Συμπληρώθηκε ήδη ένας χρόνος από τον σχηματισμό της πρώτης Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ.
Ο χρόνος αυτός σημαδεύτηκε από παρ’ ολίγο έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη, δημοψήφισμα, κλείσιμο Τραπεζών, νέο σκληρότερο Μνημόνιο, νέες εκλογές, περαιτέρω ύφεση και τώρα τελευταία τον κίνδυνο εξόδου της χώρας από την συνθήκη Σέγκεν!
Έξι χρόνια πέρασαν από το 2010 που οι σήμερα Κυβερνώντες αλλά και όλη η τότε αντιπολίτευση, πρωτοστατούντος του κ. Σαμαρά (και της Ν.Δ) και του κ. Τσίπρα (και του ΣΥΡΙΖΑ), επετίθετο στον Γ. Παπανδρέου και την Κυβέρνησή του, πυροδοτώντας ποικίλες επιθέσεις από τους δήθεν αγανακτισμένους.
«Προδότες», «πουλημένοι», ήταν οι ηπιότεροι χαρακτηρισμοί. Οι προπηλακισμοί στελεχών της τότε Κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ ήταν καθημερινό φαινόμενο.
Κραυγές ότι το «Μνημόνιο έφερε την κρίση» δεν επέτρεπαν να αντιληφθεί ο κόσμος ότι αυτά που προηγήθηκαν, την περίοδο 2004-2009, με πρωτοφανή εκτίναξη των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους έφερναν την χρεωκοπία και την κρίση και οδήγησαν στο 1ο Μνημόνιο, για να αποφευχθεί η τραγωδία της άτακτης χρεωκοπίας και η έξοδος από την Ευρώπη.
«Χωρίς τον ESM και τον EFSF» (δηλαδή τους Μηχανισμούς Στήριξης για τους οποίους έτρεχε τότε ο Γ. Παπανδρέου) «η Ελλάδα και χώρες σαν αυτήν, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία πιθανότατα δεν θα ανήκαν πλέον στην Ευρωζώνη και η Ευρώπη θα ήταν πολύ διαφορετική» δήλωνε μόλις προχθές σε συνέδριο στη Βουδαπέστη ο επικεφαλής του ESM, ο γνωστός Κλάους Ρέγκλινγκ. Αλλά τέτοιες παραδοχές περνάνε «στα ψιλά» εδώ στην Ελλάδα.
Αφού εντωμεταξύ ανετράπη ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, έγινε Πρωθυπουργός ο Α. Σαμαράς, που ξέχασε αμέσως ό,τι κατήγγειλε και εφάρμοσε το πιο σκληρό 2ο Μνημόνιο, για ν’ ακολουθήσει ο Α. Τσίπρας πριν από ένα χρόνο με την αριστεροδεξιά του Κυβέρνηση.
Η υποκρισία και η ασυνέπεια κορυφώθηκε.
Όχι μόνο δεν σκίσθηκε το Μνημόνιο, αλλά υπεγράφη χειρότερο ακόμη.
Όχι μόνο δεν πάρθηκαν μέτρα ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων, αλλά οι περικοπές και επιβαρύνσεις αυξάνονται.
Όχι μόνο δεν βελτιώθηκε η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό, αλλά χειροτερεύει συνεχώς.
Όχι μόνο δεν τέθηκαν κόκκινες γραμμές στους δανειστές, αλλά οι υποχωρήσεις είναι άτακτες.
Και το χειρότερο απ’ όλα: Καμία στρατηγική για ανάπτυξη, κανένα εθνικό σχέδιο, κανένα τοπικό σχέδιο. Πορεία στα τυφλά.
Ας δούμε για παράδειγμα τι γίνεται, ή μάλλον δεν γίνεται, στο Νομό μας στην Καστοριά.
Η ανεργία είναι σε τραγικά υψηλό ποσοστό και η κατάσταση επιδεινώνεται συνεχώς και λόγω της κρίσης στην γουνοποιία. Πρόγραμμα στήριξης και δημιουργίας θέσεων εργασίας (όπως είχε γίνει το 2010-2011) δεν υπάρχει.
Αρνητικές αποφάσεις που είχε πάρει η προηγούμενη Κυβέρνηση, όπως η συρρίκνωση του ΤΕΙ και η μεταφορά της Αρχιτεκτονικής Σχολής στην Κοζάνη δεν αναιρέθηκαν.
Σημαντικά νέα αναπτυξιακά έργα δεν γίνονται. Τα μόνα που είναι σε εξέλιξη είναι η Εγνατία Κορομηλιά- Ιεροπηγή- Κρυσταλλοπηγή και το φράγμα του Νεστορίου, που ξεκίνησαν την περίοδο 2010-2011.
Ο αγωγός φυσικού αερίου, ΤΑΡ, θα διατρέξει το Νομό χωρίς καμιά αξιοποίηση του αερίου για την περιοχή.
Η αποξήλωση δομών πολύτιμων για την κοινωνία, όπως εκείνες στην Υγεία, παίρνει πρωτοφανείς διαστάσεις. Το Νοσοκομείο Καστοριάς από 42 ειδικευμένους γιατρούς που είχε, διαθέτει τώρα μόνο 22! Το Πολυϊατρείο του ΙΚΑ υφίσταται τυπικά μόνον, αφού οι ειδικοί γιατροί μειώθηκαν κατά 70%! Κατάσταση υποβάθμισης χαρακτηρίζει και τα Κέντρα Υγείας και το Θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων.
Εσωστρέφεια, απογοήτευση, ανασφάλεια χαρακτηρίζουν τους πολίτες.
Οι «αρμόδιοι» τι κάνουν? Για την ανάπτυξη μέχρι τώρα, τίποτε. Πλήρης αδράνεια.
Αντίθετα έντονη κινητικότητα αναπτύσσεται από την Κυβέρνηση σ’ ό,τι αφορά περικοπές στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, αλλά και αυξήσεις στις φορολογικές επιβαρύνσεις.
Η αριστεροδεξιά Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ «στον κόσμο της» και ο λαός με τα προβλήματά του στους δρόμους. Έτσι κλείνει ο πρώτος χρόνος της νέας Κυβέρνησης που γέρασε κιόλας!