Μπορεί η πρωτοποριακή εγκατάσταση seatrac, που επιτρέπει στα άτομα με κινητικά προβλήματα να κάνουν αυτόνομα μπάνιο στη θάλασσα, να έχει ήδη τοποθετηθεί σε 60 σημεία σε όλη την Ελλάδα. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι σε όλες αυτές τις παραλίες μπορούν οι ωφελούμενοι να χρησιμοποιήσουν το μηχάνημα, το οποίο έχει κόστος 30.000 ευρώ και το προμηθεύει κατά κανόνα η Περιφέρεια στον εκάστοτε δήμο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα πλημμελούς τοποθέτησης, χωρίς τις κατασκευές που ορίζει ο νόμος και υπαγορεύει η κοινή λογική, είναι η παραλία στη Νέα Μάκρη στη θέση Αύρα. «Πήγα πριν από δύο μέρες για να κολυμπήσω», περιγράφει ο κ. Αντώνης Ρέλλας, ακτιβιστής – σκηνοθέτης και μέλος της Κίνησης Χειραφέτησης ΑμεΑ: Μηδενική Ανοχή. Η τοποθέτηση του μηχανήματος έγινε στις 19 Ιουλίου, ο συνοδευτικός όμως διάδρομος μόλις 12 Αυγούστου. «Υπάρχει κενό ανάμεσα στη συσκευή και τον διάδρομο, ενώ αυτός δεν φτάνει μέχρι την άσφαλτο και δημιουργείται ένα μεγάλο κενό, σαν σκαλοπάτι», καταγγέλλει ο κ. Ρέλλας, «ούτε βέβαια ο διάδρομος οδηγεί στις ομπρέλες». Αντίστοιχα, η μοναδική θέση στάθμευσης για ΑμεΑ βρίσκεται σε απόσταση 100 μέτρων, ενώ ούτε τουαλέτες για ΑμεΑ ούτε αποδυτήρια και ντους, που συναποτελούν την προαπαιτούμενη αλυσίδα προσβασιμότητας, έχουν κατασκευαστεί. «Ετσι καταρρίπτεται η βασική ιδέα της εφεύρεσης, που αποτελεί ελληνική πατέντα, και στόχο έχει την αυτονομία του χρήστη», επισημαίνει ο ίδιος, «προσωπικά χρειάστηκα τη βοήθεια άλλων για να προσεγγίσω τη θάλασσα».
Υπενθυμίζεται ότι στην ίδια παραλία έχει προηγηθεί η απεγκατάσταση του seatrac λόγω αντιδράσεων τοπικών παραγόντων, που επικαλούνταν «λόγους αισθητικής». Παρά την επανεγκατάσταση, όμως, η απουσία παιδείας και ευαισθησίας παραμένει. «Τα παιδιά το χρησιμοποιούν ως βατήρα και οι ενήλικες ως διάδρομο για να μη λερώνονται από την άμμο», διηγείται, «όταν τους εξηγώ την επικινδυνότητα και την πιθανότητα να το χαλάσουν, μου επιτίθενται». Δυστυχώς, υπάρχουν και χειρότερα, καθώς σε παραλία του Βόλου άγνωστοι όχι μόνον έσχισαν με μαχαίρι το κάθισμα, αλλά το έριξαν στον βυθό της θάλασσας. «Με τους δήμους αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα συνεννόησης», αναφέρει στην «Κ» ένας εκ των εφευρετών του seatrac, μηχανολόγος και αεροναυπηγός, ο κ. Ιγνάτιος Φωτίου. «Ο Δήμος Μάνδρας κατασκεύασε έναν ξύλινο διάδρομο, όχι μόνον ακατάλληλο, αλλά εν τέλει επικίνδυνο για τον χρήστη», παρατηρεί ο ίδιος, «ενώ από τον Δήμο Μεγάρων περιμέναμε έως και την προηγούμενη εβδομάδα το σήμα για να επαναγκαταστήσουμε τον μηχανισμό στο Αλεποχώρι, αλλά εις μάτην».
kathimerini.gr