Η επιστημονική διημερίδα για τις δυνατότητες συμβολής της βιομηχανικής κληρονομιάς στον αναπτυξιακό σχεδιασμό της περιοχής, που πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο στην Πτολεμαίδα με πρωτοβουλία του Δήμου Εορδαίας και την συνδιοργάνωση των ενεργειακών Δήμων, αποτελεί αναμφισβήτητα μια σοβαρή και θετική εξέλιξη. Εκφράζω τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια, στους διοργανωτές και στην Δημοτική αρχή Εορδαίας, τόσο για την άψογη οργάνωση, όσο και για την σοβαρή επιστημονική εκπροσώπηση στην ημερίδα.

Έχω διατυπώσει επανειλημμένα την άποψη, πως η ανάδειξη και αξιοποίηση της βιομηχανικής κληρομιάς, μπορεί να αποτελέσει αιχμή του δόρατος ενός σύγχρονου αναπτυξιακού σχεδιασμού της περιοχής. Με άλλα λόγια τα Βιομηχανικά κτήρια της περιοχής της Πτολεμαίδας, μπορούν να αξιοποιηθούν, να αναδείξουν και να προβάλλουν την περιοχή, ακολουθώντας μεταβιομηχανικά μοντέλα ανάπτυξης, που ακολούθησαν πολλές ευρωπαικές πόλεις και περιοχές.
Στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο, ακούστηκαν και πάλι απόψεις περί «κτηρίων κουφαριών», «σκουπιδιών» που μάλλον μολύνουν παρά βοηθούν στην ανάπτυξη της περιοχής. «Φωνές» που ακολουθούν την ιστορική διαδρομή του «διαίρει και βασίλευε», των αναχρονιστικών αντιλήψεων, ελπίζουν σε ίδια οφέλη, υιοθετώντας αγαπημένες τεχνικές –Βυζαντινής πνοής- που αναπτύχθηκαν με ιδιαίτερο ταλέντο στην περιοχή μας .
Αξίζει να επαναλάβουμε, πως όσοι υποστηρίζουμε την αξιοποίηση της βιομηχανικής κληρονομιάς, ταυτόχρονα υπερασπιζόμαστε στην πράξη κάθε θέση εργασίας στη ΔΕΗ, καθώς και τον δημόσιο χαρακτήρα της. Αρνούμαστε και αντικρούουμε τον κοινωνικό αυτοματισμό. Υπερασπιζόμαστε μια ΔΕΗ, που θα λειτουργεί ως μια ανεξάρτητη οικονομική μονάδα στην περιοχή, συμβάλλοντας καθοριστικά στην οικονομίας της. Αποστρεφόμαστε κάθε προσπάθεια συνέχισης καθεστώτων συνδιοίκησης, που φαίνεται πως διατήρησαν για καιρό κάποιους σε κάθε είδους αξιώματα και στο πολιτικό προσκήνιο.
Διατυπώνουμε με ειλικρίνεια και σαφήνεια τις θέσεις μας.
Η περιοχή μας, βρίσκεται ήδη σε μεταλιγνιτική εποχή και όσοι αρνούνται την εκδοχή είτε εθελοτυφλούν, αδυνατώντας να δουν την πραγματικότητα, είτε ως επικίνδυνοι λαικιστές επιχειρούν να επενδύσουν στον φόβο. Κανείς εργαζόμενος, και καμιά θέση εργασίας δεν κινδυνεύει από την διάσωση ενός βιομηχανικού κτηρίου, το οποίο μάλιστα είναι και τεχνικά δύσκολο να κατεδαφιστεί. Αναφέρομαι πάντα στις κτηριακές εγκαταστάσεις του ΑΗΣ Πτολεμαίδας, του κτηριακού συγκροτήματος δηλαδή, που το Δ.Σ. της ΔΕΗ αποφάσισε να διατηρήσει. Η διάσωση και αξιοποίηση της βιομηχανικής κληρονομιάς θα φέρει νέες θέσεις εργασίας.
Η επόμενη ημέρα της περιοχής, το μέλλον νέων ανθρώπων, απαιτούν την ανάδειξη και αξιοποίηση της ιστορίας. Η περιοχή με τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας στους νέους, οφείλει να διεκδικήσει από την πολιτεία και να δημιουργήσει παράλληλο -με τη ΔΕΗ- αναπτυξιακό μοντέλο. Αντικειμενικά η ΔΕΗ δεν μπορεί να αποτελεί τον μοναδικό πυλώνα οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής.
