Το ερώτημα «τι βιβλία να πάρω μαζί μου στις διακοπές;» είναι μία από αυτές τις σταθερές αξίες της ζωής που επιστρέφουν κάθε καλοκαίρι για να κάνουν την διαδικασία πακεταρίσματος βαλίτσας λίγο πιο δύσκολη και να γονατίσουν την όποια αποφασιστικότητά σου. Να πάρω αυτό το best seller για το οποίο μιλά όλος ο κόσμος φέτος; Ή εκείνο που έχει μπει στην λίστα με τα top50 καλύτερα βιβλία όλων των εποχών; Έχω και αυτό που θέλω τρία χρόνια να το ξεκινήσω και όλο το αναβάλλω. Να πάρω 4-5 μικρά, αυτή την τριλογία ή εκείνο το κούτσουρο με τις 2.000 σελίδες; Και πώς θα το κουβαλάω στην παραλία κάθε μέρα;

Για να μη βραχυκυκλώσετε (και) φέτος, λοιπόν, κάτσαμε και φτιάξαμε μια λίστα με τα βιβλία που πιστεύουμε πως είναι ό,τι πρέπει για τις διακοπές του καλοκαιριού, καθένα για τους δικούς του λόγους. Ιδανικά θα είχαμε προσθέσει 250 τίτλους ακόμα, ίσως και περισσότερους, θέλουμε να πιστεύουμε όμως πως παρακάτω θα βρείτε κάτι για κάθε γούστο.

Ο Ναυτικός Χάρτης (Αρτούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε)

Ένας ναυτικός χωρίς καράβι, εξορισμένος από τη θάλασσα, γνωρίζει παράξενη γυναίκα που έχει τις απαντήσεις σε ερωτήματα που κάποιοι άντρες θέτουν στον εαυτότους από καταβολής κόσμου. Ποτέ η θάλασσα και η ιστορία, η επιστήμη της πλεύσης, η περιπέτει και το μυστήριο δεν έχουν συνδυαστεί με τόσο αριστοτεχνικό τρόπο.

Η Λέσχη των Τιποτένιων (Τζόναθαν Κόου)

Η Λέσχη Των Τιποτένιων είναι μια κεφάτη κωμωδία για έφηβους μαθητές που περνάνε καλά και για ενηλίκους που περνάνε χάλια. Ένα μυθιστόρημα στο οποίο το προσωπικό και το πολιτικό διασταυρώνονται ξαφνικά και αναπάντεχα, η καταγραφή μιας εποχής στην οποία ο ρατσισμός και η πάλη των τάξεων αφορούσαν εξίσου ένα εργοστάσιο και μια σχολική αίθουσα.

Στη Σίκαλη, Στα Στάχια, Ο Πιάστης (Τζ. Ντ. Σάλιντζερ)

«Άμα μιλάτε σοβαρά πως θέλετε να σας τα πω, εντάξει τώρα, εσείς θα περιμένετε μήπως αρχίσω να σας λέω έτσι κάνα πού γεννήθηκα, και τι σκατά που θα ’τανε τα παιδικά μου χρόνια, κι όσα ξερωγώ τι άλλα είχανε κάνει οι δικοί μου πριν με κάνουνε κι εμένα, κι ένα κάρο μαβλακείες, που ούτε Δαβίδ Κόπερφηλντ –μόνο που, για να πω και την αλήθεια αλήθεια μου άμα θέλετε, εγώ δεν έχω όρεξη για τέτοια. Πρώτο και κύριο, είναι βαρεμάρα, και δεύτερο είναι κι οι δικοί μου, που θα κόβανε από καναδυοτρείς φορές τις φλέβες τους άμα θα πήγαινα να μπω στα πιο προσωπικά τους. Παρεξηγιούνται και με το παραμικρό αυτοί, κι ακόμα πιο ειδικότερα ο πατέρας μου. Καλοί είναι ξερωγώ οι άνθρωποι, δε λέω, αλλά έχουνε κι ένα παρεξηγησιάρικο, που άσ’ το να πάει στο διάολο. Κι εντάξει πάντως, δε θα κάτσω να σας πω και τίποτα αυτοκωλοβιογραφίες και δε συμμαζεύεται. (…)» (Από το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου).

