Κάθε βιβλίο, είτε είναι best seller, είτε για λίγους, κορυφαίο έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας, μέτριο, πορνογράφημα, αυτο-βιογραφικό κοκ έχει πάντα μια «δική» του ιστορία η οποία συνδέεται με τη ζωή του συγγραφέα του, την ίδια τη βάσανο της συγγραφής, τις περιπέτειες μέχρι την έκδοση αλλά και μετά από αυτή.

Η ιστορία κάποιων βιβλίων βέβαια, όπως και η ζωή κάποιων συγγραφέων τους, είναι πιο συναρπαστική από κάποιες άλλες. Έτσι και η ιστορία πολύ γνωστών βιβλίων από πρόσωπα που μνημονεύουμε μέχρι σήμερα, τα οποία επιδόθηκαν στη συγγραφή τους κατά τη διάρκεια των μοναχικών ωρών που περνούσαν στο κελί της φυλακής όπου κρατούνταν.

1.«Δον Κιχώτης», Μικέλ ντε Θερβάντες, φυλακές Σεβίλλης, εκδ. 1605

Ο «Δον Κιχώτης», αποτελεί ένα από τα πλέον κλασσικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Ο πρωτότυπος τίτλος του έργου, ήταν «El ingenioso hidalgo Don Qvixote de la Mancha», δηλαδή «Ο ευφάνταστος ευπατρίδης Δον Κιχώτης της Μάντσας». Αποτελεί το πρώτο μυθιστόρημα που εκτυπώθηκε με το πρώτο μέρος του να κυκλοφορεί το 1605 και το δεύτερο, δέκα χρόνια αργότερα. Αφηγείται τις περιπέτειες του αγρότη Αλόνσο Κιχάνο, ο οποίος συνεπαραμένος από διάφορα αναγνώσματα της εποχής σχετικά με τη ζωή των ιπποτών, αρχίζει να πιστεύει πως είναι και ο ίδιος ιππότης και «αναβαπτίζεται» σε Δον Κιχώτης. Έτσι ξεκινάει τα ταξίδια του, πάνω σε ένα ασθενικό άλογο ενώ αργότερα θα τον συντροφεύσει στις περιπέτειες του ο γείτονάς του, Σάντσο Πάντσα. Ο Δον Κιχώτης είναι ερωτευμένος με την Δουλτσινέα και προσπαθεί να την σώσει γιατί έχει πείσει τον εαυτό του ότι βρίσκεται κάτω από την επήρεια μαγικών. Από τις πιο χαρακτηριστικές ιστορίες είναι αυτή της «μάχης» του Δον Κιχώτη με του ανεμόμυλους, η οποία στις μέρες έχει και αλληγορική σημασία.

Το που έγραψε ο Μικέλ Θερβάντες (1547-1616), το βιβλίο έχει αποτελέσει αντικείμενο εκτεταμένης έρευνας. Μια αναφορά του συγγραφέα στον πρόλογο του πρώτου μέρους δείχνει πως η συγγραφή μεγάλου μέρους του έργου έγινε την περίοδο που ο Θερβάντες ήταν κρατούμενος στις φυλακές της Σεβίλλης εκτίοντας ποινή για το αδίκημα της κατάχρησης. Αυτό καθώς ο Θερβάντες αντιμετώπιζε συχνά οικονομικά προβλήματα πριν καταξιωθεί στο χώρο του. Έτσι την περίοδο 1594-1596 εργάστηκε ως φοροεισπράκτορας αλλά κατηγορήθηκε πως δεν απέδιδε τους φόρους που εισέπραττε.

2.«Ζουστίν», Μαρκήσιος ντε Σαντ, φυλακές Βαστίλης, εκδ. 1791

Ο Ντονασιέν Αλφόνς Φρανσουά Κόμης ντε Σαντ (1740-1814) ή αλλιώς ο «Θεϊκός Μαρκήσιος», είναι γνωστός Γάλλος συγγραφέας και φιλόσοφος αλλά εξαιτίας της ηδονιστικών θεωρήσεων του πολλοί σήμερα τον γνωρίζουν αποκλειστικά εξαιτίας της καθιέρωσης του όρου «σαδισμός» – αφού ήταν ο ονοματοδότης του όρου-και των γνωστών προτιμήσεών του κατά τη σεξουαλική συνεύρεση, με έμφαση στην πρόκληση φόβου και πόνου στους/στις συντρόφους του. Γι αυτό και αρκετά έργα του αγγίζουν τα όρια της πορνογραφίας ενώ η φιλοσοφία του προάγει την πλήρη απελευθέρωση από κάθε νομικό ή ηθικό περιορισμό.

