Ο τραγουδιστής, συνθέτης και ποιητής Λέοναρντ Κοέν απεβίωσε στα 82 χρόνια του, όπως ανακοινώθηκε στην επίσημη σελίδα του στο Facebook.
Σε ένα λιτό μήνυμα, αναφέρονται τα εξής:
“Είναι με βαθύτατη λύπη που ανακοινώνουμε ότι ο θρυλικός ποιητής, τραγουδοποιός και καλλιτέχνης Λέναρντ Κοέν απεβίωσε.
Έχουμε χάσει έναν από τους πιο αξιοθαύμαστους και παραγωγικούς οραματιστές.
Ένα μνημόσυνο θα λάβει χώρα στο Λος Άντζελες στο μέλλον.
Η οικογένειά του ζητά να σεβαστείτε την ιδιωτική της ζωή κατά τη διάρκεια του πένθους της”.
“Είμαι έτοιμος να πεθάνω”
Στην τελευταία συνέντευξη που είχε δώσει -στο The New Yorker– ο Κοέν είχε δηλώσει ότι είναι έτοιμος να πεθάνει.
Και κατόπιν, ωσάν να άφηνε την προσωπική του συμβουλή- παρακαταθήκη, τόνισε:
“Σε κάποια στιγμή, αν ακόμα στέκεσαι όρθιος και δεν αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, έχεις τη δυνατότητα να βάλεις σε τάξη τα του οίκου σου. Είναι ένα κλισέ, αλλά έχει υποτιμηθεί σαν να ήταν ένα αναλγητικό σε όλα τα επίπεδα. Βάζοντας σε τάξη τα του οίκου σου, αν μπορείς να το κάνεις, είναι από τις πιο παρήγορες πράξεις και τα οφέλη είναι ανυπολόγιστα”.
Το Rolling stone, στην ιστοσελίδα του, έγραψε για τον Κοέν:
Ο Κοέν είχε τη σκοτεινή πρωτοκαθεδρία ανάμεσα σε ένα πάνθεον εξαιρετικά επιδραστικών τραγουδιστών και τραγουδοποιών τη δεκαετία του 60 και στις αρχές του 70.
Μόνο ο Μπομπ Ντίλαν άσκησε μία πιο βαθιά επιρροή στη γενιά του, και ίσως μόνο ο Πολ Σίμον και ο Καναδός Τζόνι Μίτσελ ήταν ισάξιοι του ποιητικά.
Η βαθιά μπάσα φωνή του, οι νάιλον χορδές στις κιθάρες και η αρχαιοελληνικού χαρακτήρα χορωδιακή υποστήριξη, σχημάτισαν υποβλητικά τραγούδια που καταπιάστηκαν με την αγάπη και το μίσος, με τον έρωτα και την πνευματικότητα, την ειρήνη και τον πόλεμο, την έκσταση και την κατάθλιψη.
Ήταν επίσης από τους ελάχιστους καλλιτέχνες της γενιάς του που απόλαυσε καλλιτεχνική επιτυχία και στη διάρκεια της όγδοης δεκαετίας της ζωής του, οπότε και εξέδωσε το τελευταίο του άλμπουμ, νωρίτερα εφέτος: You Want It Darker.
“Ποτέ δεν είχα την αίσθηση ότι υπήρχε ένα τέλος. Ότι υπάρχει συνταξιοδότηση ή ότι υπήρχε ένα τζάκποτ“, είχε δηλώσει το 1992.
Διαβάστε: Το αφιέρωμα του Rolling Stone στον Λέοναρντ Κοέν
Ο βετεράνος αμερικανός δημοσιογράφος, Νταν Ράδερ, έγραψε στη σελίδα του στο Facebook:
Υπάρχουν λίγοι μουσικοί που μπορούν να χαρακτηριστούν εμβληματικοί.
Και είναι ακόμα λιγότεροι όσων η φωνή μπορεί να αναγνωριστεί ως απολύτως μοναδική.
Και υπάρχει μία χούφτα τραγουδοποιών που είναι σε θέση να ζωγραφίσουν τους πόνους και την πολυπλοκότητα του κόσμου με μία γλώσσα που χτυπάει απευθείας στην καρδιά.
Ο Λέοναρντ Κοέν ήταν όλα αυτά και ακόμα περισσότερα. Είμαστε λιγότερο πλήρεις, λιγότερο λογικοί και λιγότερο συνδεδεμένοι λόγω του θανάτου του.
Διαβάστε: Η νεκρολογία του BBC για τον Λέοναρντ Κοέν
Τα τραγούδια του – κυρίως μπαλάντες- είχαν πολλά στοιχεία από την αμερικανική μουσική κάντρι και τη μουσική των ευρωπαϊκών καμπαρέ.
Τα κύρια θέματα της δημιουργίας του είναι η θρησκεία, ο έρωτας και η μοναξιά, χωρίς ωστόσο να λείπουν και οι τοποθετήσεις σε κοινωνικοπολιτικά θέματα όπως ο πόλεμος, οι εκτρώσεις, κ.λπ.
