Μια κακοποιημένη γυναίκα. Εσύ… Γράφει η Μαριλένα Μπουμπάρη

Μια κακοποιημένη γυναίκα. Εσύ… Γράφει η Μαριλένα Μπουμπάρη

Μέσα σε μία κοινωνία βαθιά στερεοτυπική, αναπτυσσόμενη πάνω από τα γερά θεμέλια του φαλλοκαρατισμού η φράση «τα ‘θελε και τα ‘παθε» ή κοινώς «τα ‘θελε ο κώλος της» είναι ευρέως γνωστή.

Κι έχεις ήδη καταφέρει να πλάσεις την εικόνα μιας γυναίκας. Μιας γυναίκας με μώλωπες που ξεφυτρώνουν σε χρώμα βιολετί, κάτω από δυο βαριές σακούλες γεμάτες σιωπή που συνοδεύουν τα μάτια και κάνουν το μαύρο τους χρώμα να ωχριά.

Μια γυναίκα που φταίει. Μια γυναίκα «ηλίθια, πόρνη, ξεφτιλισμένη». Μια γυναίκα που μήτε το παιδί της δεν είναι άξια να μεγαλώσει. Μια γυναίκα που ούτε τον άντρα της μπορεί να ικανοποιήσει. Μια γυναίκα που ξημερώνεται στους δρόμους ψάχνοντας στα σοκάκια για εφήμερους έρωτες και σερνικά γεμάτα τεστοστερόνη.

Μια γυναίκα που «θα στρώσει» μονάχα αν χτυπηθεί, μονάχα αν τη ρίξουν από τις σκάλες, μονάχα αν τη στριμώξουν στην άκρη του κρεβατιού. Μια γυναίκα που μόνο αυτή ξέρει γιατί έπρεπε να δαρθεί, να φιμωθεί, να βιαστεί, να κακοποιηθεί.

Μια γυναίκα που βουλώνει τα αφτιά του παιδιού της για να μην ακούσει το «δίκιο» του μπαμπά. Γιατί η μάνα του είναι πόρνη.

Κι έχει πια αποδεχθεί όλους τους ρόλους που της δίνουν, έχει συμβιβαστεί με όλα τα επίθετα που την κοσμούν. Έχει δεχθεί όλες τις συγνώμες που ήρθαν κι έφυγαν. Έχει πια πεισθεί πως της αξίζει να είναι θύμα. Ένα θύμα καταδικασμένο να ζει, να υπάρχει, με τον θύτη του.

***

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, με απόφασή της στις 17 Δεκεμβρίου 1999, ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών για να αναδείξει ένα σημαντικό πρόβλημα με παγκόσμια διάσταση.

Μία μέρα που απλώς θα σου θυμίσει πως ίσως κάπου ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους ένας άνθρωπος -ίσων δικαιωμάτων κατά τ’ άλλα- γεύεται καθημερινά τον τρόμο, την εξαθλίωση, τη βία -λεκτική ή μη- απλώς επειδή είναι μυϊκά αδύναμος, απλώς επειδή δεν μπορεί να αντισταθεί.

Μια μέρα που θα σου θυμίσει μία γυναίκα, βυθισμένη σε χλιαρές σιωπές, παραχωμένη κάτω από ξεσκισμένα εσώρουχα που έχει πια πάψει κοιτά τον εαυτό της στον καθρέφτη γιατί το είδωλό της εξαϋλώθηκε και έγινε ένα με το σκότος του μίσους. Ένα μίσος για τον σύζυγο, σύντροφο ή φίλο μα περισσότερο για τον ίδιο της τον εαυτό.

Η κακοποίηση γυναικών δεν αφορά γυναίκες κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, ούτε ανθρώπους χαμηλού μορφωτικού επιπέδου. Υπάρχει παντού και μας αφορά όλους. Θα μπορούσες να είσαι εσύ. Θα μπορούσα να είμαι εγώ.

Leave a Reply

Your email address will not be published.