Η Λέσχη των Αθεράπευτα Αισιόδοξων (Ζαν-Μισέλ Γκενασιά)

Το 1959 ο Μισέλ Μαρινί είναι δώδεκα ετών. Είναι η εποχή του ροκ-εν-ρολ και του Πολέμου της Αλγερίας. Ο ίδιος είναι ερασιτέχνης φωτογράφος, μανιώδης αναγνώστης και θαμώνας τού “Balto”, ενός μπιστρό στη λεωφόρο Ντανφέρ-Ροσρώ, όπου συναντιέται με τους φίλους του για να παίξουν ποδοσφαιράκι. Στην πίσω αίθουσα του μπιστρό θα γνωρίσει τον Ίγκορ, τον Λεονίντ, τον Σάσα, τον Ίμρε και την υπόλοιπη παρέα, πολιτικούς πρόσφυγες από τις κομμουνιστικές χώρες. Οι άνθρωποι αυτοί εγκατέλειψαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, τις οικογένειές τους, πρόδωσαν τα ιδανικά και τα πιστεύω τους. Συναντήθηκαν στο Παρίσι, στη Λέσχη σκακιστών που φιλοξενεί η πίσω αίθουσα του “Balto”, όπου συχνάζουν επίσης ο Ζοσέφ Κεσέλ και ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ. Επιπλέον, τους δένει ένα φοβερό μυστικό, που ο Μισέλ τελικά θα το ανακαλύψει. Η γνωριμία με τα μέλη της Λέσχης θα αλλάξει για πάντα τη ζωή του αγοριού. Γιατί είναι όλοι τους αθεράπευτα αισιόδοξοι. Πορτρέτο μιας γενιάς, λεπτομερής αναπαράσταση μιας εποχής, γλυκόπικρο χρονικό μιας εφηβείας: ο Jea-Michel Gueassia γράφει ένα μυθιστόρημα που εντυπωσιάζει τόσο με την ευρύτητα του θέματος που πραγματεύεται όσο και με την αυθεντικότητα που αναδίδεται από τις σελίδες του.

Το Μαύρο Αλγέρι (Μορίς Ατιά)

Σε μια πολυσύχναστη παραλία του Αλγερίου ανακαλύπτονται τα πτώματα της Γαλλίδας Εστέλ και του Αλγερινού Μουλούντ. Μια σφαίρα στην καρδιά της γυναίκας, μια σφαίρα στον λαιμό του άντρα και τρία γράμματα χαραγμένα στην πλάτη του… Καθώς η ακροδεξιά οργάνωση OAS κλιμακώνει τις τρομοκρατικές επιθέσεις της, αντιδρώντας έτσι στην επικείμενη αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Αλγερίας από την κυβέρνηση του στρατηγού Ντε Γκωλ, η αστυνομία αντιμετωπίζει με αδιαφορία τέτοια “μικρά” περιστατικά. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο αστυνόμος Πάκο Μαρτίνεθ, γιος Ισπανού αναρχικού, ο οποίος ως εκείνη τη στιγμή δεν έχει επιλέξει στρατόπεδο, αρνείται να πάρει μέρος στον πόλεμο που μαίνεται και περιορίζεται αυστηρά στην τήρηση του καθήκοντος. Καθώς ο Μαρτίνεθ διεξάγει με πείσμα και επιμονή την έρευνά του, αντιλαμβάνεται πόσο λίγη σημασία μπορεί να έχει ο θάνατος ενός ζευγαριού, όταν η τρέλα και η απελπισία του Πολέμου της Αλγερίας αναγκάζουν απεγνωσμένους ανθρώπους να εγκαταλείψουν ή να καταστρέψουν τα πάντα. Ο Μωρίς Αττιά, έντονα επηρεασμένος από τον Αλμπέρ Καμύ, συνθέτει ένα έξοχο πολιτικό, ιστορικό, νουάρ μυθιστόρημα για τα γεγονότα της Αλγερίας και για τα ηθικά και υπαρξιακά διλήμματα που τίθενται στις μεγάλες ιστορικές στιγμές.

Αν σας κέντρισε το ενδιαφέρον, καλό είναι να πάρετε μαζί με αυτό και τα άλλα δύο βιβλία της τριλογίας, την «Κόκκινη Μασσαλία» και το «Παρίσι Μπλουζ». Σας εγγυόμαστε πως δεν θα το μετανιώσετε, ειδικά αν είστε λάτρεις του νουάρ.

