Αντικρίζοντας τον εσωτερικό κόσμο ενός καλλιτέχνη μέσα από τα έργα του σε κάνει να θέλεις να ανακαλύψεις εκείνες τις απόκρυφες δυνάμεις που τον οδήγησαν ν’ αναζητήσει διέξοδο στην τέχνη. Στην τέχνη που ανεξαρτήτου μορφής δεν παύει να συγκινεί, πόσο μάλλον όταν οι δημιουργοί της είναι από την πόλη μας. Ο λόγος για τον Κωνσταντίνο Ρήμο, που με την παλέτα των χρωμάτων του δημιουργεί πίνακες ονειρικούς, μοναδικής καλλιτεχνικής αξίας και για τον Αργύριο Μπατσέλα που σμιλεύοντας το ξύλο δίνει υπόσταση στο φαντασιακό του κόσμο. Το  αποτέλεσμα αυτής της καλλιτεχνικής συνύπαρξης αποτυπώνεται στην εικαστική έκθεση που φιλοξενεί το Πνευματικό Κέντρο του Άργους Ορεστικού.

Συνέντευξη στην Χριστίνα Αγγελή

Ανακαλύπτοντας την τέχνη της ζωγραφικής με τον Κωνσταντίνο Ρήμο

 

Τι είναι για εσάς η ζωγραφική;

Η ζωγραφική για εμένα είναι βίωμα, είναι τρόπος ζωής, είναι φως, είναι πόνος, είναι δάκρυ, είναι η ευτυχία, είναι αγάπη, είναι η καλημέρα και η καληνύχτα.

Στη συλλογή έργων σας περιλαμβάνονται και πίνακες από την Καστοριά. Από πού αντλείτε την έμπνευση σας;

Βασικά η έκθεση κατά 80% είναι η Καστοριά, είναι το σμαράγδι της Ελλάδος, η πιο όμορφη πόλη, η πόλη του φωτός, της αντανάκλασης, των χρωμάτων, η πόλη που έχει ακόμα και θα έχει τέσσερις εποχές, η πόλη που είναι γεμάτη χρώματα. Με το κόκκινο του πάθους των κατοίκων της, με το πλούσιο κίτρινο του φθινοπώρου, το αστείρευτο λευκό του χειμώνα, το γαλαζοπρασινο της λίμνης, το μενεξελί της μοναξιάς- ξέρετε στη κορυφή πάντα υπάρχει μοναξιά-,  το σμαράγδι της λίμνης των ονείρων μου και βέβαια από το χρώμα που έχουν τα μάτια του ΘΕΟΥ, είναι εκείνο το χρώμα του δειλινού όταν στην Καστοριά νυχτώνει.

Ποιο από τα Καστοριανά έργα σας θεωρείτε ξεχωριστό και γιατί;

Το κάθε κομμάτι είναι ξεχωριστό για μένα γιατί είναι σαν τα παιδιά. Ένας γονέας ποιο παιδί μπορεί να ξεχωρίσει; Παρόλα αυτά το τελευταίο μου κομμάτι είναι αφιερωμένο στην ίδια την Καστοριά με τίτλο «Η Πλατανίτσα» όπου εμφανίζεται η Καστοριά παιχνιδίζοντας ενόψει πλατάνου με τη βόρεια παραλία που είναι μέσα σ’ ένα πίνακα, ρίχνει τα νερά της βόρειας παραλίας στη νότια και γεννιούνται οι κύκνοι. Έτσι πιστεύω ότι αποδίδω κατά 100% την Καστοριά. Είναι τόσο παιχνιδιάρα, τόσο όμορφη που δε σε αφήνει να ξεφύγεις.

Τι άλλα έργα περιλαμβάνονται στη συλλογή σας;

Η συλλογή είναι το 80% Καστοριανά, περιλαμβάνονται και κάποια άλλα έργα τα οποία έφτιαχνα σε παλιότερες εποχές είναι μια μικροαναδρομική έκθεση με μικρά πινακάκια. Παρόλα αυτά, υπάρχουν και άλλα έργα σουρεαλιστικά τα οποία  ευελπιστώ την καινούρια χρονιά να εκθέσω.

Τα όνειρα σας αποκτούν μορφή μέσα από τις εικαστικές σας δημιουργίες;

Μα τα όνειρα μου είναι οι ίδιοι οι πίνακες.  Γεμάτα χρώμα, γεμάτα ένταση, γεμάτα φως. Τα όνειρα μου είναι χρωματιστά. Δεν βλέπω ασπρόμαυρα όνειρα και αν τα δικά σας είναι εεεε…… τότε ελάτε να πιάσουμε τα πινέλα μαζί και να γεμίσουμε τον κόσμο ευτυχία.

