Δε χρειάζεται να προχωρήσει κανείς σε ειδική έρευνα για να διαπιστώσει ότι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πόλη και όλος ο Νομός μοιάζει με κατήφορο δίχως τέλος. Η ανεργία έχει ξεπεράσει κάθε όριο και κινείται περί το 50%! Επιχειρήσεις κλείνουν συνεχώς. Επαγγελματίες (πτυχιούχοι και μη) αγωνίζονται για να επιβιώσουν. Οι νέοι – και όχι […]
Πολλοί φίλοι με ρωτούν τι εννοώ τέλος πάντων με τον όρο «Αριστερά» που τόσο συχνά επαναλαμβάνω στις επιφυλλίδες της Αυγής,στην εβδομαδιαία Φωνή και στις αναρτήσεις των φιλόξενων blogs. Καίριο το ερώτημα,οπότε σπεύδω να απαντήσω. Όσοι φίλοι ταλαιπωρούνται χρόνια τώρα με τα γραπτά μου θα γνωρίζουν,βέβαια,ότι θεωρώ προ πολλού παρωχημένους τους όρους «αριστερά»,«δεξιά»,«κέντρο» και τους σχετικούς […]
Στην υπαρκτή Δημοκρατία,όλοι οι δημόσιοι οργανισμοί αλλά και όσοι ιδιωτικοί επηρεάζουν άμεσα και αποφασιστικά τα δημόσια πράγματα αρύουν την δημοκρατική τους νομιμοποίηση από τους θεσμούς τής Κοινωνίας. Τούτο παντελώς αναιρείται στην περίπτωση των «οίκων αξιολόγησης» οι οποίοι κυριολεκτικά δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν. Ιδίως οι τρείς γνωστοί από την καθ’ημάς επικαιρότητα, Fitch Ratings, Moody’s Investors […]
Σε μια κοινωνία οικονομικά σακατεμένη από την δικτατορία των αριθμών, με συμπτώματα κόπωσης και αποχής από συλλογικότητες, θα φαινόταν μάταιος κάθε ανοιχτός πολιτικός διάλογος περί ετεροτήτων, αν δεν ενισχύονταν από τη βεβαιότητα ότι είναι αδύνατη η οριστική αλλοτρίωση τής κοινωνίας. Ότι σήμερα αναπτύσσονται δυνάμεις ικανές να επιχειρήσουν το αποφασιστικό ποιοτικό άλμα, ασφαλώς σε δια-κοινωνική βάση, […]
Τις δεκαετίες τής παρακμής, οι μεγάλης κλίμακας εγχώριες οικονομικές δραστηριότητες καθορίστηκαν από τη γνωστή συμφεροντολογική αμοιβαιότητα μεταξύ τών κυρίαρχων παραδοσιακών πολιτικών δυνάμεων και τών μεγάλων επιχειρήσεων. Εγχώριων και εξωχώριων. Ειδικά δε στις εγχώριες εξασφαλίζονταν μια κλειστή κρατικοδίαιτη «γη τής επαγγελίας». Αποκλειστικές αστρονομικού ύψους κρατικές προμήθειες, μεγαλοεργολαβίες φωτογραφικών αναθέσεων και ασφαλώς προνομιούχες προσβάσεις στις Τράπεζες. Όταν […]
Δύο μέτωπα. Το Ελλαδικό και το Ευρωπαϊκό-Διεθνές. Στο πρώτο, δεν ξεχνάμε τους πρωτεργάτες της πελατειακής ασυδοσίας που άνοιξαν την κερκόπορτα στη βουλιμία των νεοφιλελεύθερων καταδρομέων. Μετά από τόσες θυσίες κανείς δεν ανέχεται την συγκάλυψη. Κάθαρση και κοινωνική αναγέννηση βαδίζουν χέρι χέρι. Κάθαρση σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο. Δεν ξεχνάμε τα νέα προτάγματα που επιβάλλει η […]
Συζητώντας για τους«συστημικούς οικονομολόγους»,στον διαδικτυακό διάλογο protovuliadialogou/Athens/Brussels/ NewYork,είχα προτείνει να τους κατατάξουμε στις τρεις γνωστές κατηγορίες του ομότιτλου σπαγγέτι γουέστερν, στους «καλούς»,τους «κακούς» και τους υπηρέτες (αντί των«άσχημων»). Σπανίζουν οι«καλοί»στα τηλεοπτικά παράθυρα.Στους «κακούς»οφείλουμε κατανόηση και επαγρυπνούσα ανοχή.Με τους υπηρέτες,όμως,τι κάνουμε; Πρόκειται για ορκισμένες θεραπαινίδες του Συστήματος,αστέρες των διεθνών τηλεοπτικών δικτύων,τελάληδες των συστημικών σχεδιασμών. Οι πιο […]
