Για τις θέσεις του Ποταμιού τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο μιλάει η υποψήφια βουλευτής Καστοριάς με το ΠΟΤΑΜΙ Χριστίνα Λαπόρδα – Καραστέργιου. Αναφερόμενη στην οικονομία της Καστοριάς επισημαίνει την αδιαφορία της πολιτείας για τη γούνα, αλλά και τις στρεβλώσεις στον πρωτογενή τομέα και προτάσσει τον εξορθολογισμό του φορολογικού καθεστώτος, την πάταξη της γραφειοκρατίας, αλλά και το νοικοκύρεμα της δημόσιας διοίκησης μέσα από το ξήλωμα του πελατειακού κράτους.

Συνέντευξη στον Μάρκο Πετρόπουλο

Ποιος είναι ο στόχος του κόμματος σε αυτή την εκλογική μάχη;
Το Ποτάμι γεννήθηκε από μία πραγματική ανάγκη. Την ανάγκη να ακουστεί η φωνή των πολιτών που μοχθούν, προσφέρουν, δημιουργούν και δεν είναι ικανοποιημένη από το υπάρχον πολιτικό σύστημα και συγχρόνως έχουν εγκλωβιστεί σε ένα γραφειοκρατικό και αναποτελεσματικό κράτος. Κράτος που εναντιώνεται στην επιχειρηματικότητα, στην ιδιωτική πρωτοβουλία και με ένα ασταθές και άδικο φορολογικό σύστημα. Το Ελληνικό κράτος μέσα από το πελατειακό – που καλά κρατεί – πνίγει την μικρή και μικρομεσαία επιχείρηση που όμως είναι ο κορμός της ελληνικής οικονομίας. Ο στόχος που έχει Το ΠΟΤΑΜΙ, είναι να δώσει σε αυτούς τους πολίτες την ευκαιρία να ακουστεί η φωνή τους. Να δυναμώσει η φωνή της λογικής που θα σπάσει τον διπολισμό των τελευταίων χρόνων που μας έφερε σε αυτή την κατάσταση.

Το Ποτάμι έχει ξεκαθαρίσει ότι διεκδικεί την τρίτη θέση για να διασφαλίσει ότι η χώρα δεν θα μείνει ακυβέρνητη. Ποιές θα είναι οι κόκκινες γραμμές του Ποταμιού, σε περίπτωση που συμμετάσχετε σε έναν μελλοντικό κυβερνητικό συνασπισμό;
Ξεκάθαρα Το ΠΟΤΑΜΙ δηλώνει ότι: οι ικανοί άνθρωποι, οι άνθρωποι της δουλειάς και οι γνώστες του κάθε τομέα είναι αυτοί που πρέπει να αναλάβουν θέσεις ευθύνης στην κρατική μηχανή και στους οργανισμούς. Φτάνει πια με τα κομματικά στελέχη και τους επαγγελματίες πολιτικούς. Δε γίνεται να μπαίνουν υπουργοί, υφυπουργοί και γενικοί γραμματείς που δε γνωρίζουν καν το αντικείμενο. Πώς θα αλλάξουμε τα κακώς κείμενα με τους ίδιους;

Ποιον από τους δυο διεκδικητές της εξουσίας θεωρείτε όμως ικανότερο να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο
Κανείς μόνος του δε μπορεί. Και αυτό δε χρειάζεται να το πούμε εμείς. Το έχουν αποδείξει οι ίδιοι, αφού και οι δύο κυβέρνησαν και απέτυχαν. Γι αυτό δεν πάμε ξανά σε εκλογές; Την αποτυχία τους δεν πληρώνουν άλλη μια φορά οι πολίτες; Αφού λοιπόν δε μπορούν μόνοι τους, μόνο με μια κυβέρνηση ευρύτερων δυνάμεων θα βγούμε από το αδιέξοδο. Δηλαδή μια κυβέρνηση που θα εκφράζει όλους τους πολίτες. Γιατί μόνο έτσι θα σπάσει το πελατειακό κράτος. Μόνο έτσι το δημόσιο θα γίνει λειτουργικό, παραγωγικό και θα γίνουν οι μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται. Μεταρρυθμίσεις που θα ξαναδώσουν την αξιοπρέπεια στους δημόσιους λειτουργούς, και όχι απλά υπαλλήλους, και μεταρρυθμίσεις που θα ενισχύσουν την επιχειρηματικότητα και δε θα είναι απέναντι της, όπως δυστυχώς συμβαίνει σήμερα.

Πως κρίνετε την 7μηνη πορεία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ
Με λίγα λόγια; Καταστροφική! Κατάφεραν σε επτά μήνες να φέρουν καταστροφές που η ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ χρειάστηκαν πάνω από δυο χρόνια να καταφέρουν. Νομίζω δε χρειάζεται να πω τίποτε άλλο.