Ποια από τις εκθέσεις στις οποίες έχετε συμμετάσχει ξεχωρίζετε και γιατί;

Πιστεύω ότι κάθε έκθεση είναι ξεχωριστή και κάθε καινούρια έκθεση είναι η πρώτη έκθεση που είναι η καλύτερη, γιατί στις παλαιότερες, βλέπω τα λάθη τα οποία δεν πρέπει να επαναλάβω.

 

Διδάσκοντας ζωγραφική νιώθετε ότι δίνετε την ευκαιρία σε άλλους ανθρώπους να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους;

Ο σκοπός του ζωγράφου, του δημιουργού, του εικαστικού είναι να μεταλαμπαδεύσει αυτή την τέχνη, το φως και το χρώμα. Σε άλλη περίπτωση θα ήταν πολύ εγωιστικό να το κρατήσει μόνο γι΄ αυτόν. Γι’ αυτό και γίνονται οι εκθέσεις.  Έκθεση  ζωγραφικής σημαίνει εκθέτω τον εαυτό μου για κρίση, αλλά κανείς δεν μπορεί να σου διδάξει τίποτα. Εκείνος σου δείχνει τον δρόμο και εσύ τον περπατάς. Ένα δρόμο που όσο τον διαβαίνεις, τόσο μαθαίνεις τον εαυτό σου. Ξεδιπλώνεις το ταλέντο σου όταν αρχίσεις και μαθαίνεις το εαυτό σου και μέσα από την αυτογνωσία εκφράζεσαι.

Ποιο ζωγράφο έχετε ξεχωρίσει και γιατί;

Salvador Dali, ο ζωγράφος ο οποίος δεν επαναλαμβάνεται. Τον θαύμαζα από μικρός. Πάνω στο όνομα του έχω ετοιμάσει μια πολύ καλή δουλειά με 56 έργα τα οποία ευελπιστώ με την έλευση της νέας χρονιάς να τα δείξω στην πόλη της Καστοριάς πρώτα και από εκεί και πέρα στη Νέα Υόρκη.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας χρώμα και γιατί;

Είναι το πρασινογάλαζο γιατί θυμίζει την Καστοριά, θυμίζει τον ουρανό και πιστεύω το χρώμα της ελπίδας, Αν είχε μάτια η ελπίδα και η αγάπη θα είχαν πρασινογάλαζα μάτια.

Ο Νίκος Καζαντζάκης έλεγε «έχεις τα πινέλα, έχεις και τα χρώματα ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα». Εσείς έχετε καταφέρει να δημιουργήσετε τον δικό σας παράδεισο;

Είμαι δύο φορές τυχερός  γιατί πιστεύω ότι το να γεννηθεί κανείς στην Καστοριά και να μένει στην Καστοριά είναι προνόμιο, είναι σαν να είσαι πολίτης του παραδείσου. Παρόλα αυτά και μέσα στον ίδιο τον παράδεισο μπορείς να δημιουργήσεις τον δικό σου μικρό παράδεισο, μικρόκοσμο, που αυτός λέγεται κέντρο τέχνης, σχολή ζωγραφικής και το έχω δημιουργήσει μόνο και μόνο για να μπορεί κάποιο παιδί μικρό ή μεγάλο άνευ ηλικίας να εκφραστεί μ΄ αυτό τον τρόπο. Γιατί όταν εγώ θέλησα κάποτε μικρός να παρακολουθήσω κάπου ζωγραφική ή να μου πει κάποιος τι είναι ζωγραφική δεν υπήρχε και ένας σκοπός της ζωής μου ήταν να δημιουργήσω ένα κέντρο τέχνης όπου θα μπορούν τα παιδιά να εκφράζονται. Αλλά, για να δημιουργήσεις τον δικό σου παράδεισο ΠΡΕΠΕΙ πρώτα από όλα να βρεις την πόρτα της αγάπης που οδηγεί στην καρδιά σου και αφού γνωρίσεις τον εαυτό σου να αποκτήσεις τους αγαπημένους σου αγγέλους γύρω σου. Αυτοί καθημερινά θα σου χαρίζουν και από ένα χρώμα της απογοήτευσης, της λύπης, της χαράς, της αγάπης, της ελπίδας και χιλιάδες χρώματα για να γεμίσεις τον καμβά της ζωής. Γιατί πρέπει να ξέρεις και στον παράδεισο να είσαι η μοναξιά πονά.

Μέσα από την έκθεση σας τι μήνυμα θέλετε να περάσετε στο κοινό;

Το μήνυμα που θέλω να περάσω είναι αυτό που ψάχνουμε όλοι μας ουσιαστικά, ο λόγος για τον οποίο γεννηθήκαμε, να τον ανακαλύψουμε και να τον αναδείξουμε με οποιονδήποτε τρόπο ο καθένας μας μπορεί γιατί ο σκοπός της τέχνης δεν είναι ένας γρήγορος πλουτισμός ή η ανάδειξη του εγώ. Σκοπός της τέχνης, είναι να εξυψώσει την ψυχή πάνω από τα αισθήματα, να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους και να φτάσουμε  το κατ’ εικόνα και καθ΄ομοίωσιν.

