Μία παλιά λατέρνα ήχησε το πρωί στον πεζόδρομο του Άργους. Άρωμα Πλάκας αλλά 500 χιλιόμετρα βορειότερα. Η λατέρνα, ντυμένη με το κλασικό κόκκινο ύφασμα και πλαστικά γαρύφαλα (τι άλλο λουλούδι να βάλεις άλλωστε), όχι όμως με την ασπρόμαυρη φωτογραφία από την θρυλική ελληνική ταινία του ‘55 «Λατέρνα Φτώχεια και φιλότιμο» με την Τζένη Καρέζη και τους Μίμη Φωτόπουλο, Βασίλη Αυλωνίτη και τον Αλέκο Αλεξανδράκη, αλλά μια παραδοσιακή ζωγραφιά με δύο νέους να φλερτάρουν στο πηγάδι, και μια φωτογραφία της Μελίνας μπροστά, σκόρπισε με τον γλυκό της ήχο στους περαστικούς.

Μαέστρος ο μεσήλικας Αλέξανδρος από το Λιανοβέργι Ημαθίας, στο ντέφι και τη συλλογή… φιλοδωρημάτων ο 11χρονος Παρασκευάς, που όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει γιατρός.

Η λατέρνα, «η επιχείρηση» του παππού Αλέξανδρου γυρνοβολούσε την Κοκκινιά στον Πειραιά για τα προς το ζην.  Τώρα ο γιός του, ο μαέστρος με το καπέλο Παναμά, γυρνάει την μανιβέλα της «ρομβίας» σε όλη την Ελλάδα. «Όπου γης και πατρίς. Από τα Νέα Στύρα και την Κάρυστο στην Εύβοια μέχρι την Καστοριά και την Πελοπόννησο» μου λέει. «Κάθε πέρυσι και καλύτερα. Να το γράψεις αυτό» λέει ο Αλέξανδρος. «Το ’14 βγαίναμε και γέμιζε το καλάθι μέχρι πάνω. Φέτος δύσκολα πολύ. Κουβαλάω και τον μικρό και τον ταλαιπωρώ. Τι να κάνω όμως…».

Αγαπημένο του τραγούδι; «Ποιο άλλο, μου λέει. Γαρύφαλλο στ’ αυτί». Τον βγάζω και μερικές φωτογραφίες. «Να βγάλεις και το χιλιάρικο». Το πρώτο μου ήτανε». Φεύγω και ακούω να παίζει. Αύριο θα είναι στην Καστοριά να βολτάρει. Αν τον δείτε, ξέρετε… Όχι τίποτα άλλο, μπας και καταφέρει να γίνει γιατρός ο Παρασκευάς…

[Best_Wordpress_Gallery id=”35″ gal_title=”Λατέρνα”]

Και ένα τραγούδι…

  Καστοριά, λατέρνα