Ανακαλύπτω τον τόπο μου και τους θησαυρούς του: Η Βυσσινέα ή Βυσσινιά

Ανακαλύπτω τον τόπο μου και τους θησαυρούς του: Η Βυσσινέα ή Βυσσινιά

Ο οικισμός αποτέλεσε ομώνυμη Κοινότητα ως Βύσανη Καστοριάς και στη συνέχεια μετονομάζεται Κοινότητα Βυσσινιάς. Έως το 1940 ονομάζονταν Βυσσινιά. Πριν από την εφαρμογή των Καλλικρατικών Δήμων, που εντάχθηκε στο Δήμο Καστοριάς, ανήκε στο Δήμο Βιτσίου. Απέχει από την πόλη της Καστοριάς 14 km και κατοικείται από 129 ανθρώπους. Επίσημη ονομασία του οικισμού αναφέρεται ως Βυσσινέα, παρόλο που οι κάτοικοι την αποκαλούν συνοπτικά Βυσσινιά.

Είναι ίσως το παλαιότερο χωριό στο ορεινό συγκρότημα του όρους Βιτσίου, καθόσον αναφέρεται στα οθωμανικά φορολογικά κατάστιχα εξαιτίας της φορολόγησης κάποιας ξακουστής μαίας με το όνομα Βύσσα στα τέλη του 15ου αιώνα από όπου πήρε το χωριό και το όνομα του αρχικά, ως Βύσσανη ή Βύσσινη.

Κατά τη δεκαετία του 1950 μειώνεται ο πληθυσμός του οικισμού κατά 205 άτομα εξαιτίας της μετανάστευσης στην Αυστραλία, Καναδά και ΗΠΑ ενώ την επόμενη δεκαετία 1961-1971 μεταναστεύουν στη τότε Δυτική Γερμανία μόνο δύο οικογένειες και την μεθεπόμενη δεκαετία ορισμένοι, λόγω άνθησης της γούνας, εγκαθίστανται στην Καστοριά.

Η Βυσσινέα είναι κτισμένη σε μια λεκάνη που περιβάλλεται από βουναλάκια με οξιές και βελανιδιές. Βορειοανατολικά από τον ορεινό όγκο του Βιτσίου διατρέχεται από πολλά νερά, λειμώνες και εύκρατο κλίμα, όπου ευνοείται για την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, παρόλο που εγκαταλείφθηκε τις τελευταίες δεκαετίες και οι κάτοικοι της κυρίως ασχολούνται με την παραγωγή μήλων, φασολιών, πατάτας, καρυδιών, αλλά και με την υλοτομία.

Φωτογραφία του Γιώργος Πετκανάς.

Φωτογραφία του Γιώργος Πετκανάς.

Ο μύλος του Σπάση

Φωτογραφία του Γιώργος Πετκανάς.

Βυσσινώτισες με τις τοπικές ενδυμασίες το έτος 1936. 1η σειρά: Γκίκα, Πρασίνη, Πούφκα, Σταύραινα

Φωτογραφία του Γιώργος Πετκανάς.

Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published.