Οι σκύλοι είναι πολύ κοινωνικοί και δίνουν τα πάντα για να είναι στο πλευρό μας 24 ώρες το 24ωρο.

Κάτι τέτοιο βέβαια είναι αδύνατον…

Υπάρχουν στιγμές που πρέπει να φύγουμε από το σπίτι, χωρίς να μπορούμε να πάρουμε τον σκύλο μαζί μας.

Συνήθως, ο πρώτος αποχωρισμός είναι επώδυνος και για τον κηδεμόνα και για τον σκύλο. Ο πρώτος έχει τύψεις που αφήνει τον σκύλο μόνο του και ο δεύτερος αισθάνεται φόβο, βαρεμάρα και άγχος, που εκδηλώνει με κλάμα, γάβγισμα και ζημιές.

Αυτό λέγεται ” άγχος αποχωρισμού “.

Υπάρχει λύση; Υπάρχει, αλλά η εκπαίδευση πρέπει να γίνει σταδιακά και να ξεκινήσει ήδη από το σπίτι.

Εάν έχουμε σκεφτεί δηλαδή ότι θα κάτσουμε τις πρώτες ημέρες στο σπίτι για να είμαστε συνέχεια αγκαλιά με το σκυλάκι που φέραμε και ξαφνικά μια ημέρα θα το αποχωριστούμε για 7-8 ώρες (γιατί πρέπει να πάμε και στη δουλειά), τότε έχουμε κάνει το μεγαλύτερο λάθος!Άγχος αποχωρισμού 4Τί μπορούμε να κάνουμε;

Ξεκινάμε κατευθείαν εκπαίδευση, με απλά βήματα, αλλά συνέπεια για να έχουμε αποτέλεσμα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Πολύτιμη συμβουλή Ι: Το άγχος αποχωρισμού συνδεεται άμεσα με τον βαθμό ανασφάλειας ενός σκύλου.

Εάν δηλαδή ένας σκύλος μας κυνηγά συνέχεια από πίσω στο σπίτι, θέλει να είναι πάντα δίπλα μας και γενικά εκδηλώνει υπερβολική προσκόληση, τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι ο αποχωρισμός από εμάς θα είναι ένα βαρύ πλήγμα για εκείνον.

Αντίθετα, όσο περισσότερη αυτοπεποίθηση έχει ένας σκύλος, τόσο πιο γρήγορα θα ξεπεράσει το άγχος.

Πολύτιμη συμβουλή ΙΙ: Το άγχος αποχωρισμού ενός σκύλου συνδέεται άμεσα με την αυτοπεποίθηση και την ψυχολογία του κηδεμόνα.

Εάν δηλαδή φεύγοντας από το σπίτι, νιώθουμε ράκος που αφήνουμε τον σκύλο μόνο του, τον πνίγουμε στα φιλιά και στις αγκαλιές προτού πούμε το αντίο και όταν γυρνάμε στο σπίτι -πάλι από τις τύψεις μας- αντιδρούσε τόσο υπερβολικά, σαν και τον αφήσαμε ένα μήνα μόνο του, τότε είναι πάλι σχεδόν σίγουρο ότι δεν θα βοηθήσουμε καθόλου τον σκύλο να αποκτήσει την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται.

Άγχος αποχωρισμού 3Ας περάσουμε όμως στην πράξη…

Όταν είμαι στο σπίτι:

1) Δεν επιτρέπουμε στον σκύλο να μας ακολουθεί παντού: όταν για παράδειγμα μπαίνουμε στην τουαλέτα, αφήνουμε τον σκύλο απ’ έξω. Το ίδιο μορούμε να κάνουμε με κάθε δωμάτιο του σπιτιού, κλείνοντας για λίγα δευτερόλεπτα την πόρτα, ώστε ο σκύλος να μην έχει οπτική επαφή μαζί μας. Καλό είναι να ανοίξουμε την πόρτα ΜΟΝΟ όταν ο σκύλος σταματήσει να κλαίει. Εάν όμως δεν μπορούμε να περιμένουμε, τότε ανοίγουμε την πόρτα, αλλά δεν δίνουμε σημασία στον σκύλο.

Έτσι, καταλαβαίνει ότι υπάρχουν στιγμές -ακόμα και μέσα στο σπίτι- που θα πρέπει να μείνει για λίγο χωριστά από τον κηδεμόνα του και ότι αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κάτι τρομερό γιατί μετά από λίγο… ξαναεμφανίζεται!

