Ανακαλύπτω τον τόπο μου και τους θησαυρούς του: H Κολοκυνθού

Ανακαλύπτω τον τόπο μου και τους θησαυρούς του: H Κολοκυνθού

H Κολοκυνθού είναι οικισμός του Δήμου Καστοριάς της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης. Από το 1999 έως το 2010 με την τότε διοικητική διαίρεση της Ελλάδας, ανήκε στον Δήμο Αλιάκμονος ενώ πριν το 1999 ανήκε στον Δήμο Καστοριάς. Βρίσκεται δυτικά της πόλης της Καστοριάς, σε υψόμετρο 670 μέτρων και σε απόσταση 7 χιλιομέτρων από αυτή, στον οδικό άξονα προς Νεστόριο. Κατά την απογραφή του 2011 είχε 717 κατοίκους.

Το 2001 κοντά στην Κολοκυνθού, ανακαλύφθηκε νεολιθικός προϊστορικός οικισμός, συγκεκριμένα ανατολικά του οικισμού την εποχή κατά τη διάνοιξη του κάθετου άξονα της Εγνατίας οδού που συνδέει τη Σιάτιστα με τον συνοριακό σταθμό της Κρυσταλλοπηγής, στο τμήμα Κορομηλιά Δισπηλιό. Η σωστική ανασκαφή ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο 2001 μετά από επέμβαση της ΙΖ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, όπου οι ανασκαφικές εργασίες συνεχίστηκαν μέχρι και τον Φεβρουάριο 2002. Όμως οι εργασίες διάνοιξης του δρόμου κατέστρεψαν ολόκληρο το αρχαιολογικό στρώμα, πάχους 0,5 μέτρου περίπου, στο βόρειο και δυτικό τμήμα του αρχαιολογικού χώρου. Οι ανασκαφικές εργασίες διακόπηκαν πριν ολοκληρωθεί η ανασκαφή του χώρου, ο οποίος τελικά καταχώθηκε προκειμένου να συνεχιστούν οι εργασίες της Εγνατίας Οδού.

Για την ιστορία η αρχαία επίχωση βρίσκεται πάνω από παλαιά κοίτη του ποταμού Αλιάκμονα και καλυπτόταν από αρχαιολογικά στείρο, στρώμα αργίλου πάχους 0,80 του μέτρου. Από το σύνολο των ευρημάτων διαφαίνεται πως στον οικισμό υπήρχαν μικρές πασσαλόπηκτες καλύβες, με τοίχους από πηλό με λειασμένη επιφάνεια όπου στην ανωδομή, διακρίνονται και αποτυπώματα καλαμιών. Για το δάπεδο χρησιμοποιήθηκαν μικρές πέτρες, θραύσματα από όστρακα αγγείων και κομμάτια άψητου ή ψημένου πηλού. Άλλα ευρήματα είναι τμήματα 25 πήλινων ειδωλίων διαφόρων τύπων πολλά εργαλεία από πυριτόλιθο, όπως λεπίδες, ξέστρα, μικρολεπίδες, απολεπίσματα και πυρήνες, ως παραπροϊόντα της διαδικασίας κατασκευής των λίθινων εργαλείων πολλά λειασμένα εργαλεία από οφιόλιθο και μάρμαρο, όστρακα αγγείων καθώς και οστά, κέρατα και άλλα κατάλοιπα διατροφής. Η κεραμική που βρέθηκε, στο μεγαλύτερο ποσοστό της, χρονολογείται στην Ύστερη Νεολιθική περίοδο. Η σπουδαιότητα των ευρημάτων και η ελλιπής έρευνα της περιοχής συμβάλλουν στην εκτίμηση πως ο οικισμός είναι πολύ σημαντικός. Ο οικισμός θεωρείται πολύ σημαντικός λόγω της ελλιπούς έρευνας της περιοχής, αλλά και της σπουδαιότητας των ευρημάτων, αν και ανασκάφηκε μόνον ένα τμήμα του εντός της χάραξης της οδού πριν εγκριθεί η κατάχωση του. Σε γειτνίαση και σε άμεση σχέση με τον Λιμναίο Οικισμό του Δισπηλιού, βρίσκεται σε σημείο που ελέγχει το δρόμο από στους οικισμούς του άνω ρου του Αλιάκμονα προς τη λεκάνη της Κορυτσάς στα ΒΔ και των Πρεσπών στα Βόρεια.

Γιώργος Πετκανάς

Φωτογραφία του Γιώργος Πετκανάς.

Φωτογραφία του Γιώργος Πετκανάς.

Φωτογραφία του Γιώργος Πετκανάς.

 

Leave a Reply

Your email address will not be published.