Η κατάσταση στον αγροτικό τομέα της Ελλάδας πάντα ήταν κακή με ευθύνη των εκάστοτε κυβερνόντων και των κυβερνήσεών τους.

Όπως συμπεραίνουμε διαχρονικά κανένας δεν ήθελε να ασχοληθεί σοβαρά με αυτό που λέμε αγροτικός τομέας στην Ελλάδα γιατί όλοι βολεύονταν.

Οι αγρότες δούλευαν με κακές συνθήκες, ήταν κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά στο περιθώριο, τα προβλήματά τους μεγάλωναν και οι πολιτικοί μόνο υπόσχονταν χωρίς ποτέ να υλοποιούν. Όμως τελευταία κάτι άλλαξε. Η χώρα κατέρρευσε με αποκλειστική ευθύνη των πολιτικών, όχι της χώρας και των πολιτών και είδαμε ξαφνικά χωρίς τίποτα ουσιώδης να συμβεί οι αγρότες από εκεί που ήταν στη βάση της κοινωνικής, οικονομικής και επαγγελματικής πυραμίδας να εκτοξεύονται προς τα επάνω.

Χωρίς να δημιουργούνται οι υποδομές που χρειάζονται.

Χωρίς να μειώνεται το κόστος παραγωγής.

Χωρίς να μεγαλώνει ο κλήρος.

Χωρίς να μικρύνει ο μέσος όρος ηλικίας των αγροτών .

Με μειωμένα τα οικονομικά στοιχεία των εκμεταλλεύσεων, αναγκασμένοι να δουλεύουν ακόμη περισσότερο για να αποκτούν πολύ λιγότερα. Απλά και μόνο επικοινωνιακά.

Βλέπαμε σε τηλεοπτικές εκπομπές χαρούμενους αγρότες να απολαμβάνουν ένα ευοίωνο μέλλον που θα δημιουργούσαν, βλέπαμε σωρηδόν ανθρώπους που θέλανε να επιστρέψουν στα χωριά τους για να ασχοληθούν με αυτό το ωραίο επάγγελμα (τους είχανε μετρήσει κιόλας πάνω από 1.000.000) και θέλανε χωρίς να  βελτιώσουν  απολύτως τίποτα να αλλάξουν όχι τα πράγματα αλλά την εντύπωση που έχει ο υπόλοιπος κόσμος γι’ αυτά.

Ο στόχος προφανής.

Να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ώστε να ορμήσουν και να κατασπαράξουν αυτήν την επαγγελματική ομάδα ενεργοποιώντας αυτό που λέμε κοινωνικό αυτοματισμό.

Αυτή την επαγγελματική ομάδα που πέραν όλων των άλλων παρέχει δωρεάν δημόσια και κοινωνικά αγαθά που είναι αναντικατάστατα, όπως είναι η προστασία της βιοποικιλότητας, η διατήρηση των τοπίων και των βιοτόπων η χρηστή διαχείριση του εδάφους, η προστασία των υδάτινων πόρων, η ποιότητα του αέρα, η απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα από τις καλλιέργειες, η ευζωία των ζώων, η διατροφική ασφάλεια, η ενίσχυση της απασχόλησης ιδιαιτέρα στις ορεινές και μειονεκτικές περιοχές.

Τι κατάφεραν;

Κατάφεραν τα τόσα χρόνια που κυβερνούν να μην λύσουνε κανένα πρόβλημα.

Το εισόδημα μειώθηκε, το κόστος παράγωγης αυξήθηκε, η ψαλίδα των τιμών παραγωγού- τιμών καταναλωτή άνοιξε, τα καρτέλ ζουν και βασιλεύουν, οι ελληνοποιήσεις συνεχίζονται και εντείνονται, τα προγράμματα κόλλησαν, οι υποδομές σταμάτησαν, η έρευνα δεν ξεκίνησε ακόμη οι περιφέρειες σίγησαν, οι δήμοι αδυνατούν.

