Για τον μαχητικό,οργανωμένο κόσμο της εργασίας ο σύντροφος Καψάλης είναι γνωστός για το ήθος,την μαχητικότητα,τις ξεκάθαρες ταξικά απόψεις του αλλά και για το έργο που παρήγαγε τους τελευταίους μήνες.
Η παραίτηση και ειδικά το “κλείσιμο” της επιστολής του,δυστυχώς δικαιώνει την άποψη που ενστερνίζομαι περί της ΜΗ ύπαρξης περιθωρίων άσκησης αντίρροπης πολιτικής,απέναντι σε αυτή που μας επέβαλαν οι δανειστές και αποδεχθήκαμε…
“Το μοναδικό κίνητρο για την ανάληψη και την άσκηση μέχρι τώρα των καθηκόντων μου, ήταν η δυνατότητα και η ελευθερία που μου δόθηκαν, προκειμένου να προωθήσω ιδέες και ρυθμίσεις που, μέσα σε ένα συνολικότερο πλαίσιο, θα έθεταν ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο στην αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων που συντελείται εδώ και τουλάχιστον πέντε χρόνια μνημονιακής πολιτικής. Το σημερινό ασφυκτικό πλαίσιο δεν επιτρέπει να υλοποιηθεί ένα τέτοιο πολιτικό σχέδιο. Αυτή είναι και η βασική αιτία της παραίτησης μου.”