Δεν προκαλεί έκπληξη, το γεγονός μετά από πολλές κατηγορίες σε βάρος του (για σοδομισμό δηλητηριάσεις κα), τελικά κατέληξε στις φυλακές της Βαστίλλης. Κατά τραγική ειρωνεία μάλιστα κρατείτο στον Πύργο της Ελευθερίας. Κατά την κατάλυση της Βαστίλλης, τις πρώτες ημέρες της Γαλλικής Επανάστασης (1789) αφέθηκε ελεύθερος αλλά μόνο για να μεταφερθεί αμέσως μετά στο ίδρυμα φρενοβλαβών του Σαρεντόν. Η συγγραφή του έργου «Ζουστίν» έγινε κατά την κράτησή του στις φυλακές ενώ κατά τον εγκλεισμό στο Σαρεντόν έγγραψε το «120 μέρες στα Σόδομα» και το «Διάλογος μεταξύ Ιερέα και Μελλοθάνατου». Το «Ζουστίν» εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1791 ενώ ο Μαρκήσιος απεβίωσε το 1814, παραμένοντας μέχρι τότε έγκλειστος στο ίδρυμα φρενοβλαβών.

3.«De Profundis», Όσκαρ Ουάιλντ, φυλακές Reading, εκδ. 1905

O Όσκαρ Ουάιλντ (1854-1900) ήταν Ιρλανδός μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος δραματουργός και ποιητής ο οποίος σε πολλούς είναι δυστυχώς περισσότερο ή αποκλειστικά γνωστός για τα ευφυολογήματά του και τον σκανδαλώδη βίο του – κυρίως εξαιτίας των σεξουαλικών του προτιμήσεων που ήταν ποινικά κολάσιμες στην εποχή του. Όταν βρισκόταν στο απόγειο της φήμης του μήνυσε τον Μαρκήσιο του Κουίνσμπερι, πατέρα του εραστή του, αλλά κατά τη διάρκεια της δίκης παρουσιάστηκαν στοιχεία σε βάρος του Ουάιλντ ο οποίος αναγκάστηκε να αποσύρει τις κατηγορίες και επιπροσθέτως συνελήφθη με την κατηγορία του σοδομισμού.

Κατά τις δίκες που ακολούθησαν κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικά έργα. Το διάστημα της κράτησής του στις φυλακές Reading, έγραψε μια επιστολή 80 σελίδων, η οποία απευθυνόταν στον εραστή του, Λόρδο Άλφρεντ Ντάγκλας. Σε αυτή αποτυπώνεται όλη η ψυχοσύνθεση του Ουάιλντ με ένα μοναδικό τρόπο. Ο συγγραφέας δεν είχε πρόθεση να εκδοθεί η επιστολή φέροντας μάλιστα τον τίτλο De Profundis- που σημαίνει Εκ βαθέων, φράση που προέρχεται από τον Ψαλμό 130.1 «Εκ βαθέων εκέκραξά Σοι, Κύριε»). Ωστόσο εκδόθηκε το 1905 με αυτό τον τίτλο. Ο δε συγγραφέας πέθανε άπορος στο Παρίσι , τον Νοέμβριο του 1900, σε ηλικία 46 ετών.

4.«Ο αγών μου», Αδόλφος Hitler, φυλακές Landsberg, εκδ. 1925

Για τον δικτάτορα, ηγέτη της ναζιστικής Γερμανίας, Αδόλφο Χίτλερ (1889-1945) μάλλον δεν χρειάζονται και πολλές συστάσεις…Είναι ο άνθρωπος που από στρατιώτης κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ζωγράφος, έγινε ο άνθρωπος που αιματοκύλισε τον κόσμο. Πριν όμως καταφέρει να αναδειχθεί σε Φύρερ του Γ’ Ράιχ, είχε περάσει περίπου ένα χρόνο στη φυλακή…Ο Χίτλερ είχε κριθεί ένοχος για συμμετοχή στο «πραξικόπημα της μπυραρίας» αφού τον Νοεμβρίου του 1923 μαζί με μερικούς ένοπλους έκανε έφοδο σε μια μπιραρία της Βαυαρίας και μαζί με τον εθνικιστή Γκούσταβ Καρ συζήτησαν ανοιχτά την ανατροπή της κυβέρνησης. Την επόμενη ο Χίτλερ επιτέθηκε στο Βαυαρικό Υπουργείο Στρατιωτικών αλλά το πραξικόπημα ανετράπη και ο Χίτλερ συνελήφθη και καταδικάστηκε σε πενταετή ποινή φυλάκισης. Εξέτισε ωστόσο, περίπου ένα χρόνο.