Αυτά που αναφέρονται παραπάνω είναι προβλήματα που μας απασχολούν όλα τα χρόνια που είμαστε αγρότες και εμείς και οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας. Μάθαμε να ζούμε με αυτά. Ακόμη και όταν οι υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες ευημερούσαν, εμείς βρισκόμασταν σε διαρκή κρίση, γι’ αυτό και όταν ξέσπασε αυτή η τρομερή κρίση για όλους ή για τους περισσότερους εμείς φαινόταν ότι αντέχουμε γιατί πάντα ζούσαμε σε τέτοιες συνθήκες με πολύ δουλειά λιτά και ταπεινά.

Και επειδή ακριβώς η κρίση που διαβιεί όλη η χώρα είναι τρομερή σταματήσαμε προσωρινά να πιέζουμε για τα δίκαια διαχρονικά  αιτήματά μας συμβάλλοντας  με αυτόν τον τρόπο στο γίγνεσθαι αυτής της χώρας αναγνωρίζοντας την κατάσταση που διαμορφώθηκε.

Έχουμε υποστεί  πολλά μέτρα που μας δυσκόλεψαν ακόμη περισσότερο. Αύξηση της φορολογίας, μείωση του ΕΦΚ πετρελαίου, μείωση της επιστροφής του ΦΠΑ, αύξηση των ασφαλίστρων στον ΟΓΑ, μείωση των συντάξεων, αύξηση των εισφορών στον ΕΛΓΑ, μείωση των επιδοτήσεων, θέσπιση νέων φόρων, ΕΝΦΙΑ τέλος επιτηδεύματος εισφορά αλληλεγγύης, και με πολύ δυσκολία καταφέρνουμε να συντηρούμε αυτήν την υποτυπώδη πρωτογενή παραγωγική δομή της χώρας μας. Και έρχεται ξαφνικά το τρίτο μνημόνιο. Εκεί που δεν υπήρχε ή δεν φαινόταν ότι υπήρχε από μια αριστερή κυβέρνηση, όχι για να ισοπεδώσει αλλά να θάψει όλα αυτά που με τόσο κόπο, δουλειά πόνο ιδρώτα προσπαθούμε καθημερινά να συντηρήσουμε.

α) Με αύξηση της φορολογίας εισοδήματος από 13% σε 26% εντάσσοντας στο φορολογητέο εισόδημα και τις επιδοτήσεις.

Αποφασίζουν για αύξηση της φορολόγησης του αγροτικού εισοδήματος χωρίς να λαμβάνουν υπ’ όψιν σημαντικά έξοδα που συντελούνται κατά την διαδικασία παραγωγής των προϊόντων και επί πλέον, οι επιδοτήσεις δίνονται για να λειτουργεί ομαλά η αγορά στα προϊόντα που καταναλώνουν οι άνθρωποι. Γιατί αλλιώς οι τιμές των προϊόντων θα ανεβοκατέβαιναν  κάθε φορά ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες που άμεση σχέση υπάρχει για την παραγωγή των προϊόντων.

Γιατί αλλιώς θα δημιουργούνταν ελλείψεις σε κάποια προϊόντα και υπερπροσφορά σε κάποια άλλα.

Γιατί αλλιώς δεν θα τροφοδοτούνταν σταθερά η αγορά επαρκώς, ασφαλώς και ποιοτικώς με σεβασμό στον άνθρωπο και στο περιβάλλον.

Γι’ αυτό υπόκεινται σε συνεχείς και αυστηρούς ελέγχους και περιορισμούς χωρίς το δικαίωμα ελεύθερων κινήσεων.

β) Με αύξηση του ΦΠΑ από 13%σε 23%

Το ΦΠΑ των αγροτών των άλλων ευρωπαϊκών κρατών είναι από 4%-10%

γ) Με αύξηση της προκαταβολής φόρου από 27.5% σε 100%

Αυτή η ακατανόητη προκαταβολή, λες και γνωρίζουν από τώρα ότι την επόμενη χρονιά θα υπάρχει φορολογητέο εισόδημα. Αυτό δεν είναι προκαταβολή φόρου εισοδήματος είναι ένα αναγκαστικό κατοχικό δάνειο που αφαιρεί ρευστότητα από την αγορά χωρίς ούτε καν να μπορούμε να το αντικαταστήσουμε από το τραπεζικό σύστημα.