Τα Παιδιά της Πιάτσας (Νίκος Τσιφόρος)

«Ο υπόκοσμος, μια και κινείται έξω από το νόμο, έχει νόμους δικούς του και έθιμα δικά του. Απαιτεί και αυτός έναν αλληλοσεβασμό δικαιωμάτων για τη συνύπαρξη, και ακριβώς η καταπάτηση αυτών των δικαιωμάτων, των νόμων του δηλαδή, δημιουργεί τις εσωτερικές του προστριβές, που καταλήγουν να στείλουν στη φυλακή τα μέλη του. Η γλώσσα του όμως υπάρχει. Η σειρά των κομματιών που περιγράφει τις αληθινές ιστορίες του, θα γράφεται στη δική του αληθινή γλώσσα. Είναι απαραίτητο, ακόμη κι αν ξινίσουν λίγο οι συντηρητικοί. Που, επιτέλους, δεν θα χάσουν τίποτα αν την ακούσουν κι αυτήν την παράξενη και υπαρκτή ελληνική γλώσσα…». Και γιατί ένας Τσιφόρος χρειάζεται πάντα.

Ουράνια Μηχανική (Μάρω Δούκα)

Το έκτο κατά χρονολογική σειρά μυθιστόρημα της Μάρως Δούκα, επικεντρώνει στην Kασσαβέτεια Φυλακή Ανηλίκων στον Αλμυρό Μαγνησίας. O Ιάκωβος, ένα από τα κεντρικά πρόσωπα του βιβλίου, ενώ ετοιμάζεται να δώσει Πανελλήνιες εξετάσεις, καταλήγει, λόγω της παραβατικής συμπεριφοράς του, τρόφιμος στην Κασσαβέτεια. O Ριχάρδος, το άλλο κεντρικό πρόσωπο, δάσκαλος άνεργος, εργάζεται προσωρινά εκεί ως λογιστής. Και οι δυο εν αγνοία τους είναι ερωτευμένοι με την ίδια γυναίκα, τη Μάρη, μια νεαρή, φιλόδοξη δικηγόρο… Γύρω από αυτούς τους τρεις κινούνται πολλά άλλα πρόσωπα… H καθημερινότητα της φυλακής αποτελεί τον καμβά πάνω στον οποίο μέσα από τη συμπλοκή του πραγματικού με το φαντασιακό και του κατανοητού με το ακατανόητο ιχνογραφείται δραματικά η ελληνική κοινωνία, όπου ο καταναλωτισμός και η άνευ όρων ευζωία έχουν αναδειχτεί σε υπέρτατο ιδανικό.

Μικρά Αγγλία (Ιωάννα Καρυστιάνη)

Η ιστορία διαθέτει ναυτικό φυλλάδιο και ταξιδεύει επί μία εικοσαετία μεταφέροντας θαλασσοφαγωμένους άντρες και θαλασσοφαγωμένες γυναίκες στους μεγάλους ή ασήμαντους πλόες της ζωής, από τη Σουραμπάγια στα βυσσινοχώραφα της Άνδρου, από ένα ντοματοπίλαφο στο Μπουένος Άιρες κι από τις συμμαχικές νηοπομπές κατά τη διάρκεια του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου στη Ρίβα και στο λευκό διώροφο των Σαλταφέρων με το τσιγκούνικο ταβάνι, που σαν απλωμένο τουλπάνι έσταζε τους ήχους του απάνω σπιτιού και μαζί τους ήχους του έρωτα στο πανομοιότυπο κάτω σπίτι, είκοσι τέσσερις λεπτές κυπαρισσοσανίδες που ρήμαξαν ζωές. Το πολυδιαβασμένο μυθιστόρημα της Ιωάννας Καρυστιάνη μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Παντελή Βούλγαρη, πάνω σε δική της σεναριακή διασκευή, με πρωταγωνιστές τους Πηνελόπη Τσιλίκα, Μάξιμο Μουμούρη, Ανδρέα Κωνσταντίνου, Βασίλη Βασιλάκη, Ανέζα Παπαδοπούλου και Χρήστο Καλαβρούζο (1η προβολή: Δεκέμβριος 2013)

Λοστρέ (Λένος Χρηστίδης)

