Το τραγικό δυστύχημα σημειώθηκε πριν από τρείς περίπου εβδομάδες. Ηταν μεσημέρι της 24ης Οκτωβρίου που χτύπησε το τηλέφωνο στους οικείους του και το χωριό της Συκής ντύθηκε στα μαύρα. Κανείς δεν ήθελε να πιστέψει ότι είχε χαθεί τόσο απροσδόκητα ο 62χρονος ναυτικός. Αφησε την τελευταία του πνοή στη θάλασσα που τόσο αγαπούσε και που υπηρέτησε πιστά επί 42 ολόκληρα χρόνια στο μακρινό λιμάνι της πόλης Σαλαλά του Σουλτανάτου του Ομάν που συνορεύει με την Υεμένη και τη Σαουδική Αραβία.

Συντετριμμένοι η σύζυγός του και οι δύο του κόρες δεν μπορούν να πιστέψουν πως δεν θα ξαναδούνε τον δικό τους άνθρωπο. Συγκλονισμένος ο αδερφός του Γιάννης, μίλησε στην εφημερίδα Ταχυδρόμος του Βόλου, για τον ξαφνικό χαμό του με λυγμούς. Η οικογένειά του και οι συγχωριανοί του είχαν να τον δούνε από την περασμένη άνοιξη. Ηταν η τελευταία φορά που έμεινε για ένα μικρό χρονικό διάστημα στο χωριό και στο σπίτι του για να ξαναμπαρκάρει. Πάντα με την ίδια ελληνική πλοιοκτήτρια εταιρεία, σε καράβι – φορτηγό, που ταξίδευε από την μία άκρη της γης στην άλλη. Μετά από 42 χρόνια υπηρεσίας ο Νίκος Παπανικολάου με το βαθμό του καπετάνιου, ήταν περιζήτητος πια. Είχε εκμυστηρευτεί στους δικούς του ανθρώπους ότι αφού γύριζε την ερχόμενη άνοιξη και ξεκουράζονταν λίγο, θα έκανε ένα ακόμη ταξίδι.

Πηγή: Εφημερίδα Ταχυδρόμος Βόλου