δ) Με κατάργηση του ΕΦΚ του πετρελαίου κίνησης.           Καταργούνε τον ΕΦΚ πετρελαίου κίνησης και από 66€/ton πετρελαίου το αυξάνουν στα 330€/ton όταν στην Αγγλία είναι 130, στην Γαλλία 108, στην Ιρλανδία 102, στην Πορτογαλία 90, στην Ισπανία 78€/ton.

ε)  Με κατάργηση του ΟΓΑ και αύξηση των ασφαλίστρων στο 27,45% του φορολογητέου εισοδήματος.

Ο ΟΓΑ είναι το δικό μας ασφαλιστικό ταμείο πρέπει να παραμείνει αυτόνομο, η αγροτική εργασία θα πρέπει να ασφαλίζεται στο σύνολό της, να ξεχωρίσει τα προνιακά επιδόματα και να διασφαλίζει την υγειονομική περίθαλψη των αγροτών.

Όλα αυτά που δεν μπορούμε να αντέξουμε εκτός των άλλων  νοθεύουν τον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό. Επηρεάζουν το ενδοκοινοτικό εμπόριο παρέχοντας οικονομικό πλεονέκτημα στους ευρωπαίους αγρότες παραγωγούς και μήπως αυτός είναι ο στόχος; Αφού μας πλημμύρισαν με τα βιομηχανικά τους προϊόντα μιας που  τώρα δεν μπορούμε να καταναλώσουμε άλλα, θέλουν  να μας πλημμυρίσουν με τα δικά τους εισαγόμενα αγροτικά προϊόντα που αναγκαστικά θα καταναλώνουμε;

Και όλα αυτά χωρίς καμία συζήτηση, με τερτίπια και διαδικασίες  του παρελθόντος προσπαθούν εντελώς εξοργιστικά να μας πείσουν ότι εργάζονται για το συμφέρον μας και ότι πολεμούν να ανασυγκροτήσουν το πρωτογενή τομέα να είναι ανταγωνιστικός σε διεθνές επίπεδο. Μα πώς να είναι ανταγωνιστικός όταν προτίθεται να εφαρμόσουν αυτή την καταστροφική πολιτική;  Εδώ έφτασε ο υπουργός αγροτικής ανάπτυξης δημόσια να αναρωτιέται, τι σας πειράζει η αύξηση του συντελεστή φορολόγησης και των ασφαλιστικών εισφορών αφού λόγω κόστους παραγωγής δεν υπάρχει εισόδημα άρα και φορολογητέα ύλη; Αυτή είναι μία τετράγωνη λογική που εμείς δεν κατανοούμε. Αυτό που κατανοούμε είναι ότι εάν η κυβέρνηση προχωρήσει σε όλα αυτά που προτείνει εμείς θα αντισταθούμε. Θα αντισταθούμε από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Έχουμε υποχρέωση να το κάνουμε για το παρόν και το μέλλον μας.

Πιστεύουμε ότι έχουμε την δύναμη να αλλάξουμε αυτά που μπορούν και πρέπει να αλλάξουν.

Για να γίνει αυτό πρέπει όλοι να διατρανώσουμε την αντίθεσή μας  χωρίς να περιμένουμε να το κάνουν οι άλλοι για εμάς.

Ποτέ άλλοτε οι προθέσεις μιας κυβέρνησης δεν ήταν τόσο μακριά από την αποφυγή της καταστροφής της υποτυπώδους πρωτοβάθμιας παραγωγικής δομής της χώρας και ποτέ άλλοτε οι αγρότες δεν ήταν τόσο κοντά στην ιδέα της μετωπικής σύγκρουσης με μια κατ’ επίφαση αριστερής κυβέρνησης . Και όπου βγει.

Ζητούμε

Να παραμείνει ο ΟΓΑ ως αυτόνομο ταμείο κύριας ασφάλισης των αγροτών.

Άμεση απόσυρση της πρότασης για το ασφαλιστικό και το φορολογικό των αγροτών και συζήτηση των εμπλεκομένων από μηδενική βάση.

Μείωση του κόστους παραγωγής.

Από την συντονιστική επιτροπή