Ο Λουκάς, ο Στέφανος, ο Χρήστος, η Όλγα, ο Φώτης, ο Πέτρος. Η Φιλία. Τα Cheats. Ο μπαρμπα-Μήτσος. Ο Ζάχος. Το Ηρώον. Η Αγάπη, ο Γίωργης, ο Ανέστης, Οι Χειροπέδες. Η Σία και η Μία. Το κινητό. Το τσιγάρο. Ο “Στάθης”. Το ουίσκι. Η κυρία Σάντη. Ο Ανεμιστήρας. Η Ποίηση. Ο φραπές. Το κομπιούτερ. Το ντουφέκι. Η τηλεόραση. Ο Αλφα Λαγού. Η Ελλάδα. Οι Έλληνες. Κατά το ελάχιστον.

Γυρίστε τον Γαλαξία με Ωτοστόπ (Ντάγκλας Άνταμς)

Υπάρχει μια θεωρία που λέει πως, αν ποτέ κανείς ανακαλύψει για ποιο σκοπό ακριβώς υπάρχει το σύμπαν και τι εηυπηρετεί, θα εξαφανιστεί αμέσως και θα αντικατασταθεί από κάτι ακόμα πιο παράξενο και ανεξήγητο. Υπάρχει μια άλλη θεωρία που λέει πως αυτό έχει ήδη συμβεί. Ή, αλλιώς, ένα από τα καλύτερα βιβλία επιστημονικής φαντασίας, κοινωνικού σχολιασμού και πανέξυπνου χιούμορ που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ, από έναν συγγραφέα που έγινε θρύλος.

Ιδανικά, μπορείτε να πάρετε μαζί σας ολόκληρη την εξαλογία (κυκλοφορεί μόνο στα αγγλικά) για ολοκληρωμένη απόλαυση. Πιστέψτε μας, δε θα βαρεθείτε λεπτό.

Όταν σας έχουν τυλίξει οι φλόγες (Ντέιβιντ Σεντάρις)

Όταν διαβάζει κανείς ένα βιβλίο του Ντέιβιντ Σεντάρις είναι σαν να ακούει τον συγγραφέα να σκέφτεται. Και το καλύτερο είναι πως αυτός ο εσωτερικός μονόλογος δεν αυτολογοκρίνεται ποτέ. Οι ιστορίες που διηγείται είναι αστείες, συγκινητικές, εξωφρενικές, και πέρα για πέρα αληθινές. Σε αυτό το βιβλίο, ταξιδεύει μπρος πίσω στο χώρο και στο χρόνο. Τον συναντάμε στο γυμνάσιο, στο πανεπιστήμιο, εργαζόμενο, στη Βόρεια Καρολίνα ή στη Νέα Υόρκη, και τέλος στο Τόκυο, όπου όχι μόνο έρχεται αντιμέτωπος με τις ιδιαιτερότητες των Γιαπωνέζων, αλλά προσπαθεί ταυτόχρονα να κόψει και το κάπνισμα. Καλώς ήρθατε στον ξεκαρδιστικό, αλλόκοτο, ελεγειακό, εξωφρενικό κόσμο του Ντέιβιντ Σεντάρις.

Η Τελευταία Νύχτα (Γιάννης Μαρής)