Με ποιο τρόπο θα επιτευχθεί το πολυπόθητο νοικοκύρεμα σε κράτος και Δημόσιο;
Με ξήλωμα του πελατειακού κράτους κατ’ αρχάς, ώστε να μπορέσει να γίνει πιο μικρό, λειτουργικό και σύγχρονο το δημόσιο, οι υπηρεσίες του, η φορολογία του. Απλοποίηση των δομών και υπηρεσιών ώστε να καλύπτουν ανάγκες χωρίς να χάνεται ο πολίτης σε έναν κυκεώνα γραφειοκρατίας.

Από ποιες ομάδες πολιτών της Καστοριάς ζητάτε την ψήφο τους;
Από τους πολίτες που θέλουν να ζουν με αξιοπρέπεια σε μια πολιτεία όπου οι νόμοι προστατεύουν και δεν τιμωρούν, οι υπηρεσίες να υπηρετούν και όχι να  στέκονται εμπόδιο, οι εισφορές τους σε ταμεία να είναι ανάλογες του εισοδήματος τους και όχι απαγορευτικές. Από τους πολίτες που θέλουν τα παιδιά τους να έχουν δημόσια δωρεάν παιδεία, από τους εκπαιδευτικούς που απεγνωσμένα προσπαθούν να μορφώσουν τα παιδιά αλλά κανείς δεν τους δίνει τα σωστά εργαλεία, από τους δημόσιους υπαλλήλους που θέλουν να προσφέρουν με αξιοπρέπεια υπηρεσίες και όχι να χάνονται σε μια γραφειοκρατία που τους εμποδίζει. Από τους ελεύθερους επιχειρηματίες που θέλουν κίνητρα και όχι άλλους φόρους, που θέλουν να πληρώνουν το ασφαλιστικό τους ταμείο βάση των τζίρων τους και όχι οριζόντια, και βέβαια να έχουν ασφαλιστικά ταμεία που τους δίνουν ασφάλεια. Δηλαδή, το ΠΟΤΑΜΙ είναι οι πολίτες που εργάζονται, που παράγουν, που δημιουργούν. Που δε θέλουν να βλέπουν τους διορισμούς από τα παράθυρα και τις πόρτες των βουλευτών.

Υπάρχουν λύσεις για την κακή οικονομική κατάσταση της Καστοριάς;
Φυσικά, πάντα υπάρχουν λύσεις, δύσκολες και κάποιες μακροχρόνιες. Η γούνα, ο κορμός της οικονομίας μας, ένας από τους πλέον εξαγώγιμους κλάδους της ελληνικής οικονομίας, ακόμη και σήμερα, δεν εκπροσωπείται ως κλάδος σε κανένα υπουργείο. Το δίκτυο διανομής μπορεί να υποστηριχθεί από την πολιτεία, ώστε η κρίση με τη Ρωσία να μην επιδεινώσει άλλο την ήδη έντονη κρίση. Ο πρωτογενής τομέας, η γεωργία, έχει αφεθεί εδώ και χρόνια στο έλεος. Πιο απλές διαδικασίες, λογική φορολόγηση, κίνητρα για την ποιοτική διαφοροποίηση, ευέλικτο σχήμα με τα εργόσημα, χρήση του Μητρώου Αγροτών, και τόσα άλλα. Γιατί δεν έγιναν τόσα χρόνια; Κάποια γιατί οι αρμόδιοι ήταν απλά του κόμματος και δε γνώριζαν τον κάθε τομέα και κάποια γιατί έπρεπε να στηρίξουν τα δικά τους παιδιά και τους δικούς τους κουμπάρους. Γίνεται αυτοί οι ίδιοι να τα αλλάξουν αύριο; Αυτό ας το απαντήσουν οι πολίτες.

Τελικά, γιατί ψήφο στο ΠΟΤΑΜΙ;
Για όλα όσα ανέφερα ήδη. Δηλαδή, για να γίνει η πολιτική χώρος προσφοράς από ανθρώπους που θέλουν τα παιδιά μας να μείνουν εδώ, όχι γιατί δε μπορούν να φύγουν, αλλά γιατί θα ζουν σε ένα σύγχρονο, οργανωμένο και καθαρό Ευρωπαϊκό κράτος. Γιατί αν δε φύγει και τώρα αυτό το πολιτικό κατεστημένο που διέλυσε την πατρίδα μας και μείωσε τις προσδοκίες όλων μας στο ελάχιστο, πότε; Με πληγώνει που ακούω πολίτες να λένε: “τουλάχιστον να έχω…” ή “τουλάχιστον να μπορώ…”. Εμένα σαν πολίτης, σαν μητέρα, σαν άνθρωπο που δουλεύει, όχι, δε μου αρκεί το τουλάχιστον. Θέλω πιο πολλά.  Θέλω να ζω όπως μου αξίζει. Απλά αρνούμαι την κατάντια στην οποία μας έφεραν. Γι αυτό, 20 Σεπτεμβρίου, ψηφίζω ποτάμι.

  εκλογές, Σταύρος θεοδωράκης, Το Ποτάμι, Χριστίνα Λαπόρδα – Καραστεργίου