Οι Γερμανοί εισηγητές, στην χθεσινή τους παρουσίαση, απέδειξαν με τρόπο επιστημονικό και τεκμηρίωσαν με επιχειρήματα και εικόνες, τρόπους που μπορούν να αξιοποιηθούν τα βιομηχανικά κτήρια , συμβάλλοντας σε ένα παράλληλο μοντέλο ανάπτυξης. Μας θύμισαν εκείνο που ήδη γνωρίζαμε, πως δηλαδή μπορεί να μετατραπούν οι αχανείς εκτάσεις των περιοχών που έχει ολοκληρωθεί η εξόρυξη, σε οάσεις περιβαλλοντικής ανάσας και φυσικής ομορφιάς με δημιουργία λιμνών, πάρκων κ.λ.π. δημιουργώντας θέσεις εργασίας.
Ο άξονας Κοζάνη-Πτολεμαΐδα-Αμύνταιο-Φλώρινα, αποτελεί τον ενεργειακό άξονα της χώρας για περισσότερα από 60 χρόνια. Μπορούμε να υπερασπιστούμε αυτά τα χαρακτηριστικά, με ρεαλισμό , αλλά οφείλουμε να πορευτούμε παράλληλα με την εξέλιξη της ΔΕΗ.
Η δημιουργία του Μελίτη II, καθώς και το ενδεχόμενο δημιουργίας στην περιοχή εργοστασίου κατασκευής έξυπνων μετρητών, που φαίνεται να εξασφαλίζει η διοίκηση της ΔΕΗ, αναβαθμίζουν την οικονομία και δημιουργούν θέσεις εργασίας.
Πέρα από τη δημιουργία του Βιομηχανικού Μουσείου και πάρκου, πέρα από το πολύ σημαντικό κεφάλαιο των αποκαταστάσεων, πέρα από την κοινωνική πολιτική που μπορεί να εφαρμόσει η ΔΕΗ με την παραχώρηση σε νέους άνεργους εκτάσεων γης που μπορεί να καλλιεργηθούν μέσα από σύγχρονα συνεργατικά προγράμματα, προσφέροντας άμεσα θέσεις εργασίας, υπάρχουν και άλλες σημαντικές προκλήσεις για την επόμενη μέρα της περιοχής.
Η δημιουργία διεθνούς μεταπτυχιακού τμήματος Περιβάλλοντος, και η φιλοξενία των αιθουσών αλλά και των φοιτητών σε χώρους που εύκολα και με ελάχιστο κόστος μετατρέπονται σε χώρους υποδοχής και φιλοξενίας παρόμοιων δραστηριοτήτων, αποτελεί μια εκδοχή δυναμικής αναβάθμισης της περιοχής. Αν συζητήσουμε και εντάξουμε παρόμοιες δραστηριότητες, σε ένα ολοκληρωμένο σχεδιασμό, είναι προφανές το όφελος της περιοχής και ορατό ένα παράλληλο με τη ΔΕΗ βιώσιμο μέλλον.
Ο διάλογος πρέπει να προχωρήσει ΑΜΕΣΑ. Η περιοχή χρειάζεται συστηματικό και ειλικρινή διάλογο μεταξύ Δημοτικής αρχής και ηγεσίας της ΔΕΗ. Παράλληλα η συμμετοχή του Πανεπιστημίου στο διάλογο είναι επιβεβλημένη. Η συμμετοχή της Περιφέρειας και η συμβολή στον άμεσο σχεδιασμό, καθώς και η διαμόρφωση κοινών συμφωνημένων στόχων από το πολιτικό προσωπικό της περιοχής, είναι επιβεβλημένη και αυτονόητη υποχρέωση όλων. Ο αποσπασματικός σχεδιασμός έργων, είναι ξεπερασμένος, και θα πρέπει να τελειώσει ως πολιτική επιλογή.
Η επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού στην περιοχή μας, αμέσως μετά το Πάσχα, θα πρέπει να μας βρει συνομιλητές με κοινές προτάσεις. Δεν αρκεί η επίσημη θεμελίωση του σταθμού Πτολεμαΐδα V.
Όπως ο ίδιος ο πρωθυπουργός ζήτησε, στην πρόσφατη συνάντησή μας, στη Θεσσαλονίκη, περιμένει και ένα συμφωνημένο σχέδιο ανάπτυξης της περιοχής. Αυτό οφείλουμε να συζητήσουμε και να διεκδικήσουμε από την κυβέρνηση. Ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο για την περιοχή. Ένα σχέδιο που θα ξεκινάει από την πρόταση εφαρμογής άμεσα συγκεκριμένων πολιτικών για την αντιμετώπιση της ανεργίας, αλλά και συνολικού σχεδιασμού και ανάπτυξης της περιοχής.
Η περιοχή μας έχει ανάγκη από εξωστρέφεια και ΣΧΕΔΙΟ και όχι από δευτερεύουσας σημασίας και ασήμαντες πολιτικές χειρονομίες, επικοινωνιακού κυρίως χαρακτήρα. Αυτή είναι η πρόκληση μιας δύσκολης εποχής και μιας περιοχής διαχρονικά αδικημένης, που δεν μπορεί πια να περιμένει.