-Τον σκότωσα, είπε. Πριν από λίγο τον σκότωσα. -Άννα, γιατί να μην μου μιλήσεις… Γιατί να μη μου πεις… -Δεν άντεχα άλλο. Απόψε τηλεφώνησε για μια ακόμη φορά. Δεν είχα άλλα λεφτά ούτε μπορούσα να βρω. Πήγα στο σπίτι του και τον σκότωσα. Δεν είχε ούτε μίσος ούτε θυμό η φωνή της. Ούτε καν φόβο. Μόνο την αποδοχή μιας ανεπανόρθωτης καταστροφής. Για μια ακόμη φορά κατάλαβα πόση σημασία είχε αυτή η γυναίκα για μένα. Δεν ήταν, ίσως, σωστό, αλλά το μόνο που σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή ήταν η σωτηρία της. Ήταν το πιο εξωφρενικό που μπορούσε να συμβεί. Η Άννα Χαριλάου, από τις πιο γοητευτικές, αλλά συγχρόνως και πιο σοβαρές γυναίκες των Αθηνών, ένοχος μια δολοφονίας. Η Άννα Χαριλάου, που τη γνώριζα από τον καιρό που ήταν ακόμα νέα κοπέλα και που δεν μου έδωσε ποτέ, παρ’ όλη τη στενή φιλία μας, το θάρρος να της μιλήσω για όσα αισθανόμουν για κείνην. […] Σ’ αυτή ακριβώς τη φάση της ιστορίας μου, έκανα τη γνωριμία του αστυνόμου Μπέκα. Με κάλεσαν στην Ασφάλεια. Σ’ ένα μικρό γραφείο με περίμενε ένας μεσόκοπος κοντόχοντρος τύπος με πολιτικά, νυσταγμένο πρόσωπο κι ασήμαντη εμφάνιση… Η Αθήνα του 1961. Το κέντρο της, οι συνοικίες της, και ο Πειραιάς. Καμπαρέ, στριπτηζάδικα, εμπόριο λευκής σαρκός και ναρκωτικά, πολυτελή διαμερίσματα, προσφυγικά χαμόσπιτα, γκαρσονιέρες. Αξιοπρεπείς μεγαλοαστοί και υπόκοσμος και εκβιαστές. Ο κόσμος του θρυλικού αστυνόμου Μπέκα. Ένα άγνωστο μυθιστόρημα του Γιάννη Μαρή που δημοσιεύτηκε σε 100 συνέχειες στην Απογευματινή το 1961 – 1962 και κυκλοφορεί για πρώτη φορά σε βιβλίο με τις πρωτότυπες εικόνες του Μ. Γάλλια.

Το Κορίτσι του Τρένου (Πόλα Χόκινς)

Κάθε μέρα τα ίδια. Η Ρέιτσελ παίρνει το ίδιο τρένο κάθε πρωί. Ξέρει ότι θα σταματήσει στον ίδιο σηματοδότη, την ίδια ώρα, και θα αντικρίσει τα ίδια σπίτια δίπλα στις ράγες. Αρχίζει, μάλιστα, να νιώθει οικεία με το ζευγάρι που ζει σ’ ένα από αυτά. «Τζες» και «Τζέισον» τους αποκαλεί. Η ζωή τους, στα δικά της μάτια, είναι τέλεια. Μακάρι να μπορούσε και η Ρέιτσελ να είναι τόσο ευτυχισμένη. ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ Και μια μέρα βλέπει κάτι που τη σοκάρει. Κρατάει μόλις μία στιγμή μέχρι να ξεκινήσει και πάλι το τρένο, αλλά είναι αρκετό. Κι αυτό αλλάζει τα πάντα. Τώρα η Ρέιτσελ έχει την ευκαιρία να γίνει μέρος της ζωής που παρακολουθούσε από μακριά. Τώρα ήρθε η ώρα να το καταλάβουν κι εκείνοι: είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα κορίτσι του τρένου.

Άνθρωπος στον Άρη (Άντυ Βέιρ)

Έξι μέρες πριν, ήταν ένας από τους πρώτους που περπάτησαν στον Άρη. Τώρα φαίνεται πως θα είναι ο πρώτος άνθρωπος που θα πεθάνει εκεί. Ο αστροναύτης Μαρκ Γουάτνι ξυπνάει τραυματισμένος και μόνος, μέσα σε μια αμμοθύελλα. Τα υπόλοιπα μέλη της τρίτης διαστημικής αποστολής στον πλανήτη Άρη τον θεώρησαν νεκρό και τον εγκατέλειψαν, σύμφωνα με το πρωτόκολο της NASA. Οι πιθανότητές του τώρα να επιζήσει είναι ανύπαρκτες. Όμως ο Μαρκ δεν το βάζει κάτω. Συνδυάζοντας μοναδικά της ευρηματικότητα με την επιστημονική γνώση, μας αφήνει άφωνους για τις δυνατότητες του είδους μας να επιβιώνει. Θα μπορέσει να ξεπεράσει τις ανυπέρβλητες δυσκολίες που παρουσιάζονται κάθε στιγμή μπροστά του;

Στις 26 Νοεμβρίου θα κυκλοφορήσει η κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου από τον Ρίντλεϊ Σκοτ με τον Ματ Ντέιμον στον πρωταγωνιστικό ρόλο και πλήθος μεγάλων ονομάτων στο πλευρό του (Τζεφ Ντάνιελς, Κέιτ Μάρα, Τζέσικα Τσαστέιν, Σον Μπιν, Κρίστν Γουίγκ κ.α.). Αναμένεται να είναι μία από τις ταινίες της χρονιάς και φαβορί για τα Όσκαρ του 2016, οπότε σπεύσατε.