Ο πατέρας του ήταν ευκατάστατος Εβραίος έμπορος υφασμάτων. Σε ηλικία έξι ετών, ο Κόεν έχασε τον πατέρα του και αυτό τον σημάδεψε για όλη του την ζωή.
Έφηβος έμαθε κιθάρα και έγινε μέλος του μουσικού γκρουπ Buckskin Boys, το οποίο έπαιζε μουσική κάντρι.
Αργότερα, τον καιρό που ήταν σπουδαστής στο Πανεπιστήμιο McGill εξέδωσε τα πρώτα του ποιήματα που τον έκαναν γνωστό στους καναδικούς λογοτεχνικούς κύκλους.
Το 1963 εγκαταστάθηκε στην Ύδρα, όπου συνέχισε να γράφει. Με το μυθιστόρημα Beautiful Losers (Θαυμάσιοι αποτυχημένοι, 1966), γνώρισε την παγκόσμια επιτυχία ως συγγραφέας.
Ωστόσο, το 1967 αποφάσισε να εγκατασταθεί στις ΗΠΑ για να αφοσιωθεί στην μουσική.
Σε συναυλίες φολκ στις ΗΠΑ το 1967, η τραγουδίστρια Τζούντυ Κόλλινς έκανε γνωστό το τραγούδι του Κόεν Suzanne.
Έτσι την ίδια χρονιά, ο Κόεν μπόρεσε να κυκλοφορήσει τον πρώτο του δίσκο με τίτλο Songs of Leonard Cohen.
Ακολούθησαν πολλοί άλλοι δίσκοι, μεταξύ των οποίων και ο δίσκος Songs of Love and Hate που περιέχει το τραγούδι- ύμνο στην αγάπη και τη μοναξιά Famous Blue Raincoat (1971) με την φωνή της Τζένιφερ Γουαρνς.
Το 1992 κυκλοφόρησε τον πιο πολιτικοποιημένο δίσκο του με τίτλο The Future, και δύο χρόνια κατόπιν αποφάσισε να γίνει βουδιστής, μέχρι που χειροτονήθηκε μοναχός.
Αλλά το 1999 εγκατέλειψε τον μοναστικό βίο, για να εκδώσει δύο ακόμα δίσκους.
Το 2005, το όνομα του Κόεν βρέθηκε ξανά στις στήλες των εφημερίδων, επειδή ο επί χρόνια μάνατζερ του τον εξαπάτησε κλέβοντας το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων του καλλιτέχνη.
Ο Κόεν δεν παντρεύτηκε ποτέ, αλλά είναι πατέρας δύο παιδιών, του Άνταμ (1972) και της Λόρκα (1974), που απέκτησε με την Σούζαν Έλροντ.
Το 2010 τιμήθηκε με Τιμητικό Γκράμι για το σύνολο της προσφοράς του.
Διαβάστε: Το αφιέρωμα του The New Yorker στον Λέοναρντ Κοέν
Δίσκοι
- Songs of Leonard Cohen (1967)
- Songs from a Room (1969)
- Songs of Love and Hate (1971)
- Live Songs (1973)
- New Skin for the Old Ceremony (1974)
- Death of a Ladies’ Man (1977)
- Recent Songs (1979)
- Various Positions (1984)
- I’m Your Man (1988)
- The Future (1992)
- Cohen Live: Leonard Cohen in Concert (1994)
- Field Commander Cohen: Tour of 1979 (2001)
- Ten New Songs (2001)
- Dear Heather (2004)
- Old Ideas (2012)
- Popular Problems (2014)
- Can’t Forget: a Souvenir of the Grand Tour (2015)
Συλλογές
- The Best of Leonard Cohen (1975) (επίσης γνωστό ως Greatest Hits)
- More Best of Leonard Cohen (1997)
- The Essential Leonard Cohen (2002), διπλό CD
Βιβλία
- Let Us Compare Mythologies (ποίηση) 1956
- The Spice-Box of Earth (ποίηση) 1961
- The Favourite Game (μυθιστόρημα) 1963
- Flowers for Hitler (ποίηση) 1964
- Beautiful Losers (μυθιστόρημα) 1966
- Parasites of Heaven (ποίηση) 1966
- Selected Poems 1956–1968 (ποίηση) 1968
- The Energy of Slaves (ποίηση) 1972
- Death of a Lady’s Man (ποιήματα και πεζά) 1978
- Book of Mercy (πεζά ποιήματα/ψαλμοί) 1984
- Stranger Music (επιλογή ποιημάτων και τραγουδιών) 1993
- Book of Longing (ποίηση) 2006
Επιμέλεια: Λουκάς Βελιδάκης, nooz.gr
Αυλαία για έναν μεγάλο: “Έφυγε” ο Λέοναρντ Κοέν added by Press Room on
View all posts by Press Room →