Το Μνημόνιο αυτό προβλέπει, πέραν των άλλων σκληρότατων ρυθμίσεων που επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο τους πολίτες, την οικονομία και τη χώρα, την λειτουργία της Ελληνικής Εταιρίας Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ.

Το νέο αυτό Υπερταμείοπεριλαμβάνει 4 οργανισμούς : ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας Δημοσίου), ΕΔΗΣ          (Εταιρεία Δημόσιων Συμμετοχών) ΤΧΣ (Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας) ΕΤΑΔ (Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου).

Θα τεθεί σε λειτουργία το Σεπτέμβριο του 2016 και η διάρκεια ζωής του θα είναι 99 έτη!

Τα περιουσιακά στοιχεία των Οργανισμών, που υπάγονται πλέον σ’ αυτό,εκτείνονται από τα εναπομείναντα 23 περιφερειακά αεροδρόμια και τα λιμάνια, μέχρι τις δημόσιες μεταφορές, την ενέργεια, τα Ολυμπιακά και άλλα ακίνητα του Δημοσίου καθώς και το ποσοστό συμμετοχής του Δημοσίου στις μετοχές των Τραπεζών.

Το σύνολο της δημόσιας περιουσίας δεσμεύεται στο νέο Υπερταμείο.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η σύνθεση της Διοίκησης αυτού του Ταμείου, δηλαδή του Διοικητικού Συμβουλίου και του Εποπτικού Συμβουλίου.

Από τα 7 μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου , τα 5 ( μεταξύ αυτών και ο Διευθύνων Σύμβουλος) θα ορίζονται από το πανίσχυρο Εποπτικό Συμβούλιο.

Ο Πρόεδρος τουΕποπτικού Συμβουλίου και ένα ακόμη μέλος θα ορίζονται από τους δανειστές!

Όλα αυτά σημαίνουν ότι το σύνολο της  δημόσιας περιουσίας τίθεται ως μια μορφή ενέχυρου για τον δανεισμό της Ελλάδας από την Ευρώπη. Σημαίνουν επίσης απώλεια δημόσιου ελέγχου σε κρίσιμους τομείς όπως π.χ. η ενέργεια και οι μεταφορές. Είναι βέβαιο ότι οι τιμές παραχώρησης της δημόσιας περιουσίας θα είναι χαμηλές, λόγω ύφεσης, ενώ είναι ασαφές το πλαίσιο με το οποίο θα επιτευχθεί προστασία του περιβάλλοντος, καθώς και η προστασία του καταναλωτή από αλλαγές στις τιμές των παρεχόμενων υπηρεσιών. Άδηλο είναι επίσης αν και πως θα λαμβάνονται υπ’ όψη, οι τοπικές ιδιαιτερότητες και οι τοπικές αναπτυξιακές ανάγκες.

Η σημερινή Κυβέρνηση αποδέχθηκε και υπέγραψε τις δεσμεύσεις για τουλάχιστον 99 ολόκληρα χρόνια αδιαφορώντας για το ότι η Ελλάδα στερείται πλέον του δικαιώματος να διαχειρίζεται η ίδια και προς όφελος του λαού της πλούτο για τον οποίο κοπίασαν γενεές ολόκληρες Ελλήνων.

Υπογραμμίζω ότι οι δανειστές ζητούσαν επίμονα από το 2010 την δημιουργία αυτού του Υπερταμείου και την δέσμευση της δημόσιας περιουσίας, αλλά ο τότε Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου είχε αρνηθεί κατηγορηματικά.

Όταν ερευνήσει κάποιος τις λεπτομέρειες, π.χ. ακινήτων του δημοσίου σε κάθε περιοχή που τώρα θα περάσουν στο Υπερταμείο,  βάσει λεπτομερούς καταγραφής που είχε γίνει πρόσφατα, βρίσκεται μπροστά σε διαπιστώσεις που, εκτός από θλίψη και οργή για τον κίνδυνο ξεπουλήματος, μερικές φορές ξεπερνούν τα όρια του κωμικού και κινούνται στο πεδίο της γελοιότητας.

Για παράδειγμα στο Νομό Καστοριάς στην προς «αξιοποίηση» (δηλαδή πώληση ή παραχώρηση)ακίνητη δημόσια περιουσία περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων: το Ξενία, αρχοντικά που αποκαταστήθηκαν και αποτελούν στολίδια αρχιτεκτονικής, όπως του Τσιατσαπά και του Σαπουντζή (το οποίο προορίζαμε για στέγαση της Γραμματείας του Αρχιτεκτονικού Τμήματος που είχε ιδρυθεί το 2010 στην Καστοριά), ο χώρος που στεγάζεται το Ναυταθλητικό Κέντρο Καστοριάς, αλλά και ακίνητα όπως το κτήριο του Πολιτιστικού Συλλόγου Δενδροχωρίου (!) η παραλία του Μαυροχωρίου (!) καθώς και της Πολυκάρπης (!), ο χώρος του πρώην στρατοπέδου Μηχανικού, η λωρίδα γης κάτω από την λεωφόρο των Κύκνων με το «κτήριο του Δημοτικού Αποχωρητηρίου» (!!).

Δεν χρειάζεται πολύς κόπος για να διαπιστώσει κανείς ότι αυτή η ιστορία με το Υπερταμείο και την υποθήκη της Δημόσιας Περιουσίας αποτελεί μια άνευ προηγουμένων υποταγή της σημερινής Κυβέρνησης σε επιθυμίες και επιδιώξεις της Τρόϊκας.

Οι τοπικοί φορείς όμως και ιδιαίτερα η Τοπική Αυτοδιοίκηση Α’ και Β’ βαθμού  πρέπει να ασχοληθούν σοβαρά με τις περιπτώσεις των δημοσίων ακινήτων και της τύχης που τους επιφυλάσσεται, πριν είναι πολύ αργά.