Με τις νέες διατάξεις – που δεν είναι σε γνώση των θεσμών – παύει η θεσπισμένη από το 2010 υποχρέωση των Δήμων να εξαντλούν τα ένδικα μέσα σε περιπτώσεις που συμβασιούχοι κινούνταν δικαστικά για την μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου.

Συγκεκριμένα πρόκειται για το άρθρο 54 του νόμου 4447/2016 (ΦΕΚ ΦΕΚ Α’ 241/23.12.2016) «Χωρικός σχεδιασμός – Βιώσιμη ανάπτυξη και άλλες διατάξεις» που προβλέπει πως «η περίπτωση ιγ’ της παρ. 1 του άρθρου 72 του ν. 3852/2010 (Α’ 87) αντικαθίσταται ως εξής: «ιγ) αποφασίζει για την άσκηση ή μη όλων των ένδικων βοηθημάτων και των ένδικων μέσων, καθώς και για την παραίτηση από αυτά».

Αυτή η μικρή τροποποίηση 21 λέξεων απλά σημαίνει ότι υπάρχει κίνδυνος να μην ασκηθεί έφεση από τους ΟΤΑ στις περιπτώσεις χιλιάδων συμβασιούχων που έχουν ήδη δικαιωθεί από τα δικαστήρια πρωτοδίκως. Στην περίπτωση αυτοί οι συμβασιούχοι θα μονιμοποιηθούν εκτινάσσοντας τις δαπάνες των Δήμων.

Με την ίδια διάταξη δίνεται η δυνατότητα να παρασχεθούν μισθολογικές αυξήσεις στους συγκεκριμένους υπαλλήλους των Δήμων στη βάση δικαστικών αποφάσεων. Δεδομένου ότι η όποια δαπάνη από τις εν λόγω προσλήψεις και αυξήσεις θα εγγραφεί στον προϋπολογισμό του 2017 και επομένων ετών αυτών είναι κάτι που ανησυχεί ιδιαιτέρως την ηγεσία του ΓΛΚ, καθώς βλέπει πως απειλείται από πιθανές δικαστικές αποφάσεις το πρωτογενές πλεόνασμα του 2017, το οποίο θα πρέπει να ανέλθει στο 1,75% του ΑΕΠ.