Ανακαλύπτοντας την τέχνη της ξυλογλυπτικής με τον Αργύρη Μπατσέλα

 

Πως νιώθετε όταν παίρνετε ένα κομμάτι ξύλου και του δίνετε μορφή;

Υπέροχα, είναι ότι καλύτερο, γιατί εάν κάποιος δει από τι ξύλα τα κάνω τότε  θα καταλάβει. Είναι ξύλα τα οποία κάποιος δεν θα τα κλωτσούσε καν, ούτε θα γύριζε να τα κοιτάξει. Εγώ βρήκα τον τρόπο να πάρω αυτά τα ξύλα τα οποία συνεχίζουν να έχουν ζωή και θα έχουν και να βγάλω κάποιο θέμα για να μας ομορφύνει και στην αίσθηση της όρασης και στο μυαλό και στην ψυχή. Ειδικά μέσα στους καιρούς του μπετόν, του μαρμάρου και του γρανίτη είναι απαραίτητο να υπάρχει μέσα στο σπίτι κάτι ξύλινο για να μας δίνει την αύρα του.. Το ξύλο όσοι το αγαπούν ξέρουν γιατί το αγαπούν. Είναι κάτι ξεχωριστό.

Με τι είδους ξύλα φτιάχνετε τα έργα σας;

Εξαρτάται τι θα βρω, το βασικό, αυτό που εγώ έχω λατρέψει  είναι ο κέδρος . Συγκεκριμένα ο καμένος κέδρος  που έχει πάρει στα βουνά φωτιά , δέντρα που έχουν καεί εδώ και είκοσι, τριάντα, σαράντα χρόνια και βλέπεις ύστερα από τόσα χρόνια αφού έχουν περάσει τόσες καταστάσεις με τις καιρικές συνθήκες ήλιος, κρύο, παγωνιά, βροχή, χιόνια εξωτερικά να είναι ασήμαντα και καμένα και εσωτερικά να έχουν ζωή. Όταν μετά το παίρνω στα χέρια μου τότε του δίνω αυτό που πρέπει να του δώσω.

Πόσο δύσκολη τέχνη είναι η ξυλογλυπτική;

Θέλει υπομονή, αγάπη, επιμονή και φαντασία. Αυτή είναι η τετράδα που πρέπει να διαθέσει κάποιος για να πετύχει πάνω σ’ αυτό τον τομέα.

Είστε αυτοδίδακτος;

Ναι αυτοδίδακτος. Ήξερα πάντα πως ότι και να έπιανα θα το έκανα. Δεν είχα ασχοληθεί με τα καλλιτεχνικά, κάποια στιγμή ασχολήθηκα με τη ζωγραφική, έκανα κάποιους πίνακες αλλά τα παράτησα λόγω ανειλημμένων επαγγελματικών υποχρεώσεων. Μετά μπήκε στη ζωή μου το ξύλο.

Πως γεννήθηκε η αγάπη σας για τη συγκεκριμένη τέχνη;

Θαύμαζα τη φύση, τη λάτρευα γιατί γυρίζω στη φύση, στα βουνά περνάω πολλές ώρες. Το πώς ξεκίνησα είναι λίγο αστείο. Κάποιος έδωσε στο γιο μου να μου φέρει κάποιες ρίζες για να τις κάψω στο τζάκι. Όπως ήταν μέσα στα χώματα, στις λάσπες και αφού τις χτυπούσα για να τις καθαρίσω και να τις κάψω κάποια στιγμή είδα κάτι που μου έκανε κλικ και τότε άρχισα να το ψάχνω.  Καθαρίζοντας τες είδα ότι μου έδιναν κάποια ξεχωριστά σχήματα και στην πορεία τα δούλεψα και τα έκανα χρήσιμα αντικείμενα τα οποία τα έχω τώρα στην άκρη. Τα θαυμάζω και τα βλέπω εφ΄ όρου ζωής.

Τι συμβολίζουν τα έργα σας και από πού αντλείτε την έμπνευσή σας;

Τα έργα μου έχουν διάφορα θέματα. Θέματα τα οποία αντλώ από τη φύση,  από τα ζώα, τα ζώδια, την αρχαιότητα. Ανάλογα με το ξύλο που θα πιάσω στα χέρια μου σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω. Εκεί θα δουλέψει η φαντασία, οι γνώσεις. Για παράδειγμα την έχιδνα ποιος τη θυμόταν από την αρχαιότητα που η μισή ήταν γυναίκα και η μισή φύση; Εγώ το είδα και έτσι έβγαλα το θέμα. Λατρεύω την ιστορία μας ως Έλληνες και όπου μπορώ την αναδεικνύω.  Το υπόλοιπο καιρό κάπου εκεί θα πάω στην αρχαιότητα και σε κάποια αισθησιακά.