Κατά την φυλάκισή του στο Landsberg, δεν έχασε χρόνο και άρχισε να γράφει το πρώτο μέρος του βιβλίου του «Ο Αγών μου» (Μein Kampf) μαζί με τον Ρούντολφ Ες (Rudolf Hess), ενώ το δεύτερο μέρος γράφτηκε μετά την αποφυλάκισή του. Κυρίως το πρώτο μέρος του βιβλίου μπορεί χαρακτηρίζεται αυτοβιογραφικό ενώ στο σύνολο που πονήματος του, περιγράφονται αναλυτικά οι αρχές και η ιδεολογία του γερμανικού εθνικοσοσιαλισμού – Ναζισμού, οι αγαπημένες θεωρίες συνωμοσίες του Χίτλερ, η ανάγκη για την εκπόνηση του μεγάλου «φυλετικού αγώνα» και την εξόντωση των Μπολσεβίκων αλλά και της πλήρους κατάλυσης της Δημοκρατίας.

Αρχικά ο Χίτλερ ήθελε το βιβλίο να φέρει τον τίτλο «Τεσσεράμισι χρόνια αγώνα ενάντια στο ψέμα, τη βλακεία και τη δειλία». Το βιβλίο εκδόθηκε πρώτη φορά το 1925 και μέχρι το 1934 πούλησε 40.000 αντίτυπα και μέχρι το τέλος του πολέμου 10.000.000. Ο δε Χίτλερ, λόγω συστηματικής φοροδιαφυγής για τα συγγραφικά του δικαιώματα, έφτασε να οφείλει 405.500 μάρκα (σημερινά 6 εκατομμύρια ευρώ), τα οποία και παραγράφηκαν όταν έγινε Καγκελάριος. Δυστυχώς το συγκεκριμένο…συγγραφικό έργο αποτελεί μέχρι σήμερα την αδιαμφισβήτητη βίβλο των απανταχού Ναζιστών.

5.«Γράμματα από τη Φυλακή», Αντόνιο Γκράμσι, φυλακές Regina, εκδ. 1947

Το όνομα του Ιταλού φιλοσόφου, συγγραφέα και πολιτικού Αντόνιο Γκράμσι (1891 -1937), έχει συνδεθεί με τον ευρύτερο πολιτικό χώρο της Αριστεράς. Από τη νεαρή ηλικία ενστερνίστηκε τη σοσιαλιστική ιδεολογία και σύντομα αναδείχθηκε σε ανώτατο καθοδηγητικό στέλεχος του σοσιαλιστικού κόμματος ενώ έγραφε και στην εφημερίδα- όργανο του κόμματος «Εμπρός» την ίδια περίοδο μάλιστα με τον Μπενίτο Μουσολίνι ο οποίος τότε δήλωνε οπαδός του σοσιαλισμού. Το 1921 ο Γκράμσι ίδρυσε το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ιταλίας το οποίο όμως τέθηκε εκτός νόμου με την άνοδο του φασισμού στη χώρα.

Οι ηγέτες του Κομμουνιστικού Κόμματος συνελήφθησαν. Μεταξύ αυτών και ο Γκράμσι ο οποίος καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 20 ετών. Ωστόσο δεν εγκατέλειψε την ιδεολογία του ούτε και το αγώνα, ο οποίος συνεχίστηκε μέσα από τη φυλακή Regina όπου έγραφε διαρκώς, με απώτερο στόχο ένα συγγραφικό έργο το οποίο θα παρουσίαζε όλα τα θεωρητικά και πρακτικά προβλήματα του εργατικού κινήματος και τα εθνικά και πολιτιστικά προβλήματα της Ιταλίας. Το έργο του δεν ολοκληρώθηκε εξαιτίας της επιδείνωσης της υγείας του και τελικά πέθανε στη φυλακή τον Απρίλιο του 1937. Το «Γράμματα από τη Φυλακή», εκδόθηκε το 1947 και περιλαμβάνει επιστολές κατά τη διάρκεια κράτησής του. Σε αυτές, όπως έχουν σχολιάσει αρκετοί κριτικοί, γίνονται εμφανή τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του, η ηθική και η εντιμότητα που τον διέκρινε, η επιμονή του και η προσήλωση του στα ιδεώδη στα οποία αφιέρωσε τη ζωή του.

huffingtonpost.gr

  βιβλία, κόσμος, Περίεργα