2) Δεν ασχολούμαστε όλη την ώρα με τον σκύλο: τον παροτρυνουμε να παίζει με τα παιχνίδια του μόνος του, ενώ δεν χρειάζεται να τον ξεσηκώνουμε κάθε φορά που τον βλέπουμε να κάθεται ήσυχα στο κρεβατάκι του…

3) Κάνουμε εικονικές αποχωρίσεις: προσποιούμαστε δηλαδή ότι φεύγουμε από το σπίτι. Ακολουθούμε όλη τη διαδικασία, όπως όταν φεύγουμε κανονικά. Λείπουμε στην αρχή λίγα δευτερόλεπτα και σταδιακά αυξάνουμε το χρόνο που μένουμε εκτός σπιτιού.

Προσπαθούμε να μπούμε στο σπίτι την ώρα που ο σκύλος δεν κλαίει, εάν όμως συνεχίζει, μπαίνουμε χωρίς να δώσουμε καμία σημασία στον σκύλο.

Έτσι καταλαβαίνει ότι το να λείπουμε δεν είναι κάτι φοβερο, γιατί και όταν ήμαστε σπίτι -αφού δεν του δίνουμε σημασία- είναι σαν να λείπουμε!

4) Εκτονώνουμε τον σκύλο μας πριν την έξοδο: Εάν έχουμε χρόνο, μπορούμε να τον πάμε μια μεγάλη βόλτα ή να παίξουμε μαζί του στο σπίτι, ώστε να κουραστεί και να μειωθούν οι αντοχές για ζημιές!

5) Περιορίζουμε τον σκύλο σε ένα χώρο, όπου δεν μπορεί να κάνει ζημιές: αυτός ο χώρος μπορεί να είναι είτε ένα δωμάτιο χωρίς επικίνδυνα αντικείμενα (καλώδια, γυάλινα, αιχμηρά κτλ) είτε το crate.

6) Αφήνουμε λιχουδιές σε διάφορα σημεία ή μια μπάλα λιχουδιών, που θα τον κρατήσουν απασχολημένο για όσο διάστημα λείπουμε και θα καταπολεμήσουν τη βαρεμάρα του.

Τέλος, για να αποφύγουμε το ενδεχόμενο ο σκύλος να συνεχίζει το άγχος αποχωρισμού από… συνήθεια, γνωρίζοντας ότι έτσι θα τραβήξει την -έστω και αρνητική- προσοχή μας, ΔΕΝ ΜΑΛΩΝΟΥΜΕ τον σκύλο σε περίπτωση που έχει κάνει ζημιές. Άγχος αποχωρισμού 2Πολλοί κηδεμόνες πιστεύουν ότι επειδή όταν μπαίνουν στο σπίτι, ο σκύλος μαζεύεται ή φεύγει φοβισμένος, έχει καταλάβει ότι έχει κάνει κάτι κακό.

Στην ουσία, δεν έχει καταλάβει τίποτα! Απλώς γνωρίζει πολύ καλά -λόγω επανάληψης- ότι όταν θα μπεί στο σπίτι ο κηδεμόνας, θα αρχίσει να φωνάζει και γι’ αυτό τρέχει να κρυφτεί κατευθείαν.

Με λίγα λόγια, φοβάται εμάς και την “έκρηξή” μας, χωρίς ποτέ να μπορεί να καταλάβει γιατί η ζημιά που έκανε όσο λείπαμε είναι κάτι τόσο κακό!

Εάν, λοιπόν, δούμε ζημιές, απλώς δεν δίνουμε καμία σημασία στον σκύλο -ούτε χάδια, ούτε φιλιά, ούτε αγκαλιές, ούτε γλυκόλογα-, τον απομονώνουμε για λίγο, μέχρι να συμμαζέψουμε και στη συνέχεια τον απελευθερώνουμε, πάλι όμως χωρίς υπερβολικές εκδηλώσεις αγάπης.

Αυτό θα στοιχίσει περισσότερο στον σκύλο από οποιαδήποτε άλλη τιμωρία…

Κάποιες από τις παραπάνω μεθόδους μπορεί να φαίνονται “σκληρές” λόγω της αδιαφορίας, είναι όμως πολύτιμες, προκειμένου ο σκύλος να μην φοβάται την μοναξιά, να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και να μπορεί να ελέγχει το άγχος του.Άγχος αποχωρισμού

Πηγή:nooz.gr

  Γνώμες, Σκύλος