Ποιο έργο σας ξεχωρίζετε και γιατί;

Δεν είναι μόνο ένα, είναι πέντε-έξι κομμάτια που δε θέλω ν΄ αποχωριστώ με τίποτα. Ένα κομμάτι είναι ο Λεωνίδας, ένα είναι ο υδροχόος γιατί είμαι και εγώ υδροχόος , ένα κηροπήγιο που ήταν το πρώτο που έκανα και το λατρεύω, η παρθένος, το λιονταράκι και το ελεφαντάκι μου. Είναι λατρευτά κομμάτια.

Πόσο χρόνο απαιτεί ένα ξυλόγλυπτο έργο τέχνης;

Εξαρτάται,  μπορεί να σου πάρει μέρες μπορεί να πάει και μήνες.

Συνήθως τι είναι αυτό που σας δυσκολεύει περισσότερο;

Αφού έχω πάρει την απόφαση του τι θα γίνει μετά έχουμε τις λεπτομέρειες γιατί θέλω να έχουν ωραίο, καλό φινίρισμα, τα θέλω όλα τέλεια, δεν θέλω να έχουν προχειρότητες. Το κάθε ένα έχει τις δυσκολίες του τις οποίες τις ξεπερνάμε.

Διδάσκετε μαθήματα ξυλογλυπτικής;

Όχι. Το σκεφτόμασταν με τον Κώστα να κάνουμε ένα πολύ συγκροτημένο εργαστήριο που θα έχει μαθήματα ζωγραφικής και ξυλογλυπτικής και θα θέλαμε να απευθυνθούμε παγκοσμίως ώστε να έρθει κόσμος που έχει χρόνο και θέληση. Θα ήταν τέλειο να έρθει κάποιος, να τον πάρεις μαζί σου στη φύση, να βρει κάποιο ξύλο που αυτός θα δει, να το πάρει και εμείς να τον βοηθήσουμε να βγάλει το θέμα, να του δείξουμε πως θα το κάνει, να καθίσει να το φτιάξει ο ίδιος και να φύγει με το έργο του. Κάθε δημιουργία είναι ένα παιδί σου, είναι ένα κομμάτι σου. Έτσι οι άνθρωποι θα αισθάνονται όμορφα, θα έχουν καινούριες εμπειρίες. Αυτό λοιπόν το κομμάτι με ενδιαφέρει πολύ και θα ήθελα να το κάνω, να μεταδώσω τις όποιες γνώσεις έχω αποκτήσει σε όποιον θέλει.

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε μέσα από την έκθεση;

Τα έργα τα είχα στο χώρο μου και τα έβλεπαν πολλοί φίλοι που μου έλεγαν να τα βγάλω για να τα δει ο κόσμος. Κάποια στιγμή με τον πολύ καλό μου φίλο, τον Κώστα Ρήμο, που με βοήθησε πάρα πολύ με τις ιδέες του, μου άνοιξε το μυαλό και νέους ορίζοντες, γιατί είναι άνθρωπος με πολλές ιδέες και τον θαυμάζω και τον αγαπώ, αποφασίσαμε να κάνουμε αυτή την έκθεση. Θέλαμε να δώσουμε εδώ στο κοινό του Άργους Ορεστικού και της ευρείας περιοχής ένα δείγμα της δουλειάς μας, θέλαμε να τα μοιραστούμε μαζί τους και να μάθει  ο κόσμος ότι δεν σταματάμε, ότι η δημιουργία είναι ότι καλύτερο. Το κάθε έργο θεωρείται παιδί μας. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο όμορφα νιώθεις τελειώνοντας κάτι και μετά πας στο επόμενο.  Να δουν όλοι ότι θα μπορούσαν να δοκιμάσουν τον εαυτό τους, να βρουν ίσως κάποια κρυμμένα χαρίσματα και δυνατότητες που μπορεί να έχει ο καθένας.  Όταν θέλεις κάτι το κάνεις δεν υπάρχει δεν μπορώ για μένα, υπάρχει δε θέλω.

DATA

Πνευματικό Κέντρο Άργους Ορεστικού (οδός Μ. Αλεξάνδρου)

Διάρκεια Έκθεσης: από 23-10-2016 έως 30-10-2016

Ώρες Λειτουργίας: από τις 17:00 μ.μ. έως  21:00 μ.μ.

 

  Άργος Ορεστικο, ειδήσεις Άργος Ορεστικό, Εικαστική Έκθεση, ζωγραφική, Μπατσέλας, ξυλογλυπτική, Ρήμος