Νορβηγικό Δάσος (Χαρούκι Μουρακάμι)

I oce had a girl, or should I say, she oce had me… She showed me her room, is’t it good, orwegia wood? Ο Τόρου Βατανάμπε δε χρειάζεται τη μυρωδιά καμιάς μαντλέν, αρκούν οι στίχοι και η μουσική των Μπιτλς για να ελευθερωθεί η μνήμη, ανεξέλεγκτη, και να ανασύρει κομμάτια του εαυτού της από το μακρινό παρελθόν. Οδηγημένος από τη μελωδία, ο Τόρου θυμάται τη Ναόκο, την πρώτη μεγάλη του αγάπη – και κορίτσι του καλύτερου φίλου του. Η Ναόκο αγαπούσε αυτό το τραγούδι και ποιος μπορεί να πει αν είναι η γυναίκα ή η μουσική –ή και οι δύο– που γεννούν στον Τόρου τις εικόνες της φοιτητικής του ζωής, είκοσι χρόνια πριν, στο Τόκιο, την έντονη εποχή των παθών, του ερωτισμού και του σεξ, αλλά και την εποχή της ματαίωσης, των άτυχων επιθυμιών, της απώλειας. Είναι η εποχή που εισβάλλει στη ζωή του σαρωτικά η Μιντόρι, η γυναίκα-γρίφος και δίλημμα, η γυναίκα-ορόσημο που έμαθε στον νεαρό Τόρου Βατανάμπε τι σημαίνει να επιλέγεις ανάμεσα στο μέλλον και στο παρελθόν. Βαθύτατα υπαρξιακός και παράδοξα ρεαλιστής, ο μεγάλος Χαρούκι Μουρακάμι σε αυτό το πιο ανθρώπινο από τα μυθιστορήματά του στήνει μια περίλυπη, νοσταλγική γιορτή για τη χαμένη νιότη και τον έρωτα που γλιστρά συνέχεια, μα δίχως να μας στερεί ποτέ τη γλυκύτητα της προσδοκίας του.

Ο Ιππότης των Επτά Βασιλείων (Τζορτζ Ρ.Ρ. Μάρτιν)

Και για το τέλος, κάτι για όλους όσους έχουν ήδη απελπιστεί στη σκέψη πως θα πρέπει να περάσει ένας ολόκληρος χρόνος μέχρι να επιστρέψει το Game of Thrones στη ζωή τους.

Ο Ιππότης των Επτά Βασιλείων λαμβάνει χώρα σχεδόν έναν αιώνα πριν από τα γεγονότα του Game of Thrones και περιλαμβάνει τρεις ιστορίες που αποτελούν το προοίμιο του αριστουργήματος του George R. R. Martin με τίτλο «Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου». Οι περιπέτειες αυτές, που παρουσιάζονται για πρώτη φορά συγκεντρωμένες σε έναν τόμο, αφηγούνται γεγονότα από την εποχή που η δυναστεία των Ταργκάρυεν εξακολουθεί να κατέχει τον Σιδερένιο Θρόνο και οι μνήμες από την ύπαρξη της τελευταίας δράκαινας παραμένουν ακόμη ζωντανές.

Ο νεαρός, αφελής, αλλά γενναίος περιπλανώμενος ιππότης σερ Ντάνκαν ο Ψηλός υπερέχει των αντιπάλων του – αν όχι σε πείρα, σίγουρα σε ανάστημα. Στις περιπέτειές του τον συνοδεύει ο μικροσκοπικός του ακόλουθος, ένα αγόρι ονόματι Εγκ – του οποίου το πραγματικό όνομα (και επτασφράγιστο μυστικό) είναι Αίγκον Ταργκάρυεν. Παρόλο που σε ολόκληρο το Γουέστερος δύσκολα θα έβρισκε κανείς πιο απίθανους ήρωες, το μέλλον επιφυλάσσει σε αυτούς τους δύο ένα σπουδαίο πεπρωμένο… καθώς και ισχυρούς εχθρούς, βασιλικές ίντριγκες κι εξωφρενικά κατορθώματα.

huffingtonpost.gr

  Fun, βιβλία