Σε μεγάλες αλλαγές με στόχο οι μαθητές να διδάσκονται τις ξένες γλώσσες μέσα στο σχολείο προχώρησε το υπουργείο Παιδείας, μετά από εισήγηση του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, το οποίο έστειλε και σχετικές οδηγίες στους εκπαιδευτικούς για την αναδιάρθρωση και τον εξορθολογισμό της διδακτέας ύλης των ξένων γλωσσών στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο για το σχολικό έτος 2016-2017.

Στις οδηγίες που στάλθηκαν στα σχολεία μετά από εγκύκλιο που εξέδωσε το υπουργείο και μετά απο την εισήγηση του ΙΕΠ, η πρόταση αναδιάρθρωσης και εξορθολογισμού της διδακτέας ύλης στηρίχτηκε στην αναγκαιότητα να ανταποκριθεί η διδασκαλία του μαθήματος της ξένης γλώσσας στις εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών και να προσαρμοστεί στο επίπεδο γλωσσομάθειάς τους.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής, στόχος της πρότασης είναι να βοηθήσει τους εκπαιδευτικούς να μετατοπίσουν την προσοχή τους από την «κάλυψη της ύλης» στις ανάγκες των μαθητών για το τι θα μάθουν και όχι τι θα διδαχθούν.

Με την εφαρμογή του Ενιαίου Προγράμματος Σπουδών των Ξένων Γλωσσών στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο γίνεται μία αποφασιστική στροφή στην ξενόγλωσση εκπαίδευση από την υλικοκεντρική στη μαθησιοκεντρική προσέγγιση, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται.

Όπως πολύ καλά γνωρίζουν τόσο οι γονείς και πολύ περισσότερο οι εκπαιδευτικοί, οι Ελληνες μαθητές μπαίνουν στη σχολική τάξη με διαφορετικά επίπεδα γλωσσομάθειας, ειδικά στην Αγγλική, και ιδιαίτερα στις μεγαλύτερες τάξεις του Δημοτικού καθώς και στις τάξεις του Γυμνασίου.

Αυτό συνήθως οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έχουν όλα τα παιδιά την ίδια αφετηρία στην ξενόγλωσση εκπαίδευση καθώς αυτό εξαρτάται κυρίως από την οικονομική δυνατότητα των γονέων αλλά και την περιοχή κατοικίας των μαθητών.

Για τον λόγο αυτό το υπουργείο στις οδηγίες, που έστειλε στους εκπαιδευτικούς, τους προτρέπει: να διαγνώσουν το γενικό επίπεδο γλωσσομάθειας των μαθητών και να προβούν σε έρευνα των αναγκών τους. Να προσαρμόσουν την εκπαιδευτική διαδικασία στο προφίλ των μαθητών που έχουν σε διαφορετικά τμήματα μιας ξενόγλωσσης τάξης, σε διαφορετικές τάξεις του ίδιου σχολείου και σε διαφορετικά σχολεία και τέλος να ακολουθήσουν πρακτικές διαφοροποιημένης διδασκαλίας στο τμήμα μιας τάξης το οποίο έχει μαθητές διαφορετικών επιπέδων γλωσσομάθειας.

Για παράδειγμα, όσον αφορά στους μαθητές της Α΄ Δημοτικού, στις οδηγίες που στάλθηκαν στα σχολεία τονίζεται ότι οι εκπαιδευτικοί σαφώς δεν είναι υποχρεωμένοι να «καλύψουν» όλο το φάσμα της ύλης που προβλέπεται στο ενδεικτικό Αναλυτικό Πρόγραμμα.

Αντίθετα, στόχος είναι μέχρι το τέλος της χρονιάς να έχουν αναπτυχθεί οι δεξιότητες των παιδιών όπως: Να «παίζουν» με τη νέα γλώσσα που μαθαίνουν, να λένε ρίμες και κάποια τραγουδάκια (έστω εν χορώ), να λειτουργούν στην τάξη τους ακούγοντας π.χ. τον δάσκαλό τους να τους δίνει οδηγίες και εντολές του τύπου SIT DOWN, STAND UP κ.λπ., να αρχίσουν να αναγνωρίζουν λέξεις και φράσεις και επιμέρους νοήματα μιας ιστοριούλας.

Επίσης στη Β΄ Δημοτικού να ανταποκρίνονται σε εντολές και οδηγίες στα αγγλικά, να συμμετέχουν σε σύντομους προσωπικούς διαλόγους, να ξέρουν τα λόγια για να τραγουδήσουν ή και να πουν κάποια ποιηματάκια, να αναγνωρίζουν και να λένε με σωστή προφορά και επιτονισμό λέξεις και φράσεις που έχουν μάθει για απλές καθημερινές καταστάσεις, να κάνουν έναν σύντομο διάλογο για μια καθημερινή περίσταση επικοινωνίας, να καταλαβαίνουν νοήματα μιας γνωστής ιστορίας.

Πηγή: http://www.dikaiologitika.gr/

  αγγλικά, διδασκαλία, ξένες γλώσσες