Οι κυβερνώντες ή κερδίζουν τον σεβασμό ή γελοιοποιούνται. Χτες γιορτάσαμε την επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στη χώρα μας, μετά την πτώση της Χούντας πριν από 43 χρόνια. Η περίοδος των 4 αυτών δεκαετιών είναι χωρίς αμφιβολία από τις καλύτερες που γνώρισε η πατρίδα μας, παρά την οικονομική κρίση και την ύφεση που ξεκίνησε από […]
Η δήλωση, πριν λίγες ημέρες του Πρωθυπουργού ότι η Κυβέρνηση θα κάνει την Καστοριά «λιμάνι της ξηράς» προκάλεσε τεράστια έκπληξη, πολλά ερωτηματικά καθώς και ένα «τσουνάμι» από χιουμοριστικές αναφορές στο διαδίκτυο. Πράγματι, το «λιμάνι της ξηράς» αποτελεί έναν πρωτοφανή (αναπτυξιακό) νεολογισμό! Λιμάνια στην ενδοχώρα βρίσκει κανείς μόνο σε περιπτώσεις μεγάλων πλεύσιμων ποταμών, αλλά εμείς δεν […]
Στην Ευρώπη τα προβλήματα των σχέσεων ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής,ανάπτυξης και κοινωνικού κράτους προβάλουν ως πρωτεύον πεδίο αντιπαράθεσης των πολιτικών δυνάμεων.Πεδίο πολιτικής ηγεμονίας. Η κυρίαρχη στην Ευρωζώνη αντίληψη περί λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης κατάφερε καίρια πλήγματα στο χαρακτήρα του Κοινωνικού Κράτους και,αναδραστικά,στις ίδιες τις οικονομίες των ισχυρών της Ένωσης οι οποίες, παρότι ωφελούνται από τον […]
Στην αρχή είσαι σπλάχνο … κανονικό. Κομμάτι της! Θρέφεσαι απ ό,τι θρέφεται , μεγαλώνεις εσύ , φουσκώνει αυτή , κλωτσάς εσύ , χαμογελάει και σε χαιδεύει αυτή ! Βγαίνεις μετά , κλάμα πόνοι τοκετού , σου κόβουν τον ομφάλιο , τον πρώτο δεσμό – σε γυρνάνε στην αγκαλιά της! Η πρώτη επιστροφή ! Ανακούφιση ! […]
Εδώ θα μας φέρνει πάντοτε ένας άλλος έρωτας , μια άλλη Ηθική . Όχι με την ηθικολογική αλλά με την βαθύτατα πολιτική έννοια τού όρου . Η ανυποχώρητη πίστη στην κοινωνική Ανάσταση . Η συνειδητή και διαρκής υποταγή τού ατομικού στο συλλογικό . Εδώ θα μας καλεί πάντοτε η Μνήμη τών συναγωνιστών που έπεσαν. Η […]
Άρθρο του Νίκου Μωραϊτάκη, συνιδρυτή και CEO της Workable για την έντυπη έκδοση της “Καθημερινής”. Οι δυσκολίες που περνάει η χώρα τα τελευταία χρόνια έχουν διατυπωθεί και συζητηθεί με όρους κυρίως οικονομικούς. Η σημαντικότερη όμως αδυναμία που ανέδειξε η κρίση δεν είναι οικονομική. Περισσότερο από το δημοσιονομικό χρέος, ανησυχώ για την αδυναμία μας να προσαρμοστούμε σε […]
Μικρά χρονικά τρέλας που γράφει και ο Κορτώ , περνάμε όλοι . Παραδεχτείτε το . Δεν είναι θλιβερό προνόμιο εκείνων των περιπτώσεων που αρέσκονται ανέκαθεν οι κοινωνίες να στιγματίζουν.Είναι απλά ένα χαρακτηριστικό της ανθρωπολογίας με κοινή για όλους μας βάση, το αβυσσαλέο της ψυχής μας .Αλλά βέβαια οι ηθικολογικές καταχρήσεις αιώνων του προσέδωσαν κοινωνιολογική χροιά. […]
« Άννα μου, χθες βράδυ σε είδα στον ύπνο μου. Φορούσες εκείνη την πλισέ φουστίτσα που είχες αγοράσει από μια λαϊκή στην Μπολόνια και στριφογύριζες κάτω από τον ήλιο. «Κοιτάξτε», μας έλεγες, «σαν ομπρέλα έγινε η φούστα μου», και γελούσες δυνατά. Τα μαύρα σου μαλλιά αστράφτανε σαν έβενος και εμείς οι φιλενάδες σου σε κοιτάζαμε […]