Ένα σχόλιο για την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής

Στην τελευταία συνεδρίαση της Κ.Ε,περίμενα να δωθεί μια ουσιαστική λύση στο τεράστιο ζήτημα που εχει προκύψει με την επερχόμενη; συμφωνία,οι δεσμεύσεις της οποίας μεταλλάσσουν τον χαρακτήρα του κόμματος και καλείται να την ψηφίσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Επιθυμώ να εκφραστώ δημόσια διότι ως μη μέλος της Κ.Ε,θεώρησα σωστό εξαιτίας της ασφυκτικής-χρονικά-διαδικασίας να μην πάρω το λόγο,ώστε να τοποθετηθούν όσο γίνεται περισσότερα μέλη της.
Επισημαίνοντας πρώτα,πως επέλεξα συνειδητά να μην θέσω υποψηφιότητα στο ανώτατο κομματικό όργανο,καθώς είχα θεωρήσει τότε άκρως προβληματική και καθόλου ενωτική, την επιβολή του προέδρου για την κατάρτιση ΞΕΧΩΡΙΣΤΩΝ ψηφοδελτίων, αντί του ενός με λίστες(όπως παραδοσιακά γινόταν) και ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Άσχετα λοιπόν από τις υπαρκτές διαφορετικές αφετηρίες όσων στήριξαν την επιλογή για έκτακτο συνέδριο(καθώς οι “προεδρικοί” έχουν εκφραστεί ξεκάθαρα μέσω της αφήγησης για τον “κοινωνικο” ΣΥΡΙΖΑ)έχουμε μια πρωτοφανή απόφαση.
Με αυτή την απόφαση λοιπόν,το κόμμα αρνείται-ως όφειλε-να πάρει θέση πριν από την πιθανή επίτευξη μιας συμφωνίας η οποία δεν έρχεται απλά σε αντίθεση με το προεκλογικό μας πρόγραμμα και τις συνεδριακές αποφάσεις αλλά με την ιδρυτική μας διακήρυξη.
Με αυτή την απόφαση έχουμε μια έμμεση παραδοχή,πως νομιμοποιείται μια ομάδα που ηγείται της κυβέρνησης και είναι κομμάτι του κόμματος να παίρνει αποφάσεις τέτοιου “βεληνεκούς” χωρίς την έγκριση ενός συνεδρίου.
Τέλος,απαντώντας σε αυτούς που προσπαθούν να με εμφανίσουν ως δραχμολάγνο-εξαιτίας της επιλογής μου να καταψηφίσω τα προαπαιτούμενα-τους ενημερώνω για άλλη μια φορά,πως η στάση μου δεν συμπυκνώνεται σε μια διαμάχη για το νόμισμα, αλλά στην επιλογή του κατάλληλου πλαισίου και των εργαλείων,ώστε να υπάρξει προοπτική στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και της επανεκκίνησης της οικονομίας μέσα από ένα διαφορετικό παραγωγικό μοντέλο,που στον πυρήνα του θα βρίσκονται οι κοινωνικές ανάγκες και όχι η κερδοσκοπία.