτέλεσμα ένα αδικαιολόγητα ανασφαλές προϊόν (το αεροσκάφος) και υπογραμμίζει ότι το πλήρωμα δεν είχε προετοιμαστεί επαρκώς μέσω εκπαίδευσης και ότι δεν υπήρχαν διαδικασίες ασφαλείας για τέτοιες καταστάσεις.

Τα 24 μοιραία δευτερόλεπτα

Σύμφωνα με τις καταθέσεις διασωθέντων, σημειώθηκαν αναταράξεις λίγα λεπτά πριν από την προσγείωση στο Βουκουρέστι και το αεροσκάφος «έκανε τέσσερεις με πέντες βουτιές». Αυτοί οι «δελφινισμοί» κολλούσαν επιβάτες (που δεν ήταν προσδεδεμένοι) στην οροφή και αμέσως μετά τους έριχναν στο έδαφος. Λόγω της αδράνειας, όταν το αεροσκάφος εκτελεί απότομη κάθοδο, ο επιβάτης τινάζεται στην αντίθετη κατεύθυνση και χτυπάει στην οροφή και όταν κάνει απότομη άνοδο πέφτει στον διάδρομο και αν είναι δεμένος στο κάθισμα, πιέζεται κάτω στη θέση του. Στα 24 δευτερόλεπτα που έγιναν οι δελφινισμοί, σημειώθηκαν και οι επτά θάνατοι, τραπεζάκι σφηνώθηκε στην οροφή και όλα τα αντικείμενα στο αεροσκάφος σκορπίστηκαν.

Σε μελέτη που υπέβαλλε ο κ. Ανδρέας Γ. Παυλίδης, Υποπτέραρχος Μηχανικός ε.α. στη Διεύθυνση Ασφαλείας Πτήσεων της Ολυμπιακής, υπογραμμίζει ότι χρειάζεται να εξεταστεί η περίπτωση να σημειώθηκαν καθοδικά και ανοδικά ρεύματα στην πορεία του Falcon που προκάλεσαν τις ταχύτατες αυξομειώσεις ύψους. Υπολογίζει μάλιστα ότι τις δυνάμεις που δέχθηκε ο Κρανιδιώτης από τις συγκρούσεις του σώματός του με τα τοιχώματα του αεροσκάφους. Ειδικότερα, αν το βάρος του ήταν 80 κιλοπόντ, προσέκρουσε στην οροφή με δύναμη 200 κιλοπόντ και ταχύτητα 8,66 μέτρων ανά δευτερόλεπτο που ισοδυναμεί με κινητική ενέργεια 300 κιλοποντόμετρων. Είναι σαν να έπεσε με το κεφάλι του στο έδαφος από ύψος 3,75 μέτρων (ως τάξη μεγέθους).

Το βιογραφικό

Ο θάνατος του Κρανιδιώτη ήταν ένα ιδιαίτερα θερμό γεγονός από πολιτική σκοπιά. Ήταν ο άνθρωπος ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην προώθηση της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και για την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.

Γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 25 Σεπτεμβρίου 1947. Ήταν γιος του Κύπριου διπλωμάτη, ποιητή και συγγραφέα Νίκου Κρανιδιώτη. Αποφοίτησε με Άριστα από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και κατόπιν έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις Διεθνείς Σχέσεις στο Χάρβαρντ τωνΗΠΑ και στο Πανεπιστήμιο του Σάσσεξ της Μεγάλης Βρετανίας.[1] Ήταν επίσης επίτιμος διδάκτορας Διεθνών Σχέσεων του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.

Από το 1976 ήταν μέλος του ΠΑΣΟΚ και την περίοδο 1981-1984 υπηρέτησε ως σύμβουλος στο Πολιτικό Γραφείο του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου για το Κυπριακό. Την περίοδο 1981–1989 διετέλεσε ειδικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών με αρμοδιότητα τα ευρωπαϊκά θέματα, και κατόπιν ως γενικός γραμματέας (1993-1994)[1] από το 1988 ως το 1990 ήταν πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών και από τις 8 Ιουλίου 1994 υφυπουργός Εξωτερικών, έως τον Ιανουάριο του 1995.[1] Το 1995 έγινε Ευρωβουλευτής στη θέση του Χρήστου Παπουτσή, ο οποίος ορίστηκε τότε Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στις 3 Φεβρουαρίου 1997 ορίστηκε ξανά υφυπουργός Εξωτερικών. Τον Μάρτιο του 1999 το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ τον εξέλεξε μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής, ενώ στις 19 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους ανέλαβε αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών, θέση που διατήρησε μέχρι το θάνατό του, στις 14 Σεπτεμβρίου 1999.

Ζούσε στην Αθήνα και σύζυγός του ήταν η διπλωματική υπάλληλος Αικατερίνη Μπούρα.

Πηγή: economy365.gr

Leave a Reply

Your email address will not be published.